Επί τους αιώνες ο δυτικός άνθρωπος δεν μπορεί να βρει το χαμένο Παράδεισο του,την ειρήνη του Θεού μέσα στην ψυχή του.
Από την στιγμή που αποφάσισε να αφήσει την Ορθόδοξη πίστη και να ακολουθεί δικές του αιρετικές αντιλήψεις περί του Θεού έμεινε πνευματικά γυμνός, χωρίς την Θεία χάρη, την οποία μάλιστα θεωρεί κτιστή και όχι άκτιστη όπως η Ορθόδοξη Εκκλησία.
Εγκαταλείποντας την διδασκαλία των Οικουμενικών Συνόδων ο δυτικος άνθρωπος ξεκίνησε να ερμηνεύει το Θεό διανοητικά με την λεγόμενη "Σχολαστική Θεολογία" του Θωμά Ακινάτη, αφήνοντας το Μυστήριο της πίστης στην άκρη της καρδιάς του.
Ψάχνοντας την χαμένη πνευματικότητα του, έψαχνε μέσω του νου πνευματικές εμπειρίες στο διανοητικό μυστικισμό πέφτοντας πιο βαθιά στην θρησκευτική πλάνη. Δυστυχώς, εκτός να έχει θέα του Θεού το οποίο είναι Θείο θαύμα (όπως γράφει στο Μοναχικό ή Αγγελικό σχήμα Θέα Θεού Θείο Θαύμα ) ο δυτικός άνθρωπος έχει οράματα του κτιστού κόσμου των δαιμόνων και ως αποτέλεσμα της πλάνης έχει τα στίγματα, τα οποία θεωρεί σαν πληγές του Χριστού στο σώμα του, σαν να Κύριος μας Ιησούς Χριστός ζήτησε ή χάρισε κάτι παρόμοιο σε πιστούς! Ανέκφραστη πλάνη σε οποία έπεσαν πάρα πολύ στο δυτικό κόσμο από τον Φραγκίσκο της Ασίζης έως τον γνωστό Ρωμαιοκαθολικό ιερέα του 20ου αιώνα Πίο Πιετρελτσίνα.
Εξαιτίας της απομάκρυνσης από την δογματική αλήθεια περί του Θεού ο δυτικός άνθρωπος έπαυσε να είναι πνευματικός και έγινε συναισθηματικός, χωρίς όμως να είναι συμπονετικός. Τον ενδιέφερε μόνο να έχει φθηνά θρησκευτικά συναίσθημα με τα οποία έτρεφε το εγωισμό του χωρίς καθόλου,μα καθόλου να συμπάσχει με τον συνάνθρωπο.
Επί τους αιώνες με την " ευλογία " του υπερεγωιστή τον τάχα αλάθητο Πάπα της Ρώμης, στο όνομα του Χριστού σκότωσαν εκατομμύρια δυτικών ανθρώπων μέσω του απάνθρωπου δικαστηρίου Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας ,η λεγόμενη η Ιερά Εξέταση.
Θα έλεγε κανείς ότι αυτό είναι ο ενσαρκωμένος σατανισμός, οποίος όμως δεν σταμάτησε μόνο εκεί.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία και ο ελληνισμός δεν μπορεί να ξεχάσει ποτέ τα φρικτά βασανιστήρια από των Σταυροφόρων Λατίνων τα οποία έγιναν στην πρώτη άλωση της Κωνσταντινούπολης το έθος του 1204. Με την "ευλογία " του Πάπα Ιννοκέντιου Γ', ο Βονιφάτιος ο Μομφερατικός, ο Βαλδουίνος της Φλάνδρας και Βενετσιάνος Ενρίκο Ντάντολο με των στρατό τους κατέλαβαν, λεηλάτησαν και κατέστρεψαν την Κωνσταντινούπολη. Χιλιάδες Ορθόδοξους Χριστιανούς, λαϊκούς και κληρικούς σκότωσαν εν ψυχρώ, γυναίκες και μοναχές βιάστηκαν από τον στρατό των άθεων Σταυροφόρων.
Το κακό του Βατικανού δεν σταμάτησε στα εξωτερικά βασανιστήρια, αλλά ο Πάπας Ιννοκέντιος Γ' προχώρησε στα εσωτερικά εγκλήματα οργανώνοντας τα λεγόμενα Ανατολικά Καθολικά Πατριαρχεία τοποθετώντας τον βενετσιάνο Θωμά Μοροζίνη(1204-1211) ως πρώτο Λατίνο Πατριάρχη Κωνσταντινούπολης. Από τότε έχουμε το γνωστό Ρωμαιοκαθολικό προσηλυτισμό, λεγόμενη η " Ουνία", η οποία είναι ο Δούρειος ίππος του Παπισμού να υποδουλώσει τους Ορθόδοξους Χριστιανούς στην ηγεσία του Πάπα της Ρώμης. Επίσημα αυτό σατανικό σχέδιο της Ουνίας, της εξωτερικής ομοιότητας με τους Ορθόδοξους κληρικούς και μοναχούς και με την εσωτερική ομολογία πίστης του Βατικανού, εγκρίθηκε με το Βούλα του Πάπα Ιννοκέντιου Δ' στη Σύνοδο του Λατερανού 1215. Σήμερα υπάρχουν 23 Ανατολικές Καθολικές Εκκλησίες, τάχα αυτόνομες, που βρίσκονται σε πλήρη κοινωνία με τον Πάπα της Ρώμης.
Αυτό το πνευματικό έγκλημα το οποίο κάνουν επί τους αιώνες, πονηροί Λατίνοι με την εξωτερική ομοιομορφία προσπαθόντας να πλανηθούν τους Ορθόδοξους λαούς συνεχίζεται έως σήμερα.
Δυστυχώς και στην Αθήνα έχουμε τους Ουνίτες και τους ναούς τούς, όπως ελληνόρρυθμο ναό της Αγίας Τριάδος στην οδό Αχαρνών, το οποίο μοιάζει με τον Ορθόδοξο Ναό αλλά δεν είναι. Εκεί είναι και έδρα του Ουνίτη Επισκόπου Αθηνών. Σήμερα ο Επίσκοπος των Ουνιτων Ελλήνων είναι πρώην διευθυντής του Ποντιφίκιου Ελληνόρρυθμου Κολλεγίου Αγίου Αθανασίου στην Ρώμη και καθηγητής Πατρολογίας στο Ποντιφίκιο Ινστιτούτο για Ανατολικές σπουδές στην Ρώμη Ισπανός Ιησουίτης Μανουέλ Νιν. Δηλαδή, καθόλου τυχαίο πρόσωπο για την λατινική προπαγάνδα στα Ορθόδοξα ελληνικά εδάφια.
Μη έχοντας το πνεύμα της ταπεινοφροσύνης , το οποίο είναι αποτέλεσμα του βίου μέσα στα Μυστήρια της Ορθόδοξης Εκκλησίας, ο δυτικός άνθρωπος με το πνευματικό αρχηγό του, τον κάθε Πάπα της Ρώμης, δεν μπορεί να βρει την ειρήνη του Θεού μέσα στην ψυχή του. Κλεισμένος στον πνευματικό λαβύρινθο της Ρωμαιοκαθολικής πλάνης ενός τάχα αλάθητου επισκόπου Ρώμης και πολλές άλλες δογματικές αναλήθειες και ανακριβείς,όπως το Filioqoue, η κτιστή χάρη, η Μαριλογία,τα άζυμα κτλ. ο δυτικός άνθρωπος δεν μπορεί να βιώσει τα τρία ορθόδοξα πνευματικά στάδια: την κάθαρση , το φωτισμό και την θέωση.
Ο νους του δυτικού ανθρώπου είναι άρρωστος, η καρδιά ακάθαρτη, τα συναισθήματα μολυσμένα από την αποστασία από την Ορθόδοξη δογματική διδασκαλία.
Δυστυχώς και εμείς βαπτισμένοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί με τον τρόπο της ζωής μας δεν διαφέρουμε τίποτα από τον δυτικό άνθρωπο. Ίσως ήμαστε και χειρότεροι,επειδή με τέτοιο πνευματικό πλούτο της Ορθόδοξης πιστεως μας, εκτός να ήμαστε το φώς στο κόσμο με το παράδειγμα μας, γίναμε ακάθαρτα δοχεία γεμάτα από την φιλοδοξία, την φιλαργυρία και την φιληδονία. Εξαιτίας τέτοιας αντιχριστιανικής ζωής ούτε είμαστε παράδειγμα αλλά γίναμε εύκολο στόχο πολλών αρχαίων και νέων αιρετικών ομάδων.
Ο δυτικός άνθρωπος χρειάζεται πνευματική βοήθεια, όπως και όλοι εμείς. Αυτή βοήθεια μπορούμε εμείς Ορθόδοξοι Χριστιανοί να του προσφέρουμε με το παράδειγμα της αμοιβαίας αγάπης μας, με την ενότητα των Ορθοδόξων λαών και Εκκλησιών. Μόνο τότε, αν ανάμεσα μας των Ορθοδόξων Χριστιανών υπάρχει αληθινή αγάπη, τότε η Ομολογία της Πίστεως μας θα έχει δύναμη, αλλιώς θα ήμαστε ένα τίποτα που θα λόγια μας περί της αγάπης και αλήθειας είναι σαν ήχος χάλκινος καμπάνας ή σαν κυμβάλου αλαλαγμός.
Αρχιμανδρίτης Ευσέβιος Μεάντζια
