Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΑΪΣΙΟΥ ΜΕ ΔΥΟ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ

Στον π. Παϊσιο πήγα καί το 1976 με έναν συμφοιτητή μου. Καί τότε θυμάμαι την χάρη καί την γλύκα των λόγων του.

- Τί σπουδάζετε, παλληκάρια; μας ρώτησε.

- Φυσική, του απαντούμε.

- Καί οί δύο φυσικοί είστε; Ε, τότε πρέπει να μάθετε καί την φυσική της μεταφυσικής. Ξέρετε για την πνευματική διάσπαση του ατόμου; Όταν γνωρίσουμε τον εαυτό μας, όταν δηλαδή φθάσουμε σε αυτογνωσία, τότε γίνεται ή διάσπαση του ατόμου μας. Αν δεν ταπεινωθούμε ωστέ να διασπάσουμε το άτομο μας. δέν θά βγεί ή πνευματική ενέργεια πού χρειάζεται για να ξεπεράσουμε την βαρύτητα ης φύσεως μας. Μόνον έτσι, παλληκάρια, θά μπορέσουμε να διαγράψουμε πνευματική τροχιά.

Τι ωραίος αιφνιδιασμός! Μας μίλησε την γλώσσα μας με την γλώσσα του.

- Η πνευματική ζωή είναι εύκολη, μας είπε. «Ό ζυγός μου χρηστός καί το φορτίον μου έλαφρόν εστί» (Ματθ. ια’ 30), λέγει ό Κύριος.

- Μα «στενή ή πύλη καί τεθλιμμένη η οδός» (Ματθ. ζ’ 14), του αντιλέγει ο φίλος μου χαριτωμένα καί ευγενικά.

- Τα ξίγγια, ευλογημένε, την κάνουν στενή. Πέταξε τα καί θα δεις πόσο εύκολα είναι τα πράγματα. Ή αγάπη μας πρέπει να είναι ίδια πρός όλους. Μόνο τότε είναι αγάπη Θεού.Αν αγαπούμε κάποιους περισσότερο καί άλλους λιγότερο, πρέπει να υποψιασθούμε εγωισμό. Όσο ξεχνούμε τον εαυτό μας, τόσο αγνωρίζουμε στην ζωή μας τίς εύλογίες του Θεού. Καί τί δεν μας δίνει ό πανάγαθος Θεός! (Τί ζεστά καί γλυκά πού το είπε αυτό το «πανάγαθος»!)Ώρες ώρες νοιώθουμε τα κόκκαλα της υποστάσεως μας σαν κέρινα, να μην αντέχουν το βάρος των δωρεών Του. Κάτω από την αγάπη του Θεού τα πάντα λυγίζουν. Δίπλα της όλα λειώνουν.

Από το βιβλίο: ”Άγιον “Ορος, το υψηλότερο σημείο της γης”

Η ''Ελληνική Νύχτα των Κρυστάλλων"

Ας θυμίσουμε ορισμένα γεγονότα στον κ. Ανδριανόπουλο που συνέβησαν επί των ημερών μας η ολίγον παλαιότερα. Καθ' όλην την διάρκειαν της Τουρκοκρατίας εφαρμόζονταν μεθοδικά και σαρωτικά η γενοκτονία των Ελλήνων και των Αρμενίων, αλλά και των άλλων Χριστιανών των Βαλκανικών χωρών. Αν δεν ασπάζονταν οι «άπιστοι» οι «γκιαούρηδες» την ισλαμική πίστη υφίσταντο διώξεις πρωτοφανείς. 
Ευτυχώς που το δουλωμένο γένος μας ζούσε κοντά στην Εκκλησία του και το παράδειγμα και η θυσία της μεγάλης στρατιάς των νεομαρτύρων του θέρμαινε την πίστη και την ελπίδα για την ανάστασή του. Η προσφορά των νεομαρτύρων στη διατήρηση του Ελληνισμού υπήρξε τεράστια. 
Στις πιο κρίσιμες στιγμές τότε που ο εξαθλιωμένος λαός μας γονάτιζε από τις αφόρητες πιέσεις του Τούρκου και τον εγκατέλειπε η δύναμη αντίστασής του, εμφανίζονταν κάποιοι μάρτυρες της πίστεως μας και οι καταταλαιπωρημένοι από το ζυγό Έλληνες έπαιρναν θάρρος και ζωντάνευε η πίστη τους ξανά για να υπομείνουν τη σκλαβιά και να ελπίζουν στην απελευθέρωση του γένους. 

Χάθηκαν όμως μεγάλες Ελληνικές περιφέρειες όπως η Μ. Ασία αυτή η μεγάλη δεξαμενή του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας. 

Αυτά δεν πρέπει να τα αποσιωπούμε για να μην ξεχνιόμαστε. Υπάρχουν όμως και γεγονότα που συνέβησαν πολύ κοντά σε μας και συγκεκριμένα πριν από σαρανταοχτώ χρόνια που δεν δικαιολογούμαστε να μην τα γνωρίζουμε. Την 6η και 7η Σεπτεμβρίου του 1955 έζησαν οι Έλληνες της Πόλης ένα ανθελληνικό πογκρόμ που έχει μείνει στην ιστορία σαν «Η νύχτα των Κρυστάλλων του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης».

Πρόκειται για μια από τις χειρότερες σελίδες της ιστορίας μας μετά την άλωση. Τούρκοι Λαζοί που μεταφέρθηκαν στην Πόλη δωρεάν με πλοία ναυλωμένα από την κυβέρνηση ξεχύθηκαν, μαινόμενος όχλος, ενισχυμένοι και με πάρα πολλούς Τούρκους της Πόλης, στις Ελληνικές συνοικίες και κατέστρεψαν τα πάντα. Δεν άφησαν τίποτε όρθιο. Οι Έλληνες της Πόλης δεν θα μπορέσουν να ξεχάσουν ποτέ τα φοβερά εκείνα γεγονότα που έζησαν τις 48 ώρες που συγκλόνισαν την Πόλη. 

Η ομογένεια των Κωνσταντινοπολιτών αναφέρει με αριθμούς τις απώλειές της κατά το τρομερό εκείνο διήμερο. Ο όχλος σκότωσε 16 Έλληνες, βίασε 200 Ελληνίδες και κατέστρεψε 1.004 κατοικίες, 4.348 καταστήματα, 21 εργοστάσια, 110 ξενοδοχεία και εστιατόρια, 75 εκκλησίες, 8 αγιάσματα, 26 σχολεία, 5 αθλητικούς συλλόγους και 2 μοναστήρια.
Η Πόλη βάφτηκε με το αίμα των Ελλήνων και αφανίστηκε η ελληνική παρουσία σ' αυτήν. Οι Έλληνες χριστιανοί έζησαν μια μεγάλη τραγωδία τις ημέρες του πογκρόμ παρόμοια με εκείνη της Άλωσης της Πόλης από τον Σουλτάνο Μωάμεθ τον Πορθητή. 

Και όλα αυτά συνέβησαν προμελετημένα και προαποφασισμένα. Προηγήθηκε μία ημέρα ενωρίτερα (5 Σεπτεμβρίου 1955) μία προβοκάτσια η οποία έδωσε την «αφορμή» ν' ανοίξει ο ασκός της βίας και των καταστροφών. Ένας μουσουλμάνος φοιτητής ο Οκτάι Εγκίν που συνελήφθη από τις Ελληνικές αρχές και φυλακίστηκε για 9 μόνο μήνες στις φυλακές της Θεσσαλονίκης τοποθέτησε μία βόμβα στο προαύλιο του Τουρκικού Προξενείου που θεωρείται πατρικό σπίτι του Κεμάλ.
Η έκρηξη της βόμβας δεν προξένησε ζημιές, προκάλεσε όμως έκρηξη προμελετημένης «οργής» του τουρκικού όχλου με επακόλουθο τα φοβερά γεγονότα των δύο επόμενων ημερών που έχουν περάσει στην ιστορία ως «Σεπτεμβριανά» και που αποτέλεσαν την αντίστροφη μέτρηση για την εξαφάνιση του Ελληνισμού της Πόλης και άλλων περιοχών.
Για την ιστορία ο Εγκίν μετά την αποφυλάκισή του επήγε στην Τουρκία και έτυχε μεγάλων «τιμών». Αποτέλεσε σημαίνον στέλεχος της τουρκικής Υπηρεσίας Ασφαλείας και τελικά διορίστηκε Νομάρχης στο Νεβ Σεχήρ. 

Τέτοια ή παρόμοια πράγματα συνέβαιναν πάντοτε εναντίον των μειονοτήτων και κυρίως της Ελληνικής στην Τουρκοκρατούμενη Ελλάδα μας. Το 1942 π.χ. (δεν μπορούμε να τ' αναφέρουμε όλα σ' ένα σχόλιο) η Τουρκία επέβαλε τον κεφαλικό φόρο («βαρλίκ βεργισί») που για τους Έλληνες κυρίως ήταν δυσβάστακτος και τους ανάγκαζε σε «εθελουσία» προσφυγιά στην ελεύθερη πατρίδαμε όλες τις συνέπειες που έχει ένας ξεσηκωμός από τις περιουσίες και τα σπίτια τους, αφού δεν επιτρέπονταν να πάρουν τίποτα άλλο μαζί τους εκτός από ορισμένα αναγκαία ρούχα.
Γι' αυτό φορούσαν από 5 εσώρουχα κάθε μέλος για να μπορούν να τα περάσουν στα άγρια τουρκικά τελωνεία.
Το 1964 (πολύ κοντύτερα σε μας) απαγόρευσε το δικαίωμα των Κωνσταντινοπολιτών να ασκούν εμπορικές δραστηριότητες στην Πόλη και δεν επιτρεπόταν να κυκλοφορεί οποιοδήποτε Ελληνικό εγχειρίδιο στα Ελληνικά μειονοτικά σχολεία.
Πάντοτε η τουρκική πολιτική στα θέματα των άλλων θρησκευτικών μειονοτήτων και ιδίως των Ελλήνων, είχε ως σκοπό αυτό που είπε ο Ισμέτ Ινονού τρεις μέρες μετά τα γεγονότα της 6ης Σεπτεμβρίου 1955: «...Οι εκδηλώσεις αυτές ήταν πολύ καλά οργανωμένη εθνική ενέργεια και ωφέλιμη για να καθαρίσει η χώρα μας από το Ελληνικό στοιχείο που είναι ένας βραχνάς». 

Τέτοιες δηλώσεις προξενούν «εκρήξεις» μίσους από φανατισμένους μουσουλμάνους και προκαλούν φρικτές πράξεις που τις ζούμε τον τελευταίο καιρό. Οι δυτικές χώρες παρατηρούν με δέος την συνεχή εξάπλωση του ισλαμισμού και αναζητούν τρόπους για να τη σταματήσουν. Είναι όμως πολύ δύσκολο ν' αντιμετωπίσουν ακραία θρησκευτικά φαινόμενα όπου οι «πιστοί» αποκηρύσσουν ακόμη και την ίδια τους τη ζωή. Μισούν τον άλλο κόσμο που δεν ανήκει στο Ισλάμ. Το σύγχρονο σύνθημά τους είναι: «Το Ισλάμ είναι η λύση. Σύνταγμα για μας είναι το Κοράνι». 

Αυτά κι ας είμαστε προσεκτικοί σε ό,τι λεμε και ό,τι γράφομε. Η «καλή γειτονία» δεν πρέπει να οδηγεί μονομερώς την Ελλάδα ν' αποσιωπά το «χθες» και να διαγράφει μελλοντικούς χειρισμούς εθνικών συμφερόντων. 

ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΑΥΤΟΠΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΟΣ

Ο κ. Λεωνίδας Κουμάκης έγραψε ένα θαυμάσιο βιβλίο το «θαύμα - Μιά πραγματική ιστορία». Παραθέτουμε ορισμένα αποσπάσματα του βιβλίου για τη φοβερή «νύχτα των Κρυστάλλων» που αναφέρονται στίς τραγικές ώρες των «Σεπτεμβριανών» που έζησαν οι Έλληνες και που συγκλόνισαν τον Ελληνισμό της Πόλης και όχι μόνον. 

Λίγα μόνο αποσπάσματα για να ενισχύσουμε την ιστορική μας μνήμη:
Το να μιλάς ελληνικά στο δρόμο ή σε δημόσιους χώρους στην Τουρκία ισοδυναμούσε περίπου με ανθρωποκτονία από πρόθεση. Ήταν σαν να διασχίζεις με τα πόδια μια Εθνική οδό χωρίς να κοιτάς ούτε δεξιά ούτε αριστερά. Γιατί στην Τουρκία υπάρχει ένας Νόμος του 1932 «περί εξυβρίσεως του Τουρκισμού». 
Ο Νόμος αυτός ψηφίστηκε για την τρομοκράτηση και την καταπίεση των μη Τουρκικών πληθυσμών. Αρκούσε η ψευδομαρτυρία δύο ατόμων που θα έλεγαν αορίστως πως, τάχα, έβρισες την Τουρκία ή τους Τούρκους. Η καταδίκη που ακολουθούσε σήμαινε φυλάκιση χωρίς επιστροφή.

Έτσι φοβόμασταν να αρθρώσουμε στον δρόμο ακόμα και μία λέξη ελληνική, γιατί κινδυνεύαμε να κατηγορηθούμε ότι βρίζαμε την Τουρκία. 

Το πάθημα του θείου Σιδερή, πριν από 4 χρόνια περίπου, που γλύτωσε τη ζωή του παρά τρίχα, πληρώνοντας στα «κατάλληλα» πρόσωπα όλα όσα είχε συγκεντρώσει μια ζωή, ήταν πραγματικά πολύ χαρακτηριστικό.
--------------------------------------------------------------------------
Στην ασφάλεια: 

- Ισίδωρος Βαφέας, ένας βρωμερός γκιαούρης που τόλμησε να βρίσει την ιερή Τουρκική σημαία. Κανονικά έπρεπε να σ' εκτελέσουμε επί τόπου για το έγκλημά σου αυτό, αλλά ούτως ή άλλως η ζωή σου τελείωσε. Πρέπει επιτέλους αυτά τα σκουλήκια οι Ρωμιοί να μάθουν πως εδώ είναι Τουρκία και δεν μπορούν να βρίζουν τους Τούρκους και τη σημαία τους χωρίς να το πληρώσουν με την ζωή τους! 
Ζήτε στη γη μας, που είναι πια ιδιοκτησία μας και δεν λέτε να το χωνέψετε! Και σαν να μην έφτανε αυτό, βρίζετε και τους Τούρκους! Όπως εσύ, βρωμερέ γκιαούρη, τόλμησες να βρίσεις την ιερή Τουρκική σημαία! 

- Όχι, όχι! Δεν έβρισα την τουρκική σημαία! τραύλισε ο θείος Σιδερής. Δεν έχω την παραμικρή ιδέα για...

Οι λέξεις του διακόπηκαν απότομα, όταν όρμησαν πάνω του δύο απ' τους τρεις Τούρκους και άρχισαν να τον κτυπούν στα τυφλά. Ανυπεράσπιστος και χωρίς την παραμικρή αντίσταση έχασε τις αισθήσεις του.
---------------------------------------------------------------------
Το απόγευμα της 6ης Σεπτεμβρίου 1955 όλα φαινόταν ήρεμα. Μια μικρή ομάδα φοιτητών ήταν συγκεντρωμένοι στην Πλατεία του Ταξίμ, στην κορυφή του Πέρα, διαδηλώνοντας εναντίον της Ελλάδος. Η Ελλάδα ήταν πάντα ο συντηρούμενος από τις Τουρκικές αρχές στόχος του όχλου. Από τις αρχές της δεκαετίας του '50 η Τουρκία είχε βρει την καινούρια πηγή ανανέωσης της ανθελληνικής μανίας της. Ήταν το Κυπριακό, που κυριολεκτικά της το χάρισαν οι Άγγλοι για να αποκτήσουν «διαιτητική» ιδιότητα και να εξασφαλίσουν ταυτόχρονα τα συμφέροντά τους.
-----------------------------------------------------------------
«Καταστράφηκε ολοσχερώς το σπίτι του Κεμάλ Ατατούρκ», ήταν τα μηνύματα που περνούσαν.
Οι έκτακτες εκδόσεις των δύο εφημερίδων που κυκλοφόρησαν την ώρα του συλλαλητηρίου ήταν το σύνθημα.
Οι πέντε μεγάλοι δρόμοι που οδηγούσαν στην Πλατεία Ταξίμ γέμισαν ξαφνικά με ένα μαινόμενο όχλο οπλισμένο με τσεκούρια, φτυάρια, ρόπαλα, σκεπάρνια, σφυριά και σιδερένιους λοστούς, που φώναζε «Kahrolsun giavourlar!» (Ανάθεμα στους γκιαούρηδες!)και «Yikin, kirin, giavourdur!» (Σπάστε, γκρεμίστε είναι γκιαούρης!).

Η Αστυνομία και οι Κρατικές δυνάμεις καταστολής υποτίθεται ότι αιφνιδιάστηκαν. Δεν πήραν καμμιά απολύτως εντολή να επιβάλουν την τάξη και περιορίστηκαν σε μια απαθή παρακολούθηση των γεγονότων.
Όταν μαζεύτηκαν 50.000 περίπου άτομα, αλαλάζοντος όχλου, μπήκε σε εφαρμογή η επόμενη φάση του σχεδίου: Καταστροφή όλων των ελληνικών περιουσιών και βεβήλωση όλων των Ιερών και Οσίων του Ελληνισμού της Πόλης. Οι οδηγίες που είχαν δοθεί ήταν να μη μείνει τίποτα όρθιο.

Ακολούθησαν ώρες πραγματικής κόλασης.
Ένα μέρος του όχλου κινήθηκε στο Istiklal Caddesi, το περίφημο Πέρα, που στο ένα χιλιόμετρο της διαδρομής του είχε, σαν το πιο φημισμένο εμπορικό κέντρο της Πόλης, 700 περίπου μαγαζιά που το συντριπτικό τους ποσοστό ανήκε σε Έλληνες.

Το πρώτο κατάστημα που δέχθηκε επίθεση ήταν το καφενείο "Επτάλοφος" στην Πλατεία Ταξίμ. Ο όχλος εισέβαλε στο καφενείο σαν αγέλη μαινόμενων ταύρων και ισοπέδωσε τα πάντα: τζάμια, τραπέζια, καρέκλες, μπουφέδες, ποτήρια, φλυντζάνια.

Στην συνέχεια δέχτηκε επίθεση ένα κατάστημα υφασμάτων ελληνικής ιδιοκτησίας.

Τέσσερις διαδηλωτές ξήλωσαν μία ράγα του τραμ, που χρησιμοποιήθηκε για να σπάσει η πόρτα και οι βιτρίνες του καταστήματος. Σε λίγα λεπτά το μαγαζί είχε την όψη βομβαρδισμένου τοπίου. Τα υφάσματα και τα ράφια βρέθηκαν στο δρόμο ενώ μια ραπτομηχανή καταστρεφόταν στο δρόμο μπροστά στα μάτια του αλαλάζοντος όχλου. Ο επόμενος στόχος ήταν ένα κατάστημα ηλεκτρολογικών ειδών που σκορπίστηκαν στο δρόμο με μια εφιαλτική μανία του όχλου.

Λίγο παρακάτω ένα μπακάλικο με ιδιοκτήτες δύο Έλληνες ηλικιωμένους. Ο γέρος με ένα εκπληκτικό κουράγιο στάθηκε μπροστά στο μαγαζί του λέγοντας στον όχλο:

Φύγετε απ’ εδώ! Εμείς ζούμε σ’ αυτό το μέρος έξη γενεές και δεν μπορείτε να μας πειράξετε.

Ήταν τα τελευταία λόγια της ζωής του. Ο όχλος όρμησε επάνω του, σε λίγα λεπτά το μαγαζί του είχε διαλυθεί και ο γέρος ήταν το πρώτο θύμα της εφιαλτικής εκείνης νύχτας. Η γυναίκα του διασώθηκε κουρνιασμένη σε μια γωνιά, για να πεθάνει λίγο αργότερα από το σοκ που δέχθηκε εκείνο το βράδυ.

Με τον ίδιο τρόπο ο όχλος συνέχισε το έργο του βήμα προς βήμα σε όλα τα ελληνικά μαγαζιά του Πέρα. Στα φημισμένα ζαχαροπλαστεία «Κερβάν» του Δημήτρη Πηλαβίδη, «Μπαιλάν» των Λέτα και Κυρίτση, «Σεχίρ» του Γιάννη Τσούλη. Στα μεγάλα και πολυτελή καταστήματα ρούχων και υποδημάτων. Εκεί οι διαδηλωτές έβγαζαν ρούχα και παπούτσια, διάλεγαν μεταξωτά πουκάμισα, κοστούμια, καινούργια παπούτσια και τα φορούσαν επί τόπου πριν συνεχίσουν το καταστροφικό τους έργο.

Στο περίφημο κοσμηματοπωλείο του Φραγκούλη ο όχλος εισέβαλε με μια εμφύλια, πραγματική μάχη, για το ποιος θ' αρπάξει τα πολυτιμότερα κοσμήματα.

Χρυσαφικά μεγάλης αξίας λεηλατήθηκαν μέσα σ’ ελάχιστα λεπτά απ’ τους συμπλεκόμενους μεταξύ τους διαδηλωτές. Όταν ο όχλος έφθασε στην εκκλησία της Αγίας Τριάδος, δίστασε προς στιγμήν. Οι δισταγμοί ξεπεράστηκαν όταν ακούστηκαν οι κραυγές «Ανάθεμα στους άπιστους!», «Ανάθεμα στους άπιστους!» και ο όχλος εισέβαλε στην εκκλησία. Ό,τι κινητό υπήρχε στον ναό καταστράφηκε ή βεβηλώθηκε.

Εικόνες, άγια σκεύη, ράσα ήταν ο στόχος του μανιασμένου όχλου. Τα στασίδια και ο θρόνος της εκκλησίας καταστράφηκαν όταν μια καινούρια ομάδα εισέβαλε στο Ναό μεταφέροντας πετρέλαιο για να τον κάψει.

Τελικά ο Ναός της Αγίας Τριάδας του Πέρα δεν κάηκε και θα παραμείνουν για πάντα άγνωστοι οι λόγοι για τους οποίους οι Τούρκοι δεν κατάφεραν να τον κάψουν.

Το Πέρα μέσα σε λίγες ώρες άρχισε να αλλάζει όψη. Ο δρόμος αποκτούσε ένα περίεργο υπόστρωμα, που ήταν ένα μίγμα απ’ τα πράγματα που καταστρεφόταν: μηχανήματα, γούνες, ρολόγια, παπούτσια, λάδια, τυριά, υφάσματα, πιατικά, ρούχα, διάφορα άλλα είδη τροφίμων και ένδυσης, ανακατεμένα, κάτω απ’ το βάρος του όχλου που κινιόταν συνεχώς, δημιούργησαν σιγά-σιγά μια υπερυψωμένη μάζα λασπώδη και λιγδερή.

Ο πατέρας μου παρατήρησε ότι: τα ρολά ή οι τοίχοι των Χριστιανικών καταστημάτων και σπιτιών είχαν γεμίσει ξαφνικά με παράξενα διακριτικά σημάδια ή τουρκικά γράμματα. Πολλά σπίτια και καταστήματα Τουρκικής ιδιοκτησίας είχαν πλημμυρίσει σημαίες σαν να ήθελαν να μεταδώσουν ένα, ανεξήγητο για τον πατέρα μου, μήνυμα. Στο κέντρο της Κωνσταντινούπολης είχαν εμφανιστεί τις τελευταίες μέρες Λαζοί και διάφορα άλλα άτομα από φυλές που προερχόταν απ’ τα βάθη της Ανατολής, ρακένδυτοι και πεινασμένοι.

Πού να φανταστεί ο πατέρας μου ότι αυτοί οι άνθρωποι θα υποδύονταν σε λίγες ώρες τους «αγανακτισμένους» πολίτες για να βεβηλώσουν, να ληστέψουν, να βιάσουν και να καταστρέψουν;
Ο πατέρας μου τελικά, παρ' ότι προβληματίστηκε σοβαρά, δεν αξιολόγησε σωστά όλα αυτά. Δεν έδωσε τη σημασία που έπρεπε και τώρα που ακουγόταν καθαρά οι φωνές του όχλου «Kahrolsun Giavourlar!» (Ανάθεμα στους γκιαούρηδες!) και «Yikin, kirin Giavourdur!» (Γκρεμίστε, σπάστε είναι γκιαούρης!), τάβαζε με τον εαυτό του.

Έσβησε γρήγορα-γρήγορα τα φώτα του μαγαζιού του και γλίστρησε έξω. Τη στιγμή εκείνη τον πλησίασαν 5 άτομα που είχαν αποσπαστεί απ’ το κυρίως σώμα του όχλου.
«Γιατί ρε γκιαούρη δεν έχεις στο μαγαζί σου Τούρκικη σημαία;» τον ρώτησε ο ένας.
Ήταν το σύνθημα. Αμέσως και οι πέντε του ρίχτηκαν με γροθιές και κλωτσιές.
------------------------------------------------------------------------------------
Εκείνη τη στιγμή ακούστηκε ο εκκωφαντικός θόρυβος από την σειρήνα ενός ασθενοφόρου που διέσχιζε το στενό δρόμο με ταχύτητα. Η συμπλοκή μέσα στη μέση του δρόμου σταμάτησε για να περάσει το ασθενοφόρο. Ο πατέρας μου συνειδητοποίησε πως αυτή ήταν η μοναδική ευκαιρία που είχε να σώσει τη ζωή του. Αιμόφυρτος και ζαλισμένος απ’ τα χτυπήματα, άρχισε με όση δύναμη του είχε απομείνει να τρέχει. Όταν το ασθενοφόρο πέρασε, ο πατέρας μου είχε εξαφανισθεί και ο στόχος πλέον ήταν το μαγαζί του που κυριολεκτικά λεηλατήθηκε. Εκείνος όμως περπατώντας 2 ώρες, για μια διαδρομή είκοσι λεπτών, έφθασε στο σπίτι σωστό ράκος.
------------------------------------------------------------------------------------
Στο μεταξύ το σχέδιο της καταστροφής όλων των ελληνικών περιουσιών της Πόλης βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη: Εκατό ομάδες εκτελούσαν το φρικιαστικό τους έργο σε μια τεράστια έκταση απ’ τον Βόσπορο ως τη θάλασσα του Μαρμαρά.

Οι επικεφαλείς των διαδηλωτών με καταλόγους σπιτιών και καταστημάτων των Ελλήνων, διεύθυναν τις ομάδες του όχλου.

Ήταν ένας οργανωμένος τυφώνας που σάρωνε τα πάντα στο πέρασμά του. Δεκάδες Έλληνες πολίτες και κληρικοί κακοποιήθηκαν, Λεηλατήθηκαν ή παραδόθηκαν στις φλόγες 73 ελληνικές εκκλησίες. Καταστράφηκαν εικόνες, αγιογραφίες και σκεύη ανεκτίμητης ιστορικής και αρχαιολογικής αξίας. Καταστράφηκαν ολοσχερώς και τα 26 Ελληνικά σχολεία. 
Η Πατριαρχική Σχολή του Φαναρίου που ιδρύθηκε το 1453 και η Θεολογική Σχολή της Χάλκης υπέστησαν το μένος του όχλου με ιδιαίτερη βαρβαρότητα.
Το Ζάππειο Λύκειο δέχτηκε την επιδρομή του όχλου που κατρακύλησε απ’ τις μεγάλες μαρμάρινες σκάλες το άγαλμα του ευεργέτου του Σχολείου Κωνσταντίνου Ζάππα και κατέστρεψε όχι μόνο θρανία, πιάνο, αίθουσα τελετών, αλλά έκανε και τεράστια ζημιά στις τοιχογραφίες που κοσμούσαν το εσωτερικό του σχολείου.
4.340 ελληνικά καταστήματα λεηλατήθηκαν και καταστράφηκαν. 2.600 σπίτια Ελλήνων βρέθηκαν στο μάτι του κυκλώνα και παραδόθηκαν στο μένος και την πρωτοφανή λύσσα του όχλου. Ρημάχτηκαν κυριολεκτικά και καταστράφηκαν τα γραφεία και τα πιεστήρια των τριών μεγάλων ελληνικών εφημερίδων της Κωνσταντινούπολης.
----------------------------------------------------------------------------------
Στο Ελληνικό νεκροταφείο του Σισλί μία ομάδα τυφλωμένων απ’ το μίσος διαδηλωτών επί δύο ολόκληρες ώρες κατέστρεφε τάφους και σταυρούς, έσκαβε τους πιο πρόσφατους και έβγαζε έξω τα πτώματα μαχαιρώνοντας και κομματιάζοντάς τα.

Στην Παναγία των Βλαχερνών, που χτίστηκε πάνω στα θεμέλια Βυζαντινού ναού του 470 μ.Χ., ο όχλος των διαδηλωτών κατέστρεψε με απίστευτη μανία ό,τι οι Έλληνες κατάφεραν να διατηρήσουν για χίλια τετρακόσια ογδόντα πέντε χρόνια.

Στον Άγιο Γεώργιο στα Ψωμαθιά, μια εκκλησία χτισμένη τον 13ο αιώνα που οι Τούρκοι ονόμαζαν kanli kilise (ματωμένη εκκλησία)απ’ το αίμα που έχυσαν στο σημείο εκείνο την ημέρα της άλωσης της Κωνσταντινούπολης, η μανία των διαδηλωτών μετέτρεψε την ιστορική εκκλησία σε σωρό ερειπίων.

Στον Βόσπορο ο αλαλάζων όχλος υποχρέωσε ένα ιερωμένο να φωνάζει ρυθμικά «Η Κύπρος είναι Τουρκική», βάζοντας στα χέρια του μια Τούρκικη σημαία και καλώντας τον να βάλει δύναμη στη φωνή του για να τον ακούσει ο Μακάριος. Ο δύστυχος παπάς από την ταραχή και τον τρόμο του δεν μπορούσε να φωνάζει δυνατά, με αποτέλεσμα ο όχλος να τον ξυλοκοπήσει άγρια, να τον ποδοπατήσει και να τον εγκαταλείψει αιμόφυρτο στο δρόμο.

Στο Βυζαντινό Πικρίδιο, γνωστό σαν Χάσκοι, το σκήνωμα της νεομάρτυρος Αγίας Αργυρής, που βρισκόταν σε αργυρή λάρνακα, σκορπίστηκε στους δρόμους και δεν απέμεινε τίποτα παρά μόνο λίγα πυρίκαυστα τεμάχια.

Στα Θεραπιά η Μητρόπολη Θεραπίων-Δέρκων παραδόθηκε στις φλόγες μαζί με την σπάνια και ανεκτίμητης αξίας βιβλιοθήκη της.
Το ιστορικό κτίριο της Μητρόπολης, στο οποίο πριν από την επανάσταση του 1821 γινόταν μυστικές συσκέψεις με προύχοντες της Πόλης και τον Παπαφλέσσα που σαν μέλος της Φιλικής Εταιρίας σταματούσε στην Κωνσταντινούπολη καθ' οδό προς την Οδησσό,καταστράφηκε τελείως. Ο ίδιος ο Μητροπολίτης Δέρκων Ιάκωβος φυγαδεύτηκε την τελευταία στιγμή και σώθηκε χάρις στη βοήθεια που του πρόσφεραν ο Δημήτρης Κουτσόπουλος και ο μαιτρ του Τούριγκ-κλαμπ Γιάννης.

Στο Μέγα Ρέμα, βρισκόταν το σπίτι του Μητροπολίτη Ηλιούπολης Γενναδίου που ήταν ό,τι καλύτερο είχε να επιδείξει το Φανάρι: Κοινωνιολόγος, ιστορικός, θεολόγος και πολυγραφότατος μια πνευματική προσωπικότητα που μιλούσε 7 διαφορετικές γλώσσες και ακτινοβολούσε όχι μόνο στον Ελληνισμό της Πόλης αλλά σ' ολόκληρο το χριστιανισμό οπουδήποτε κι αν βρισκόταν.
Γι' αυτήν ακριβώς την αξία του ήταν ένας προκαθορισμένος στόχος. Ο όχλος μπήκε στο σπίτι του και όταν τον εντόπισε στον επάνω όροφο τον κακοποίησε βάναυσα και τον έριξε απ’ τις σκάλες μέχρι, κουτρουβαλώντας, να βρεθή στο ισόγειο.
Ο όχλος κατέστρεψε με μανία ό,τι υπήρχε μέσα στο σπίτι μαζί με μια πλούσια βιβλιοθήκη που είχε δημιουργήσει ο Γενννάδιος. Στη συνέχεια τον έσειραν στο δρόμο συνεχίζοντας την κακοποίησή του ώσπου τον εγκατέλειψαν αναίσθητο. Ο Μητροπολίτης Ηλιούπολης Γεννάδιος πέθανε τρία εικοσιτετράωρα μετά τα γεγονότα.

Στην Ιερά Μονή της Ζωοδόχου Πηγής, γνωστή σαν Βαλουκλιώτισσα, οι αστυνομικοί και ο νυχτοφύλακας που υποτίθεται ότι την φύλαγαν, καθοδήγησαν τον όχλο στην καταστροφή και στην λεηλασία του ιστορικού Μοναστηριού. Και οι τρεις μοναχοί που βρισκόταν τη νύχτα της 6ης Σεπτεμβρίου στο Μοναστήρι είτε θανατώθηκαν είτε βασανίστηκαν.

Ο 90χρονος μοναχός Χρύσανθος Μαντάς βρήκε τραγικό θάνατο μέσα στις φλόγες της φωτιάς που άναψαν για να τον κάψουν. Ο60χρονος ηγούμενος επίσκοπος Παμφιλίου Γεράσιμος βασανίστηκε και τραυματίστηκε βαρειά στο κεφάλι.
Ο 35χρονος ιερέας Ευάγγελος χτυπήθηκε και βασανίστηκε. Ο όχλος απαιτούσε τη σταύρωσή του που τελικά δεν έγινε, γιατί οι διαδηλωτές ήθελαν να απολαύσουν μια αργή και σαδιστική σταύρωση, αλλά καθυστέρησαν πολύ, τους πρόλαβε ο Στρατιωτικός Νόμος που κηρύχτηκε τα μεσάνυχτα και φοβήθηκαν τις συνέπειές του.

Οι Πατριαρχικοί Τάφοι και τα σκηνώματα των μεγάλων ευεργετών του Γένους που από το 1850 και μετά τοποθετούντο στον αυλόγυρο της Ιεράς Μονής, καταστράφηκαν με καννιβαλική μανία.
Οι Πατριαρχικοί Τάφοι ανοίχτηκαν και τα οστά των νεκρών σκορπίστηκαν στους δρόμους.

...ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΑΥΤΟΠΤΟΥ...

(συνέχεια β')
21 ελληνικά εργοστάσια καταστράφηκαν ολοκληρωτικά. Σε όσα βρισκόταν στα παράλια του Βοσπόρου οι μηχανές και τα εργαλεία πετάχτηκαν στην θάλασσα. 110 ελληνικά εστιατόρια και ξενοδοχεία λεηλατήθηκαν, καταστράφηκαν ή παραδόθηκαν στις φλόγες. Και τα 27 ελληνικά φαρμακεία λεηλατήθηκαν και καταστράφηκαν.

Οι βιασμοί γυναικών, ανεξάρτητα απ’ την ηλικία τους, υπολογίζεται ότι ξεπέρασαν τους 200 τη νύχτα εκείνη, ενώ παρέμεινε άγνωστος ο τελικός αριθμός των νεκρών, που ξεπέρασε τους 20, παρ' όλο που οι οδηγίες που είχαν δοθεί απαγόρευαν τις δολοφονίες.
Από τα εκατοντάδες περιστατικά βιασμών μερικά είχαν κυριολεκτικά συγκλονίσει την Ελληνική μειονότητα.
Στο Ορτάκιοϊ μια ομάδα διαδηλωτών «συνέλαβε» μια μαυροφορεμένη γυναίκα που είχε την ατυχία να πέσει στο δρόμο τους. Αφού «διασκέδασαν» διαδοχικά πολλοί απ’ αυτούς με την άτυχη γυναίκα, την εγκατέλειψαν αιμόφυρτη και αναίσθητη. Όταν την επομένη την βρήκαν ζωντανή και την πήγαν στο Νοσοκομείο, διαπιστώθηκε ότι η γυναίκα είχε παραφρονήσει.

Στα Ταταύλα σε ένα σπίτι χριστιανών δύο ορφανά κορίτσια περίμεναν τον πατέρα τους γεμάτα αγωνία. Αντί του πατέρα τους που δούλευε στο Βόσπορο και δεν μπόρεσε να γυρίσει εγκαίρως εμφανίστηκαν οι ορδές των διαδηλωτών που αφού τα βίασαν τα εγκατέλειψαν αιμόφυρτα. Όταν ο ατυχής πατέρας επέστρεψε στο σπίτι ένοιωσε τόσο ισχυρό σοκ ώστε αυτοκτόνησε με απαγχονισμό.

Στο Γενή Σεχίρ, ο πασίγνωστος χαμάλης που τον αποκαλούσαν «Γορίλλα» από το αποκρουστικό του πρόσωπο στο οποίο ήταν αποτυπωμένη η σύφιλη που είχε, βίασε ένα 8χρονο κοριτσάκι μέσα στους ενθαρρυντικούς αλλαλαγμούς του πλήθους. Το κοριτσάκι που επέζησε φέρει για το υπόλοιπο της ζωής του το τραύμα της εφιαλτικής εκείνης νύχτας.

Δύο γυναίκες, η Ζηνοβία Χαριτωνίδου και η Ασημένια Παραπαντοπούλου πέθαναν σαν συνέπεια του βιασμού τους τη νύχτα της 6ης Σεπτεμβρίου  1955.

Από τους υπόλοιπους νεκρούς του Σεπτεμβριανού πογκρόμ μερικά από τα ονόματα που έγιναν γνωστά ήταν εκείνα της Όλγας Κιμιόγλου, 80 ετών, που ποδοπατήθηκε από τον όχλο στο Κεράτιο Κόλπο, του Γεωργίου Κορποβά, του Εμμανουήλ Τζανετή, του Αβραάμ Αναβά και του Νικολάου Καραμάνογλου.

Θυμάμαι, σα να 'ναι τώρα, τη νύχτα αυτή της κόλασης και του τρόμου, στριμωγμένοι στην ταράτσα του σπιτιού μας να περιμένουμε με αγωνία τη σειρά μας. Πράγματι, κατά τις 11 η ώρα το τοπίο με τους καπνούς και τις φωτιές που αντίκρυζαν τα μάτια μας σ’ όλα τα σημεία του ορίζοντα συμπληρώθηκε με τρομακτικές κραυγές «θάνατος στους γκιαούρηδες!», «θάνατος στους γκιαούρηδες!».
Οι κραυγές πλησίαζαν επικίνδυνα.
---------------------------------------------------------
Ο θόρυβος των ειδών που καταστρεφόταν μαζί με τις κραυγές του πλήθους δημιουργούσαν εικόνα και ατμόσφαιρα εφιαλτική. Οι καταστροφές συνοδευόταν με τις κραυγές «Σήμερα το βιός σας, αύριο το κεφάλι σας!».
----------------------------------------------------------------------------------
Τα σπίτια των Ελλήνων που ζούσαν στις συνοικίες της Κωνσταντινούπολης υπέστησαν τις μεγαλύτερες ζημιές τη νύχτα εκείνη σε σχέση με τις ζημιές που έγιναν στα σπίτια των Ελλήνων που βρισκόταν στο κέντρο της Κωνσταντινούπολης.
Δύο συνοικίες που η μανία των Τούρκων ξέσπασε με ιδιαίτερη σφοδρότητα ήταν το Χρυσοκέραμο (Τσεγκέλκοϊ) στις ακτές του Βοσπόρου και το Επταπύργιο (Γεντί Κουλέ).
------------------------------------------------------------------------------------------------------
Το νοικοκυριό κάθε ελληνικού σπιτιού βρισκόταν σιγά-σιγά σκορπισμένο στους δρόμους και στα πεζοδρόμια μέσα σε ένα εφιαλτικό θόρυβο που δημιουργούσε ο όχλος και τα είδη που καταστρέφονταν.

Στο εσωτερικό της εκκλησίας του χωριού είχαν ισοπεδωθεί τα πάντα, οι δε πίνακες του Ελληνικού σχολείου, γραμμένοι με κιμωλία με το τελευταίο μάθημα της μέρας, βρισκόνταν ήδη πεταγμένοι στους δρόμους.


Το οργανωμένο σχέδιο της ολοκληρωτικής καταστροφής των περιουσιών των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης διήρκεσε 6 ώρες περίπου.
Το σχέδιό τους σημείωσε καταπληκτική επιτυχία. Το σύνολο σχεδόν των ελληνικών περιουσιών καταστράφηκε. Ο ελληνικός πληθυσμός τρομοκρατήθηκε. Οι απειλές για τη ζωή όσων είχαν επιβιώσει ήταν διάχυτες στην ατμόσφαιρα. Ο στόχος τους λαβώθηκε θανάσιμα.
Ο Ελληνισμός της Κωνσταντινούπολης δεν επρόκειτο να συνέλθει ποτέ από το χτύπημα της νύχτας αυτής. Σιγά-σιγά καραβάνια ολόκληρα από Έλληνες εγκατέλειπαν την Βασιλεύουσα για να εξασφαλίσουν τουλάχιστον τη ζωή τους.

Η φυγή των Ελλήνων από την Κωνσταντινούπολη πήρε διαστάσεις επιδημίας. Χωριά ολόκληρα, συνοικίες πυκνοκατοικημένες από Έλληνες άρχισαν να αραιώνουν. Οι εκκλησίες που πλημμύριζαν όχι μόνο στο εσωτερικό τους, αλλά και σ’ ολόκληρο τον αυλόγυρο, άρχισαν να ερημώνουν. Τα σχολεία βρέθηκαν σταδιακά χωρίς μαθητές και άρχισαν να κλείνουν το ένα μετά το άλλο.

Λίγο μετά τα Σεπτεμβριανά ο Τούρκος φοιτητής Οκτάι Εγκίν, που μετέφερε τη βόμβα στο Τουρκικό Προξενείο της Θεσσαλονίκης, συνελήφθη από την Ελληνική αστυνομία.

Όταν στις 15/6/1956 αφέθηκε ελεύθερος, διέφυγε στην Τουρκία όπου του έγινε υποδοχή Εθνικού Ήρωα. Η δήθεν σοβαρή Τουρκική εφημερίδα «Τζουμχουριέτ» τον προσλαμβάνει για να μεταφράζει ειδήσεις και σχόλια του Ραδιοφωνικού Σταθμού των Αθηνών, ενώ αργότερα γίνεται Διευθυντής της Αστυνομίας στην Άγκυρα.

Το πρωί της 16ης Ιουλίου 1964 ο πατέρας μου απελάθηκε από την Τουρκία. Τις βδομάδες που μεσολάβησαν μέχρι τον Σεπτέμβρη περιμέναμε με αγωνία τα νέα που μας έστελνε.
Μετράγαμε τις μέρες μέχρι να πάρουμε ειδοποίηση για να ξεκινήσουμε.

Γύρω μας ο ξεσηκωμός της φυγής. Οικογενειακοί γνωστοί, παιδικοί φίλοι σκορπούσανε στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Ο Κυριάκος και η Άννα φίλοι στενοί των γονιών μου, μαζί με τα δύο τους κορίτσια, την Ευταλία και την Ευαγγελία, θα φεύγανε για το Βανκούβερ του Καναδά.
Τι κλάμα έκανε, τι στεναχώρια πήρε η αδελφή μου που έχανε την καλύτερή της φίλη, την Ευταλία.
Άλλοι πάλι γνωστοί ετοιμαζόταν για την Αυστραλία. Οι περισσότεροι βέβαια για την Ελλάδα, που ήταν ο πιο φυσιολογικός και φιλόξενος προορισμός.

Περιοδικό Διάλογος τεύχος 33. σελ. 32 - 38
Αναδημοσίευση από Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Όταν κάποτε ρώτησε τον Γέροντα ένας καθηγητής αν πρέπει να νηστεύουμε τα παιδιά, του έδωσε την εξής απάντηση: «Δεν πρέπει να νηστεύετε τα μικρά παιδιά Όταν κάθεστε στο τραπέζι για φαγητό σε ήμερες νηστείας, θα τους λέτε: Βλέπετε, εμείς οι γονείς σας τρώμε νηστίσιμο, ενώ εσείς όχι. Δεν σας δίδαμε νηστίσιμα, γιατί έχετε ανάπτυξη». "Απάντηση πολύ έξυπνη και παιδαγωγικά ορθή. Κι αυτό, γιατί όταν το παιδί μεγαλώσει θα πει: Αφού δεν έχω πια ανάπτυξη, πρέπει να νηστεύω όπως οι γονείς μου.

Ο Γέροντας πίστευε πολύ στη δύναμη της οικογενειακής αγωγής. Έλεγε: «Μία είναι ή αξία της ζωής, ή οικογένεια. Μόλις σβήσει ή οικογένεια, θα σβήσει ό κόσμος. Δείχνε αγάπη και πέρα από την οικογένεια σου. Αν είσαι συνταξιούχος, αφιέρωνε λίγο χρόνο και λίγο χρήμα, για να βοηθήσεις τα απροστάτευτα παιδιά μιας διαλυμένης οικογένειας. Όταν χαλάσει ή οικογένεια, θα χαλάσει και ό κλήρος και ό μοναχισμός και όλα». 

Σε ερώτηση: Τι πρέπει να γίνει όταν οι γονείς δεν συμφωνούν στη χριστιανική ανατροφή των παιδιών τους, έδωσε την εξής απάντηση: «Το αυτοκίνητο έχει φρένα και ταχύτητες. Δεν δουλεύει μόνο με τα φρένα ή μόνο με τις ταχύτητες. Αυτό μπορεί να συμβεί και με τους γονείς: Ό ένας να σπρώχνει και ό άλλος να φρενάρει, οπότε δημιουργείται ισορροπία». Πράγματι, αν δεν υπάρχει ισορροπία των αντίρροπων δυνάμεων μέσα στην οικογένεια, όλα θα καταρρεύσουν.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΡΑΣΑΝΑΚΗΣ, Καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης

-ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙΣ ; - ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ !

Ο γερο Ιωσήφ διώχνει τον πειρασμό

Ένας ιερομόναχος σε κάποιο Μοναστήρι που είχε το διακόνημα του κηπουρού και έμενε στο σπιτάκι του κήπου, άκουγε κάθε νύχτα να χτυπά το κουδούνι της πόρτας του κήπου και ξυπνούσε.
Στην συνέχεια άκουγε βήματα να κατεβαίνουν τα σκαλιά προς το υπόγειο και ένιωθε κάποιον να σκαλίζει τα εργαλεία και τα φυτοφάρμακα.
 Τον άκουγε, αλλά και νοερώς τον έβλεπε σαν μία σκιά. Αυτό συνέβαινε κάθε νύχτα και είχε μεγάλη στενοχώρια. Ύστερα άρχιζε να κουνιέται το σπίτι σαν να γινόταν σεισμός. 
Όπως έμαθε ύστερα, μόνο εκεί συνέβαινε, ενώ στο Μοναστήρι όλα ήταν ήσυχα. Ο Ηγούμενος του είπε να κάνει Λειτουργίες και Αγιασμούς, αλλά πάλι συνεχίζονταν τα ίδια. Εκεί στο σπίτι του κηπουρού προηγουμένως έμεναν εργάτες, έγιναν κάποια σκάνδαλα και ο πειρασμός φαίνεται είχε δικαιώματα. 
Κατά θεία πρόνοια συνέβη να αποκτήσει εκείνο τον καιρό Λειψανάκι του γερο-Ιωσήφ του Σπηλαιώτου. 
Με ευλάβεια το μετέφερε στον κήπο και παρακάλεσε: «Θέλω να μου το αποδείξεις, γερο-Ιωσήφ, αν έχεις παρρησία στον Θεό, διότι τόσο καιρό βασανίζομαι με την σκιά που την βλέπω και την ακούω, και με τον σεισμό». Από το πρώτο βράδυ έπαψαν όλα. Από τότε βεβαιώθηκε ο κηπουρός ότι ο γερο-Ιωσήφ έχει παρρησία στον Θεό.

(Πηγή: «Από την ασκητική και ησυχαστική αγιορειτική παράδοση». Άγιον Όρος 2011, σ. 400)

pemptousia.gr  

Θεόσοφες διδαχές

Αγίου Νικολάου Αχρίδος

- Ο Τριαδικός Θεός - Πατήρ, Υιός και Άγιο Πνεύμα, τρία πρόσωπα αχωρίστως και αιωνίως ενωμένα, είναι η ατελεύτητος Δύναμη, η ατελεύτητος Σοφία, η ατελεύτητος Αγαθότητα, Δύναμη, Σοφία και Αγαθότητα.

-Από την στιγμή που έχετε δύο θεούς να ξέρετε ότι ο ένας από αυτούς είναι ο διάβολος. Δεν μπορείτε όμως να δουλεύετε και στον Θεό και στο διάβολο.

-Αυτός που δεν πιστεύει στον Θεό ή δεν γνωρίζει τον Θεό, είναι αναγκασμένος να λατρεύει τα πράγματα.

-Πουθενά αλλού σε αυτό τον κόσμο δεν υπάρχει μεγαλύτερη αληθινή ανάπαυση παρά μόνο στον Θεό, γιατί αυτός ο κόσμος είναι σαν ένας ανεμοστρόβιλος.

-Από τις αμαρτωλές επιθυμίες βλαστάνουν τα αμαρτωλά έργα.

-Ο Ιησούς Χριστός μας λέει: «Χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν» (Ίωάν. 15, 5). Όλος ο σύγχρονος πολιτισμός είναι στραμμένος εναντίον του Χριστού. Όλες οι μοντέρνες επιστήμες συναγωνίζονται ποια θα καταφέρει το ισχυρότερο χτύπημα στη διδαχή του Χριστού....

-Ο πολιτισμός δεν θεραπεύει μήτε μειώνει την ωμότητα και τον εγωισμό των ανθρώπων ενώ συχνά τα αυξάνει.

-Στ' αλήθεια δεν ξέρει κανείς πού βρίσκεται η μεγαλύτερη παραφροσύνη του σύγχρονου κόσμου που έχει εκπέσει από τον Χριστό... Παντού βλέπει κανείς αυτό που ονομάζουμε χυδαίο και βάρβαρο. Εκεί που ο Χριστός είναι απών, εκεί περισσεύει το ψεύδος και η βία θριαμβεύει...

-Όταν ο Θεός επιθυμεί να αφυπνίσει και να συνετίσει ένα λαό Του με την τιμωρία, τις περισσότερες φορές χρησιμοποιεί άπιστους και φονιάδες και όχι δικαίους και αγίους... Με ένα λόγο, δεν υπάρχει πράγμα στη γη και κάτω από τον ουρανό, το οποίο δεν έχει χρησιμοποιήσει ο Θεός για να συνετίσει, να διορθώσει και να σώσει τον άνθρωπο. Όλη η φύση είναι ένα εργαλείο στο θαυματουργό Του χέρι.

-Ποτέ από κτίσεως κόσμου δεν ακούστηκε ούτε συνέβη, να δίνει ο Θεός την εξουσία του στους ανθρώπους για να συγχωρούν αμαρτίες. Αυτή είναι δωρεά μεγαλύτερη και από την θαυματουργία...

-Είπεν ο Κύριος: Μετανοείτε και πιστεύετε στο Ευαγγέλιο. Αληθινή μετάνοια δεν είναι μονάχα το να θλίβεται κανείς για τα αμαρτήματα που έχει διαπράξει αλλά η πλήρης μεταστροφή της ψυχής από το σκότος προς το φως, από τα γήινα προ τα ουράνια, από το εγώ προς το Θεό.

-Μετάνοια, δίχως τούτη την πλήρη μεταστροφή δεν είναι τίποτε άλλο παρά εμπαιγμός του Θεού και της ψυχής. Μα δεν είναι να παίζει κανείς με το Θεό. Εκείνος ελεεί τον μετανοημενο αλλά παιδαγωγεί σκληρά αυτόν που με τίποτε δεν μετανοεί ή εκείνον που μετανοεί ελλιπώς και δίχως ειλικρίνεια. Και όταν ο Θεός πληγώνει, είναι η πληγή βαθιά και κανείς δεν μπορεί να τη γειάνει, εκτός από τον Ίδιο.

-Αν όλοι οι Σέρβοι (Έλληνες) μετανοούσαν, ο Θεός θα τους ελεούσε σύντομα, καθώς ελέησε εκείνον τον μετανοημένο (εκ δεξιών) ληστή. Ο Θεός όμως, αναστέλλει το έλεός Του εξαιτίας εκείνων που θαρρούν πως είναι αναμάρτητοι και μάλιστα, φτάνουν να βλαστημούν το Θεό, που δεν τους σώζει επί του σταυρού ως αναμάρτητους.

Για το τι πρέπει να κάνουμε για να κολοβώσει ο Θεός τον Καθολικό μας Γολγοθά, διάβασε στον προφήτη Ιωήλ (2, 12-17) και στον Δανιήλ (9, 3-20). Πάντοτε το ίδιο φάρμακο: νηστεία, μετάνοια, προσευχή, θρήνος των ιερέων.

* * *

-Όλη μας η ελπίδα βρίσκεται στον Κύριο και Θεό μας. Πρέπει και όλος ο λαός να μετανοήσει για την αμαρτία, την κλοπή, τη διχόνοια και τις διαμάχες και από το Θεό να ζητήσει συγχώρηση και έλεος....

2(15) Σεπτ. 1943 (Απόσπασμα επιστολής)

Θεόσοφες διδαχές του Αγίου Νικολάου Αχρίδος από το βιβλίο του «ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΟΣ»

Εκδόσεις "Ορθόδοξος Κυψέλη"

impantokratoros.gr

Η Οσία Βρυαίνη εορτάζει στις 30 Αυγούστου και είναι άγνωστη στους περισσότερους συναξαριστές

29-30 Αυγούστου 2010, Ι. Ν. Αγ. Βρυαίνης, Μαντριά, Πάφος

Με την ευκαιρία της εορτής της Αγίας Βρυαίνης την Κυριακή 29 Αυγούστου θα τελεσθεί ο Μέγας πανηγυρικός εσπερινός χοροστατούντος του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Πάφου κ. Γεωργίου.

Την επομένη το πρωί θα τελεσθεί ο όρθρος και η πανηγυρική Θεία Λειτουργία χοροστατούντος του Πανοσιολογιώτατου Αρχιμανδρίτου της Ιεράς Μητροπόλεως Πάφου κ. Τυχικού.

 

Λίγα Λόγια για την Οσία Βρυαίνη

Η Οσία Βρυαίνη εορτάζει στις 30 Αυγούστου και είναι άγνωστη στους περισσότερους συναξαριστές. Στην Πάφο όμως τιμάται ιδιαίτερα. Ναός αφιερωμένος στο όνομά της υπάρχει στα Μανδριά και λειτουργείται ως ξωκκλήσι της κοινότητας. Το ξωκκλήσι αυτό βρίσκεται δίπλα στην θάλασσα και γίνεται μεγάλη πανήγυρη στις 30 Αυγούστου. Η ύπαρξη της εκκλησίας εκεί εμαρτυρείτο από τα χαλάσματά της. Το 1975 όμως ανοικοδομήθηκε από τα θεμέλια ο νέος μικρός ναός που δεσπόζει του χώρου σήμερα.

 

 

Στην άκρη του χωριού μας βρίσκεται ένα μικρό εκκλησάκι. Ένα εκκλησάκι με μεγάλη και μοναδική ιστορία. Είναι ένα ξωκλήσι που έχει ιδιαίτερη σημασία για το χωριό και τους ανθρώπους του. Είναι το μοναδικό εκκλησάκι στον κόσμο αφιερωμένο στην Αγία Βρυαίνη.

Το ξωκλήσι είναι δίπλα από τη θάλασσα. Βρίσκεται σε μια γραφική τοποθεσία από όπου μπορείς να αγναντέψεις ολόκληρο το χωριό και να γεμίσεις τα πνευμόνια σου με καθαρό αέρα. Περιβάλλεται από μικρά, όμορφα δεντράκια, όπου του χαρίζουν μια ξεχωριστή ομορφιά.

 

Είναι μια λιτή εκκλησία με άσπρους τοίχους και ένα μικρό τρούλο. Τα παράθυρα της είναι μικρά. Στο εσωτερικό βρίσκονται πολλές εικόνες Αγίων και η εικόνα της Αγίας Βρυαίνης. Το ξωκλήσι είναι πετρόκτιστο με τρούλο και σε εντυπωσιάζει. Το εσωτερικό είναι χωρισμένο στο ιερό και τον πρόναο. Μέσα υπάρχουν παλιές εικόνες, λαμπάδες, κέρινα ομοιώματα και τάματαΚαθημερινά την επισκέπτονται κάτοικοι του χωριού μου, αλλά και άνθρωποι από άλλες πόλεις, για να προσκυνήσουν τη θαυματουργή εικόνα και να προσευχηθούν.

Δεν είμαστε σίγουροι για την ακριβή χρονολογία που κτίστηκε η εκκλησία. Το 1975, ένα χρόνο μετά την Τουρκική εισβολή, όταν ήρθαν οι πρώτοι πρόσφυγες στο χωριό, βρήκαν το μικρό εκκλησάκι σε κακή κατάσταση. Η εκκλησία είχε εγκαταλειφθεί στη φθορά του χρόνου και έτσι μεγάλο τμήμα της κατέρρευσε. Σώζονταν μόνο τα θεμέλια και μέρος από το ιερό. Η μελέτη του ιερού μας δίνει κάποιες ενδείξεις ως προς την περίοδο κατασκευής της εκκλησίας και φανερώνει την ιστορική της αξία. Τώρα η εκκλησία έχει αναστηλωθεί.

Ένας από τους πιο γνωστούς θρύλους γύρω από την εκκλησάκι της Αγίας Βρυαίνης εξιστορεί πως ένα καράβι ενώ βρισκόταν ανοιχτά της Κύπρου, ξαφνικά ξέσπασε μεγάλη θαλασσοταραχή. Ο καπετάνιος ψάχνοντας καταφύγιο για να σώσει το καράβι του, πλησίασε τις ακτές. Μα η τρικυμία τον οδήγησε στα Μαντριά. Ο καπετάνιος και οι ναύτες του καραβιού βλέποντας τότε τον κίνδυνο να τσακιστούν στα βράχια, παρακάλεσαν την εικόνα της Όσιας Βρυαίνης, που υπήρχε στο πλοίο, να τους γλυτώσει. Έκαναν μάλιστα τάμα πως αν σώζονταν θα της έχτιζαν μια εκκλησία προς τιμή της. Η Αγία Βρυαίνη άκουσε τις προσευχές των ναυτικών και η τρικυμία κόπασε. Ο καπετάνιος για να δείξει την ευγνωμοσύνη του που σώθηκε αυτός και οι άντρες του, τήρησε το τάμα που έκανε και έφτιαξε ένα μικρό εκκλησάκι στο όνομα της Αγίας Βρυαίνης κοντά στη θάλασσα.

Πολλά χρόνια μετά το ξωκλήσι ξεχάστηκε, παραμελήθηκε και με τον καιρό καταστράφηκε.

Το 1975, μαζί με τους πρόσφυγες που ήρθαν στα Μανδριά κυνηγημένοι από τον Τούρκο εισβολέα, ήταν και μια γυναίκα από την Άσσια, η κυρία Σταυρούλα. Τίποτα εκείνο τον καιρό δεν θύμιζε το εκκλησάκι, που τα χαλάσματά του είχα κρυφτεί κάτω από τα χώματα. Μια νύχτα όμως παρουσιάστηκε στον ύπνο της κυρία Σταυρούλας μια μαυροντυμένη γυναίκα που της υπέδειξε ένα σημείο κοντά στη θάλασσα. Δείχνοντας της είπε: «Τους βλέπεις αυτούς τους θεμελιούς; Εκεί να βρίσκεται ένα ξωκλήσι. Να πας και να το βρεις». Την άλλη μέρα η γυναίκα πήγε στο τόπο που είδε στο όνειρό της. Κάτω από τα χώματα βρήκε τα θεμέλια της παλιάς εκκλησιάς της αγίας Βρυαίνης.

Κάθε φορά που το πεισκεπτόμαστε νιώθουμε γαλήνη και ηρεμία. Έχουμε την αίσθηση ότι βρίσκεται εκεί η Αγία και με το άγρυπνο, γλυκό της βλέμμα μας καθησυχάζει. Αυτή η μικρή εκκλησία θα μείνει για πάντα στις καρδιές μας. Κι ας είναι πολύ μικρή και ταπεινή. Είναι ένας πραγματικός θησαυρός για το χωριό μας αλλά και για την ιστορία του τόπου.

Έλενα Νικηφόρου

Ραφαέλλα Νικολάου

Μαρία Γεωργίου

 

 

 

 

http://www.schools.ac.cy

 

 

Πηγή: http://miteriko.blogspot.gr/2012/08/30.html

ΑΠΕΤΥΧΕ ΟΙΚΤΡΑ Η ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΡΩΣΙΑΣ!

Στην φωτογραφία, προσέξτε τη μαρξιστική γροθιά και το σύνθημα "no pasarán" στο T-shirt, που έγινε διάσημο από το ισπανικό Κομμουνιστικό Κόμμα και τους Σαντινίστας της Νικαράγουα

Αυτές δεν είναι μια μπάντα. Ποτέ δεν ηχογράφησαν ένα CD, δεν έκαναν ποτέ καμία συναυλία. Στην πραγματικότητα, είναι μια ριζοσπαστική κομμουνιστική γκρούπα που αγαπά τον Καρλ Μαρξ και παίζει προς τιμήν των γενεθλίων του Τσε Γκεβάρα. Αποτελούν ένα κλάδο της εξτρεμιστικής ομάδας "Voina", (η λέξη σημαίνει πόλεμος), που είναι γνωστή για πολλά ακόμη αηδιαστικά και επικίνδυνα ‘agit-prop’ χάπενινγκς από το 2002. Εδώ είναι ένα άρθρο που περιγράφει τις αηδιαστικές, αισχρές επιδείξεις τους. Τώρα, υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι έχουν την υποστήριξη από υπηρεσίες από τη δυτική ελίτ.

Είναι ενδιαφέρον να παρατηρήσει κανείς ότι οι περισσότερες χώρες έχουν παρόμοιους νόμους ενάντια στις επιθέσεις στη θρησκεία, συμπεριλαμβανομένης της Αγγλίας, όπου η ποινή είναι ακόμα πιο σοβαρή, οι ΗΠΑ και ακόμη και η Βραζιλία, όπου μια τέτοια δράση μπορεί να οδηγήσει σε ένα έτος φυλάκισης.

Παγκόσμια εκστρατεία κατά της ηθικής και της θρησκείας

Συμπαράσταση κάνουν τώρα η γυμνόστηθη ουκρανική γκρούπα ‘Femen’ και οι gay παρελάσεις που είναι στην επικαιρότητα τον τελευταίο καιρό.

(ΚΟ: Στην φωτογραφία μέλος της ‘Femen’ καθώς επιτίθεται στον Πατριάρχη Μόσχας Κύριλλο στο αεροδρόμιο του Κιέβου. Στην πλάτη της γράφει "Σκοτώστε τον Κύριλλο!")

ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ HELLAS-ORTHODOXY: Τα εβραϊκά πορνίδια έδειξαν το απύθμενο μίσος τους ΣΤΟΝ ΣΩΤΗΡΑ ΧΡΙΣΤΟ, κόβοντας με ηλεκτρικό πριόνι έναν μεγάλο ξύλινο σταυρό στο Κίεβο της Ουκρανίας! 

Η ατζέντα όλων αυτών των πάντα καλά χρηματοδοτούμενων ομάδων, είναι ο ακραίος φεμινισμός, ο πολιτιστικός μαρξισμός και η καταστροφή όλων των παραδοσιακών αξιών, της θρησκείας και της οικογένειας. Η χρήση "frontmen" (ανθρώπων που βγαίνουν μπροστά και φαίνονται), προβοκατόρων που καταλήγουν να παρουσιάζονται ως "θύματα" μετά από σκόπιμη αντιπαράθεση είναι μια παλιά τακτική των πολιτιστικών μαρξιστών.

Η Ρωσία είναι έχει μπει για τα καλά στο στόχαστρο, δεδομένου ότι η χώρα δείχνει να έχει υιοθετήσει πιο εθνικιστικούς, συντηρητικούς τρόπους. Πρόσφατα, η Ρωσία απαγόρευσε τις γκέι παρελάσεις για 100 χρόνια, και η Αγία Πετρούπολη δεν επιτρέπει την gay προπαγάνδα που μπορεί να εκθέσει τα παιδιά στο gay lifestyle. Επίσης, ρυθμίζει και ελέγχει τις ξένες ΜΚΟ που χρηματοδοτούνται, με αποτέλεσμα να δένει τα χέρια της ξένης επιρροής στη Ρωσία.

Η απόδειξη ότι τα παγκόσμια μέσα ενημέρωσης δεν ενδιαφέρονται για την ελευθερία της έκφρασης είναι ότι, σχεδόν ταυτόχρονα, ο Julian Assange με το φημισμένο Wikileaks πετάχτηκε στον κάλαθο των αχρήστων. Υπήρχε ακόμη συζήτηση για εισβολή της Βρετανίας στην πρεσβεία του Εκουαδόρ για να τον συλλάβουν. Η  «ευαίσθητη» Madonna σίγουρα δεν είπε ούτε μια λέξη για να τον υποστηρίξει.

Πούτιν, το αίνιγμα

Ο Πούτιν κληρονόμησε μια ερειπωμένη χώρα. Η Ρωσία είχε επίπεδα προσδόκιμου χρόνου ζωής συγκρίσιμα με ορισμένες φτωχές χώρες της Αφρικής. Η χώρα που κάποτε ήταν γνωστή για τα βραβεία Νόμπελ που κέρδιζε, τώρα κατατάσσεται πίσω από την Τουρκία σε εκπαιδευτικά τεστ και παράγει λιγότερο από το 1,7% του συνόλου των δημοσιευμένων επιστημονικών ερευνών στον κόσμο.

Η δημογραφική κατάσταση της χώρας βρίσκεται σε τραγική κατάσταση. Η Ρωσία είναι η μεγαλύτερη χώρα στην περιοχή στον κόσμο, αλλά ο πληθυσμός της μειώνεται μέρα με τη μέρα. Λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ρωσία κατέχει την πρώτη θέση σε αποθέματα φυσικού αερίου με 643 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια, βλέπουμε ότι η Ρωσία είναι σαν μια πληγωμένη αρκούδα, έτοιμη να δεχτεί επίθεση από τις ύαινες.

Είναι σε όλους γνωστό ότι ο Γκορμπατσόφ προόριζε να παραδώσει την Σοβιετική Ένωση στα χέρια της ελίτ της νέας παγκόσμιας τάξης. Ένθερμος νεοεποχίτης (οπαδός του New Age) ο ίδιος, έβαλε σχεδόν όλα τα πλούτη της χώρας στις τσέπες των Μασόνων τραπεζιτών και των ολιγαρχών που ήταν οι ‘front men’ των συμφερόντων των Rothschild.

Ωστόσο, υποτιμήσανε τη δύναμη της KGB και το αστέρι του Πούτιν. Ο Γκορμπατσόφ θα μπορούσε να μετακομίσει στο Σαν Φρανσίσκο, αλλά οι υπάλληλοι της KGB ήθελαν να κρατήσουν την εξουσία τους.

Η μαρξιστική Ρωσία ήταν, άλλωστε, ήταν περισσότερο ρωσική από ότι μαρξιστική. Ακόμη και στην σταλινική εποχή, οι Ρώσοι ήθελαν πάντα η χώρα τους να είναι ο ηγέτης του κομμουνιστικού κόσμου. Έχτισαν μια κρατική γραφειοκρατία τόσο ισχυρή που αντιστάθηκε στο τέλος του υλιστικού μαρξισμού. Ο Πούτιν (και ο μέντοράς του Aleksandr Dugin) εξακολουθούν να πιστεύουν στο όραμα μιας ευρασιατικής αυτοκρατορίας υπό την ηγεσία της Ρωσίας, μαρξιστικής ή όχι.

Ο Πούτιν πρέπει να έχει συνειδητοποιήσει ότι η Ρωσία βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι και μια ισχυρή δράση ήταν απαραίτητη για να σώσει τη χώρα από τη μεγαλύτερη λεηλασία και την καταστροφή των προνομίων της κρατικής γραφειοκρατίας (KGB). Αντιμετώπισε τους ολιγαρχικούς και έστειλε πολλούς στη φυλακή. Ο ίδιος συμμάχησε με την Ορθόδοξη Εκκλησία (στην φωτογραφία από επίσκεψη στο Άγιο Όρος) και το πατριωτικό πνεύμα του λαού και αυτός είναι ο λόγος που έχει αγαπηθεί από τόσους πολλούς Ρώσους.

Η Ρωσία ασχολείται τώρα περισσότερο με την δύναμή της ως έθνος και την κρατική γραφειοκρατία από ότι όταν υπερασπιζόταν το μαρξισμό. Του Υλιστικού Μαρξισμού έχει παρέλθει η ημερομηνία λήξης και τώρα ο Πολιτιστικός Μαρξισμός έχει υιοθετηθεί από τη δυτική ελίτ της νέας παγκόσμιας τάξης. Είναι ο τρόπος που ελέγχουν κοινωνίες.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Οι δυτικές σατανικές ελίτ χρησιμοποιούν τις ΜΚΟ για να αποσταθεροποιήσουν τις χώρες που αντιστέκονται στη νέα παγκόσμια τάξη τους και υπονομεύουν οποιεσδήποτε αξίες ενισχύουν έναν άνθρωπο, όπως είναι η οικογένεια, ο πατριωτισμός και η θρησκεία (ΚΟ: θέλουν μάζες ασύνδετες χωρίς ταυτότητα, ανήμπορες να αντιδράσουν).

Σύμφωνα με την τυπική στρατηγική της Σχολής της Φρανκφούρτης, (ΚΟ: μαρξιστική σχολή που ξεκίνησε το 1930 και θεωρείται υπεύθυνη για την θεωρία της πολιτικής ορθότητας που σαρώνει τις δυτικές χώρες σήμερα) λειτουργεί με διαμορφωτές της κοινής γνώμης, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τη show business και την εκπαίδευση. Θα το κάνουν να μοιάζει ότι «η επιθυμητή αλλαγή» είχε προέλευση από τη βάση (τον ‘απλό κόσμο’). Στην Δύση, χρησιμοποιεί ως επί το πλείστον την πολιτική ορθότητα και τον οικο-ναζισμό (Greenpeace, WWF).

Η λεγόμενη ‘Αραβική άνοιξη’ ήταν χωρίς αμφιβολία η πιο επιτυχημένη εφαρμογή αυτής της στρατηγικής μέχρι στιγμής. Μικρές ομάδες που χρηματοδοτούνται από τις ελίτ, πολλές φορές μέσω του George Soros και πολλές οργανώσεις του, σπέρνουν τη διαφωνία στις κοινωνίες (η μαρξιστική τακτική agitprop). Στις ισλαμικές χώρες, αυτό είχε ως αποτέλεσμα τον ερχομό στην εξουσία της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, μιας μασονικής οργάνωσης που εργάζεται για την Νέα Παγκόσμια Τάξη (NWO). Τώρα η ελίτ επιχειρεί την ίδια στρατηγική κατά της Ρωσίας.

Φαίνεται ότι υπάρχει αντίσταση στη δυτικόφερτη Νέα Παγκόσμια Τάξη στη Ρωσία και ίσως την Κίνα. Αυτές οι χώρες βρίσκονται στα μέσα και τα έξω όσον αφορά τον έλεγχο, αλλά ο πατριωτισμός τους και ο απομονωτισμός τους τις καθιστούν ειδικές περιπτώσεις.

Η Γεωπολιτική εξακολουθεί να είναι σημαντική. Δυστυχώς, και οι δύο έχουν διατηρήσει κάποια μορφή κυριαρχίας τους από τη δυτική NWO μόνο μέσω ενός αυταρχικού (και στην περίπτωση της Κίνας, δολοφονικού) καθεστώτος.

Αν η Ρωσία, μέσω Πούτιν, παρεξέκλινε πράγματι από τη δυτική Νέα Τάξη Πραγμάτων, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι η σύγκρουση σίγουρα θα κλιμακωθεί στο μέλλον.

Η ποινή που επιβλήθηκε στο συγκεκριμένο συγκρότημα είναι πάρα πολύ επιεικής! Αν έκαναν τα ίδια σε Συναγωγή θα τις έκλειναν μέσα ισόβια και για αντισημιτισμό, ενώ σε περίπτωση που τολμούσαν να "τραγουδήσουν" έτσι μέσα σε Τζαμί, θα τις αποκεφάλιζαν επιτόπου!

Πηγή: http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/search?updated-max=2012-08-26T17:17:00%2B03:00&max-results=11