Δόξα τω Θεώ, πάντων ένεκεν. - Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος

Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2016

ΕΟΡΤΙΟ ΜΗΝΥΜΑ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΕΠΙ ΤΩ ΑΓΙΩ ΔΩΔΕΚΑΗΜΕΡΩ


ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

 

Εν Πειραιεί τη 22α  Δεκεμβρίου 2016

 

ΕΟΡΤΙΟ ΜΗΝΥΜΑ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΕΠΙ ΤΩ ΑΓΙΩ ΔΩΔΕΚΑΗΜΕΡΩ

           

        Με τη χάρη και την ευλογία του Τριαδικού Θεού, οδεύουμε και εφέτος προς το νοητό σπήλαιο της Βηθλεέμ, να συναντήσουμε για μια ακόμα φορά τον δι’ ημάς νηπιάσαντα Υιό και Λόγο του Θεού, ο Οποίος «ότε ήλθε το πλήρωμα του χρόνου» (Γαλ.4,4), «εν μορφή Θεού υπάρχων ουχ αρπαγμόν ηγήσατο το είναι ίσα Θεώ, αλλ’ εαυτόν εκένωσε μορφήν δούλου λαβών, εν ομοιώματι ανθρώπων γενομένος, και σχήματι ευρεθείς ως άνθρωπος εταπείνωσεν εαυτόν γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού» (Φιλιπ.2,6-8). Να συναντήσουμε τον «Μεγάλης Βουλής Άγγελο» (Ησ.9,6), ο Οποίος ήρθε στον κόσμο για να αναγγείλει το πλέον χαρμόσυνο άγγελμα όλων των εποχών, να «σώσει τον λαόν αυτού από των αμαρτιών αυτού» (Ματθ.1,22). Ήρθε «μεθ’ ημών ο Θεός» (Ματθ.1,24) για να μείνει εις τον αιώνα ως «φως εις αποκάλυψιν εθνών» (Λουκ.2,32). Για να λάβουμε και πάλι τη χαμένη υιοθεσία μας και να μπορέσουμε να γίνουμε παιδιά του ουράνιου Πατέρα μας, υιοί και κληρονόμοι της ατέρμονης βασιλείας Του. Να πάψουμε να είμαστε δούλοι της αμαρτίας και υποκείμενοι στη φθορά και στο θανάτου, σύμφωνα με το λόγο του αποστόλου Παύλου, «ώστε ουκέτι ει δούλος, αλλ’ υιός, ει δε υιός, και κληρονόμος Θεού δια Χριστού» (Γαλ.4,7).

        Η υπέρτατη όμως αυτή θεία δωρεά απαιτεί από εμάς τα πεσόντα στην αμαρτία ανθρώπινα πρόσωπα την υποχρέωση να την αποδεχτούμε. Να αφήσουμε κατά μέρος την εγωκεντρική μας αυτάρκεια. Να εξέλθουμε από την ατομική μας περιχαράκωση. Να ανοίξουμε διάπλατα την ψυχή μας και να πούμε το μεγάλο ΝΑΙ, στη προσφερόμενη από τον Ενανθρωπήσαντα Θεό μας σωτηρία. Να αλλάξουμε τον σκοτισμένο από την αμαρτία νου μας, με το «νουν Χριστού» (Α΄Κορ.2,15). Να αποβάλλουμε τον «παλαιόν άνθρωπον συν ταις πράξεσιν αυτού, και ενδυσάμενοι τον νέον, τον ανακαινόύμενον εις επίγνωσιν κατ’ εικόνα του κτίσαντος» (Κολ.3,9), δηλαδή να νεκρώσουμε τα μέλη μας «τα επί της γης, πορνείαν, ακαθαρσίαν, πάθος, επιθυμίαν κακήν, και την πλεονεξίαν, ήτις εστί ειδωλολατρία, δι’ α έρχεται η οργή του Θεού επί τους υιούς της απειθείας» (Κολ.3,5-6).

        Ταυτόχρονα με την αποδοχή της χάριτος της σωτηρίας και τον προσωπικό μας καθαρισμό, έχουμε την υποχρέωση να δώσουμε τον «καλόν αγώνα» (Β΄Τιμ.4,7) και για την κοινωνική κάθαρση για την απελευθέρωση του κόσμου από την αιχμαλωσία του διαβόλου και την δουλεία της αμαρτίας. Να δώσουμε τη μαρτυρία μας για την μοναδική και αποκλειστική εν Χριστώ σωτηρία και απολύτρωση, η οποία στις δύστηνες ημέρες μας αμφισβητείται βάναυσα, ακόμη και από εκκλησιαστικούς άνδρες, οι οποίοι υπηρετούν με πάθος την παναίρεση του Οικουμενισμού και πασχίζουν να σχετικοποιήσουν το απολυτρωτικό έργο του δι’ ημάς νηπιάσαντος Υιού και Λόγου του Θεού. Να βάλουμε φραγμούς στην ξέφρενη εισβολή του σύγχρονου θρησκευτικού συγκρητισμού, ο οποίος δηλητηριάζει αθόρυβα και σταθερά την ψυχή του σύγχρονου ανθρώπου και τον απομακρύνει από την σωτήρια πορεία του Ιησού Χριστού, οδηγώντας τον σε ατραπούς αδιέξοδους, σε θρησκευτικές πίστεις «ετέρων ευαγγελίων» (Γαλ.1,6), οι οποίες οδηγούν με ακρίβεια στην απώλεια και τον όλεθρο. Να αντισταθούμε στο σύγχρονο νοσηρό πνευματικό «κλίμα» του αποκρυφισμού της «Νέας Εποχής», και να το απορρίψουμε ως σαφέστατη δαιμονική «πνευματικότητα», η οποία τείνει να εκτοπίσει την αληθινή και γνήσια πνευματικότητα του Αγίου Πνεύματος.

        Μέσα στο εορταστικό κλίμα του Αγίου Δωδεκαημέρου είναι και η εναλλαγή του χρόνου, η οποία για μας τους πιστούς δεν είναι (δεν πρέπει να είναι) μια ευκαιρία κάποιας ευωχίας, αλλά πνευματικής περισυλλογής και προβληματισμού. Ευκαιρία για μια νοητή αναδρομή στη χρονιά που πέρασε, αναλογιζόμενοι τις παραλείψεις μας και τα σφάλματά μας. Ένας επίσης προγραμματισμός για την καινούργια χρονιά, να διορθώσουμε τα λάθη μας και τις παραλείψεις μας. Να εντείνουμε τον αγώνα μας για προσωπική και κοινωνική κάθαρση. Να αυξήσουμε τον αγώνα μας για την απεμπολή του παρείσακτου κακού στην προσωπική και κοινωνική μας ζωή. Να διατρανώσουμε, πάνω απ’ όλα την πίστη μας στο Χριστό, στο μοναδικό Λυτρωτή και Σωτήρα μας και να εδραιώσουμε έτι περισσότερο την οργανική μας ενότητα στην μητέρα μας Εκκλησία, η Οποία αποτελεί την μοναδική πύλη της σωτηρίας μας.

       Να κλείνουμε γόνυ στο Θεό και να τον παρακαλέσουμε με όλη τη δύναμη της ψυχής μας, να δώσει φώτιση στους πνευματικούς και πολιτικούς ηγέτες της χώρας μας και ολοκλήρου της ανθρωπότητας, να αποβάλλουν το πνεύμα της εξουσιομανίας και να εμπληστούν με αίσθημα θυσιαστικής διακονίας για το καλό του κάθε ανθρωπίνου προσώπου, το οποίο αποτελεί εικόνα του Θεού. Να πάψουν να συντάσσονται με τους ισχυρούς του κόσμου και να εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους και να ενσκήψουν στα προβλήματα των αδυνάτων.

      Να καλέσουμε τέλος τους εκκλησιαστικούς μας ταγούς να αλλάξουν τακτική. Να πάψουν να σκανδαλίζουν τους πιστούς με τα «τολμηρά ανοίγματά» τους προς τους αιρετικούς. Η μόνη κοινωνία τους με τις αιρετικές, εκτός Εκκλησίες, κοινότητες, να είναι η κλήση τους για μετάνοια και επιστροφή στην σώζουσα αγκαλιά της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας μας, η Οποία είναι η μόνη Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία του Χριστού.

      Κλείνουμε την ανακοίνωσή μας με τις πλέον εγκάρδιες ευχές μας προς τους αναγνώστες μας, για ευλογημένο Άγιο Δωδεκαήμερο και επίσης ευλογημένο, ειρηνικό και καρποφόρο το νέο έτος 2017.    

           

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών

Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2016

ΠΡΟΕΟΡΤΙΕΣ ΚΑΤΑΒΑΣΙΕΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ "ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΝ ΠΟΛΕΙ ΒΗΘΛΕΕΜ" ΥΠΟ ΤΟΝ ΧΟΡΟ ΨΑΛΤΩΝ ΠΡΕΒΕΖΑΣ

Προεόρτιες καταβασίες Χριστουγέννων ανωνύμως φερόμενες (ι'-ια' αιων.).
Μέλος αργό  Πέτρου Μπερεκέτου.
Χοράρχης Νεκτάριος Θάνος.

Είθισται να ψάλλονται την Κυριακή προ των Χριστουγέννων. 
 
 
ΑΠΟ ΤΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΧΟΡΩΔΙΑ
ΑΙΘΟΥΣΑ ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ "ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ"
12 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2011
ΔΙΕΥΘΥΝΕΙ Ο ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ

Οἱ προεόρτιες ἰαμβικὲς Καταβασίες
(ἀνωνύμως φερόμενες, ι´‐ια´ αἰ.)· μέλος ἀρ‐
γὸν εἱρμολογικὸν Πέτρου Μπερεκέτου (α´ τέ‐
ταρτον ιη´ αἰ.) Ἐξήγησις Γρηγορίου Πρωτο‐
ψάλτου (+1821)· ἦχος α´ Ανανες 
 
ᾨδὴ α’.
Χριστὸς ἐν πόλει Βηθλεὲμ βρεφουργεῖται
τὴν ἡμῶν ὡς εὔσπλαχνος καινουργῶν φύσιν·
προθύμως δεῦτε γηγενεῖς τῇ καρδίᾳ
ᾆσμα μελῳδὸν ᾄσωμεν τῷ Δεσπότῃ·
εἰς αἰῶνας ἐνδόξως γὰρ δεδόξασται.

ᾨδὴ γ’.
Ὑψιμέδων ἄναρχε εὐμενὲς Λόγε,
ἐπίβλεψον πρόσχες μοι δακρυῤῥοούσῃ
ἡ σεπτὴ ἐβόα σοι πρόπαλαι Ἄννα·
ἀλλ᾿ ὡς ἐκείνης ἤκουσας θρηνῳδούσης
καὶ ἡμῶν στερέωσον τὰς φρένας, ἄναξ,
τοῦ ἀξίως ἀνυμνεῖν σε σοῖς γενεθλίοις.

ᾨδὴ δ’.
Ἀββακοὺμ τὴν ἔνδοξόν σου παρουσίαν
αὖθις, Λόγε, προϊδὼν ἐμελῴδει
ἀκήκοα, Δέσποτα, ὅτι ἐξ ὄρους
ἁγίου ἥξεις εἰς βροτῶν σωτηρίαν
καὶ δέους πλήρης γεγονὼς ἀνακράζω
ὡς μεγάλα τὰ ἔργα, Χριστέ μου, τῆς σῆς δόξης.

[Ἀκηκοὼς ὁ προφήτης, Χριστέ, τὴν ἀκοήν σου
ἐφοβήθη, ὅτι μέλλεις ἐκ Παρθένου προελθεῖν.
Καὶ ἐβόησε τρόμῳ· δόξα τῇ δυνάμει σου, Κύριε.]

ᾨδὴ ε’.
Ὦ παντεπόπτα τῶν ἀνάκτων τὸ κλέος
τίς σου τὸ φιλάνθρωπον γηγενῶν οὐ θαυμάσει;
ἐν γῇ γὰρ ὤφθης μὴ λιπὼν τὰ πατρῷα
σήμερον πᾶσαν ἐγκαινίζων τὴν φύσιν
καὶ εἰρήνην ὡς μόνος εἰρηνάρχης βραβεύων.
ᾨδὴ ς’.
Εἰς βυθὸν ἀπωλείας ἡ ταλαίπωρος φύσις
Χριστέ μου Λόγε, καταντήσασα πάλαι
ἔκειτο φεῦ μοι! σκοτεινοῖς ἐν κευθμῶσιν·
ἐπεὶ δὲ τῇ σῇ θεϊκῇ δυναστείᾳ
πρὸς οὐρανῶν μετέβη τὰ τερπνότατα κάλλη·
θύσω σοι, σῶτερ, ἐβόα, θυσίαν αἰνέσεως.

ᾨδὴ ζ’.
Ὡς οἱ παῖδες πάλαι σοι κράζομεν, Λόγε·
γενοῦ σῶν δούλων ἕρκος φύλαξ καὶ σκέπη
καὶ σῶσον πάντας προσβολῆς ἐναντίας
ὅπως ὑμνοῦντές σε σοῖς γενεθλίοις
εἰς αἰῶνας λέγομεν· εὐλογητὸς εἶ.

ᾨδὴ η’.
Νεουργὲ τοῦ σύμπαντος κόσμου καὶ σῶστα
ὑμνεῖ σε πᾶσα μετ᾿ ἀγγέλων ἡ κτίσις
σκιρτᾷ χορεύει καὶ ἀγάλλεται τρόμῳ,
εὐλογεῖτε λέγουσα πάντα τὰ ἔργα
τὰ σεπτὰ Γενέθλια τοῦ λυτρωτοῦ μου
σὺν ἐμοὶ εἰς αἰῶνας πόθῳ ὑπερυψοῦντα.


ᾨδὴ θ’.
Χαίροις, πάναγνε θεοδέγμον Μαρία,
χαίροις, ἄχραντε τῶν πεπτωκότων βάσις·
ἐν σοὶ γὰρ ὤφθη σήμερον ὁ Δεσπότης
ὦ θαῦμα! καινουργῶν τοὺς φθαρέντας
καὶ πρὸς φῶς ἐπανάγων τὸ ἀνέσπερον, κόρη.

Συνημμένως τό κείμενο ἀπό τήν Τριθέκτη τοῦ Γρηγορίου Στάθη.


ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

ειρμός πρώτης ωδής: 
Ο Χριστός γίνεται βρέφος
στην πόλη Βηθλεέμ,
επειδή είναι εύσπλαχνος κι έτσι κάνει νέα και πάλι την φύση μας.
Ελάτε, όσοι γεννηθήκαμε εδώ,
με την ψυχή μας μελωδικό ύμνο
να ψάλουμε στον Δεσπότη×
δοξασμένος είναι στους αιώνες!

ειρμός τρίτης ωδής:
Κοίτα μου τα δάκρυα,
Εσύ, που από ψηλά κυβερνάς,
Άναρχε, σπλαγχνικέ Λόγε»,
η σεβαστή Άννα
σου έκραζε στα αρχαία χρόνια.
Αλλά, όπως εκείνης άκουσες τον θρήνο και τα δικά μας λογικά στέριωσε,
βασιλιά μου,
ώστε να υμνούμε την γέννησή Σου.

ειρμός τετάρτης ωδής:

Μαθαίνοντας ο προφήτης Αββακούμ
τα νέα, πως πρόκειται να έλθεις στη γη
από την Παρθένο, τότε γέμισε με φόβο και ανέκραξε με τρόμο:
δόξα αξίζει στην Δύναμή Σου, Κύριε!

ειρμός πέμπτης ωδής:
Ποιος από τους γηγενείς την μεγαλοπρέπειά Σου μπορεί να μην θαυμάσει;
Παρουσιάστηκες στη γη,
χωρίς να εγκαταλείψεις τίποτα από την σχέση Σου με τον Πατέρα.
Σήμερα ολόκληρη την ανθρώπινη φύση κάνεις νέα από την αρχή,
δίνοντάς της για έπαθλο ειρήνη που μόνο Εσύ μπορείς και δίνεις.

ειρμός έκτης ωδής:
Σε βυθό χαμού είχε καταλήξει η ταλαίπωρη φύση μου, Χριστέ και Λόγε,
σαν σε σκοτεινή κρύπτη καταχωνιασμένη.
Κι όμως, επειδή τέτοια είναι η θεϊκή Σου δύναμη, ανέβηκε στον ουρανό και στην απόλαυση της ομορφιάς που έχει εκεί.
«Θα προσφέρω σε Σένα προσφορά δοξολογική, Σωτήρα», εκείνη σου φωνάζει.

ειρμός έβδομης ωδής:
Όπως οι Τρεις Παίδες εκείνα τα χρόνια
κι εμείς σου φωνάζουμε τώρα, Λόγε×
γίνε φράχτης και στέγαστρο που προστατεύει και σώσε καθένα μας
από την εχθρική προσβολή.
Για να είμαστε σε θέση να Σε υμνούμε
στην ανάμνηση της Γέννας Σου, με τον ύμνο: είσαι Ευλογημένος πάντοτε!

ειρμός όγδοης ωδής:
Ανακαινιστής είσαι όλου του σύμπαντος και γι’ αυτό και Σωτήρας του.
Σε υμνεί μαζί με τους αγγέλους όλη η κτίση και συγκινείται,
ξεσπά σε τραγούδια και ευχαριστιέται με την κουβέντα: «να μακαρίζετε, όλα τα δημιουργήματά Του τη σεβαστή μνήμη της Γέννησης του λυτρωτή μου!
Μαζί μου με πόθο να ανυμνείτε!

ειρμός ενάτης ωδής:
Ας χαίρεις, πάναγνε Μαρία που δέχτηκες τον Θεό,
Ας χαίρεις, που δεν μολύνθηκες από τίποτα, στήριγμα εκείνων που έπεσαν χαμηλά!
Γιατί σε σένα είδαμε σήμερα τον Δεσπότη, και τι θαύμα!:
Δίνει νέα μορφή σε εκείνους που καταστράφηκαν και τους γυρίζει πίσω στο φως που δεν θα δύσει ποτέ, καλή μας κόρη.

Aπόδοση στη νέα ελληνική: Σταμάτης Ι. Σταματόπουλος
 
Πηγή 1ου βίντεου και κειμένου: http://agiosgerasimosxanthi.blogspot.gr/