Χαραλάμπους Χ. Άνδραλη
Στά τέλη τοῦ προηγούμενου αἰώνα, ἔλαμψε στή Ρωσία ἕνας νέος μάρτυρας τοῦ Χριστοῦ, ὁ στρατιώτης Εὐγένιος. Ἡ γενναιότητα μέ τήν ὁποία ὑπέμεινε τό μαρτύριο θυμίζει τούς χριστιανούς τῶν πρώτων αἰώνων.
Ὁ Εὐγένιος γεννήθηκε στό χωριό Κουρίλοβο τῆς Μόσχας τό 1977. Ἦταν τό μοναχοπαίδι τῆς οἰκογένειας Ροντιόνωφ. Παρότι γεννήθηκε στό ἄθεο καθεστώς τῆς Σοβιετικῆς Ἕνωσης, βαπτίστηκε ἀπό νήπιο καί μεγάλωσε μέ τίς χριστιανικές ἀρχές. Ἰδιαίτερο ρόλο στήν ἀνατροφή τοῦ μικροῦ Εὐγένιου ἔπαιξε ἡ εὐσεβής γιαγιά του, ἡ ὁποία μάλιστα τόν ὁδήγησε ὅταν ἦταν δώδεκα ἐτῶν στήν ἐκκλησία γιά νά ἐξομολογηθεῖ. Αὐτή ἡ στιγμή σημάδεψε ὅλη τη μετέπειτα ζωή τοῦ νεαροῦ ἀγοριοῦ. Ὁ ἱερέας πού τόν ἐξομολόγησε τοῦ χάρισε ἕνα σταυρό γιά νά φοράει στό λαιμό.
Μόλις ἡ μητέρα τοῦ πρόσεξε τό σταυρό τοῦ Εὐγένιου, τόν παρακίνησε νά τόν βγάλει γιατί τά παιδιά στό σχολεῖο θά τόν κορόιδευαν. Ὁ δωδεκαετής Εὐγένιος δέν ἔβγαλε τό σταυρό, ἀλλά οὔτε καί ἀντιμίλησε στή μητέρα του.
Τά χρόνια πέρασαν καί τό 1994 ὁ Εὐγένιος τελείωσε τό σχολεῖο. Ἤδη τό κομμουνιστικό καθεστώς εἶχε καταρρεύσει καί ἡ Ρωσία προσπαθοῦσε μέσα στήν ἀπόλυτη φτώχια νά ὀρθοποδήσει. Παρά ὅμως τίς δυσκολίες, οἱ χριστιανοί μποροῦσαν χωρίς ἐμπόδια νά λατρεύουν τό Θεό. Οἱ ἐποχές τοῦ μαρτυρίου ἔδειχναν νά ἔχουν περάσει ἀνεπιστρεπτί. Ὁ νεαρός Εὐγένιος ἔπιασε δουλειά ὡς ἐπιπλοποιός.
Τό 1995, στίς 25 Ἰουνίου παρουσιάστηκε στό στρατό γιά νά ὑπηρετήσει τή θητεία του. Μετά τήν ἑξάμηνη βασική ἐκπαίδευση στίς 13 Ἰανουαρίου τοῦ 1996, τοποθετήθηκε στά συνοριακά φυλάκια Τσετσενίας-Ἠγκουερίνας. Στή γειτονική της Ρωσίας, Τσετσενία, δροῦν ἔνοπλες ἀντάρτικες ὁμάδες μουσουλμάνων, οἱ ὁποῖες πολλές φορές ἔχουν πραγματοποιήσει τρομοκρατικές ἐνέργειες ἐναντίον Ρώσων στρατιωτῶν καί πολιτῶν. Ἡ μετάθεση ἑπομένως τοῦ νεαροῦ φαντάρου ἔκρυβε πολλούς κινδύνους γιά τήν ἴδια του τή ζωή.
Τό Φεβρουάριο τοῦ 1996, ὁ Εὐγένιος καί ἄλλοι τρεῖς Ρῶσοι στρατιῶτες ἐστάλησαν σέ μία ἄκρως ἐπικίνδυνη ἀποστολή. Ἔλαβαν διαταγή νά ἐλέγχουν τά ὀχήματα πού περνοῦσαν ἀπό ἕνα δρόμο, χωρίς νά ὑπάρχει καμιά ὀργάνωση καί ἀσφάλεια. Ἀπό τό συγκεκριμένο δρόμο περνοῦσαν συχνά Τσετσένοι μεταφέροντας ὄπλα, ναρκωτικά καί αἰχμαλώτους. Οἱ στρατιῶτες θά ἦταν εὔκολη λεία γιά τούς διερχόμενους κακοποιούς, ἀφοῦ δέν ὑπῆρχε κάν φωτισμός. Σέ μία στιγμή πέρασε ἕνα ἀσθενοφόρο. Οἱ φαντάροι ἔπραξαν ὅπως εἶχαν διαταχθεῖ. Σταμάτησαν τό ὄχημα γιά ἔλεγχο. Ξαφνικά ὅμως, πετάχτηκαν μέσα ἀπό τό ἀσθενοφόρο ὁπλισμένοι Τσετσένοι κακοποιοί καί ἀκινητοποίησαν τούς Ρώσους στρατιῶτες. Κατ’ αὐτόν τόν τρόπο, ὁ Εὐγένιος καί οἱ ἄλλοι φαντάροι αἰχμαλωτίστηκαν ἀπό τούς Τσετσένους ἰσλαμιστές. Ὅταν ἦρθαν οἱ ἄλλοι στρατιῶτες γιά ἀλλαγή τῆς φρουρᾶς διαπίστωσαν ὅτι ἡ προηγούμενη βάρδια εἶχε ἐξαφανιστεῖ.
Μετά ἀπό λίγες μέρες ἡ ὑπηρεσία τοῦ στρατοῦ ἐνημέρωσε τούς γονεῖς τῶν στρατιωτῶν γιά τήν ἐξαφάνισή τους. Οἱ Τσετσένοι συνήθιζαν νά κρατοῦν αἰχμαλώτους καί νά τούς ἐλευθερώνουν ἀφοῦ λάβουν λίτρα. Ἡ μητέρα τοῦ Εὐγένιου, Λιοῦμποφ, μέ κίνδυνο τῆς ζωῆς τῆς πῆγε στήν Τσετσενία γιά νά διαπραγματευθεῖ μέ τούς αὐτονομιστές.
Ἐν τῷ μεταξύ, ὁ Εὐγένιος καί οἱ ἄλλοι τρεῖς αἰχμάλωτοι βρίσκονταν στά χέρια τῶν μουσουλμάνων. Ἀπό τήν πρώτη μέρα τῆς αἰχμαλωσίας τους, οἱ Τσετσένοι εἶδαν ὅτι ὁ Εὐγένιος φοροῦσε σταυρό. Αὐτόν πού τοῦ εἶχε χαρίσει ὁ ἐξομολόγος του καί ποτέ δέν ἔβγαλε ἔκτοτε. Τοῦ πρότειναν λοιπόν νά ἀρνηθεῖ τήν πίστη του καί νά βγάλει τό σταυρό. Τοῦ ὑποσχέθηκαν ὅτι ἄν τό πράξει θά κερδίσει τήν ἐλευθερία του. ὁ Εὐγένιος ἀρνήθηκε. Ἀκολούθησαν βασανιστήρια καί συνεχεῖς παραινέσεις νά βγάλει τό σταυρό. Ἐπί ἑκατό ἡμέρες πού διήρκεσε ἡ αἰχμαλωσία, οἱ ἰσλαμιστές προσπαθοῦσαν μάταια νά κάμψουν τό παλικάρι τοῦ Χριστοῦ.
Στίς 23 Μαΐου, ὅταν ὁ Εὐγένιος γινόταν 19 ἐτῶν (ἡμέρα τῶν γενεθλίων του), ὁ Θεός τόν τίμησε μέ τό στεφάνι τοῦ Μάρτυρα. Οἱ Τσετσένοι ἀφοῦ σκότωσαν τούς ἄλλους αἰχμαλώτους, πρότειναν στόν Εὐγένιο γιά τελευταῖα φορᾶ νά ἀρνηθεῖ τό Χριστό καί νά βγάλει τό σταυρό του. Ἐκεῖνος καί πάλι δέν δέχτηκε. Προτίμησε νά πεθάνει παρά νά προδώσει τό Χριστό. Ὀργισμένοι οἱ βασανιστές τοῦ τόν χτυποῦσαν καί τόν περιέπαιζαν. Ἐκεῖνος παρότι γνώριζε τί ἔμελλε νά συμβεῖ, ἀντιμετώπισε μέ ἠρεμία τό μαρτύριο. Ὁ δήμιος τόν τραβοῦσε μέ μανία καί μέ ἕνα μαχαίρι τοῦ ἔκοψε ἀργά καί βασανιστικά τό κεφάλι. Στό μαγνητοσκοπημένο βίντεο πού ἀργότερα ἔδωσαν οἱ Τσετσένοι στή μητέρα του, φαίνεται μέ πόση ἠρεμία ὑπέμεινε ὁ Ἅγιος Εὐγένιος τό τελειωτικό χτύπημα. Σάν πρόβατο σκυμμένο τόν ἀποκεφάλισε ὁ δήμιος. Καί σάν πρόβατο κάθησε στά δεξιά του Χριστοῦ δίπλα στοῦ Ἁγίους καί πρεσβεύει γιά τή σωτηρία τῶν ψυχῶν μας.
Μετά τόν ἀποκεφαλισμό τοῦ Μάρτυρα, ἡ μητέρα τοῦ ζήτησε ἀπό τούς δολοφόνους τό νεκρό σῶμα τοῦ γιοῦ της. Ἐκεῖνοι ζήτησαν χρήματα, καί ἀφοῦ ἡ γυναίκα πούλησε σχεδόν ὅλα της τά ὑπάρχοντα, μάζεψε ἕνα χρηματικό ποσό καί πῆρε τό ἄψυχο σῶμα τοῦ Εὐγένιου, ἐννέα μῆνες μετά τή δολοφονία. Βρῆκε τόν ἴδιο τό δήμιό του γιοῦ της, ὁ ὁποῖος τῆς εἶπε ὅτι ἄν ὁ Εὐγένιος ἔβγαζε τό σταυρό καί γινόταν μουσουλμάνος δέν θά τόν σκότωναν. Ἡ ταφή τοῦ μάρτυρα ἔγινε στίς 20 Νοεμβρίου 1996. Λίγες μέρες ἀργότερα, ὁ πατέρας του, ἐπηρεασμένος ἀπό τό θάνατο τοῦ μοναχογιοῦ του, πέθανε δίπλα στό μνῆμα.
Ἡ παρουσία ὅμως τοῦ Ἁγίου Εὐγενίου στή γῆ δέν σταμάτησε ἐκεῖ. Ἐμφανίσθηκε πολλές φορές μετά τόν ἐπίγειο θάνατό του.
Ἕνα μικρό κορίτσι πού ἔμενε σέ ἕνα ὀρθόδοξο ὀρφανοτροφεῖο, ἰσχυρίστηκε πώς εἶδε ἕνα στρατιώτη πού φοροῦσε ἕνα κόκκινο μανδύα. Αὐτός, ἀφοῦ τῆς εἶπε πώς λέγεται Εὐγένιος, τήν ἔπιασε ἀπό τό χέρι καί τήν ὁδήγησε στήν ἐκκλησία. Παραξενεύθηκε πού ὁ στρατιώτης φοροῦσε τέτοιο μανδύα. Εἶχε προσέξει στίς εἰκόνες τῶν Μαρτύρων παρόμοια φορεσιά. Τότε κατάλαβε ὅτι δέν πρόκειται γιά ἕνα συνηθισμένο στρατιώτη, ἀλλά γιά ἕναν Ἅγιο Μάρτυρα τοῦ Χριστοῦ. Ἦταν πράγματι ὁ Εὐγένιος.
Καί ἀλλοῦ βεβαίως ἔχει ἐμφανιστεῖ ὁ Νεομάρτυρας.
Σέ πολλούς Ναούς, κάποιοι πιστοί ἔχουν δεῖ ἕνα στρατιώτη μέ πύρινο μανδύα, νά προσεύχεται μαζί τους.
Ἄλλοι λένε, πώς ἔχουν δεῖ ἕνα στρατιώτη νά βοηθάει αἰχμαλώτους στήν Τσετσενία νά δραπετεύσουν ἀπό τήν αἰχμαλωσία τους καί νά γλιτώσουν ἀπό τούς κίνδυνους.
Σέ ἕνα νοσοκομεῖο τραυματιῶν πολέμου, οἱ τραυματισμένοι στρατιῶτες, ἰσχυρίζονται ὅτι ἐμφανίζεται κάποιος νεαρός μέ τό ὄνομα Εὐγένιος καί τούς βοηθάει, εἰδικά ὅταν πονᾶνε πολύ. Ὅταν κάποιοι ἀπό αὐτούς ἐπισκέφθηκαν τό Ναό τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ στή Μόσχα, εἶδαν τήν εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Εὐγενίου καί ἀναγνώρισαν ἐκεῖνον πού τούς βοηθοῦσε καί τούς ἁπάλυνε τούς πόνους. Ἀλλά καί κάποιοι φυλακισμένοι ἔχουν δεῖ τόν Μάρτυρα, ὁ ὁποῖος παρηγορεῖ τούς πολύ καταβεβλημένους καί συντετριμμένους ψυχικά λόγω τῆς φυλακίσεώς τους.
Ἕνα χρόνο μετά τήν κοίμηση τοῦ Νεομάρτυρα, τό 1997, ἐκδόθηκε ἕνα βιβλίο μέ τίτλο «Νέος Μάρτυς τοῦ Χριστοῦ, στρατιώτης Εὐγένιος». Σύντομα, ἕνας ἱερέας πού προμηθεύτηκε αὐτό τό βιβλίο, ἔστειλε στό Πατριαρχεῖο μία ἀναφορά ὅπου ἔγραφε ὅτι τό ἐξώφυλλο τοῦ βιβλίου μέ τή φωτογραφία τοῦ Μάρτυρα μυροβλύζει.
Στή Ρωσία τιμᾶται ἰδιαίτερα ὁ Νεομάρτυρας Εὐγένιος. Μάλιστα ἔχει ἀφιερωθεῖ ἕνας ναός στό ὄνομά του καί ἔχουν ἐκδοθεῖ ἀκολουθίες πρός τιμήν του. Ἀλλά αὐτοί πού τόν εὐλαβοῦνται περισσότερο εἶναι οἱ Ρῶσοι φαντάροι, οἱ ὁποῖοι ἐπικαλοῦνται συχνά τή βοήθειά του.
Κεφάλαιο Δωδέκατο
Νεομάρτυρας Ευγένιος 1996
Ὁ Εὐγένιος γεννήθηκε στό χωριό Κουρίλοβο τῆς Μόσχας τό 1977. Ἦταν τό μοναχοπαίδι τῆς οἰκογένειας Ροντιόνωφ. Παρότι γεννήθηκε στό ἄθεο καθεστώς τῆς Σοβιετικῆς Ἕνωσης, βαπτίστηκε ἀπό νήπιο καί μεγάλωσε μέ τίς χριστιανικές ἀρχές. Ἰδιαίτερο ρόλο στήν ἀνατροφή τοῦ μικροῦ Εὐγένιου ἔπαιξε ἡ εὐσεβής γιαγιά του, ἡ ὁποία μάλιστα τόν ὁδήγησε ὅταν ἦταν δώδεκα ἐτῶν στήν ἐκκλησία γιά νά ἐξομολογηθεῖ. Αὐτή ἡ στιγμή σημάδεψε ὅλη τη μετέπειτα ζωή τοῦ νεαροῦ ἀγοριοῦ. Ὁ ἱερέας πού τόν ἐξομολόγησε τοῦ χάρισε ἕνα σταυρό γιά νά φοράει στό λαιμό.
Μόλις ἡ μητέρα τοῦ πρόσεξε τό σταυρό τοῦ Εὐγένιου, τόν παρακίνησε νά τόν βγάλει γιατί τά παιδιά στό σχολεῖο θά τόν κορόιδευαν. Ὁ δωδεκαετής Εὐγένιος δέν ἔβγαλε τό σταυρό, ἀλλά οὔτε καί ἀντιμίλησε στή μητέρα του.
Τά χρόνια πέρασαν καί τό 1994 ὁ Εὐγένιος τελείωσε τό σχολεῖο. Ἤδη τό κομμουνιστικό καθεστώς εἶχε καταρρεύσει καί ἡ Ρωσία προσπαθοῦσε μέσα στήν ἀπόλυτη φτώχια νά ὀρθοποδήσει. Παρά ὅμως τίς δυσκολίες, οἱ χριστιανοί μποροῦσαν χωρίς ἐμπόδια νά λατρεύουν τό Θεό. Οἱ ἐποχές τοῦ μαρτυρίου ἔδειχναν νά ἔχουν περάσει ἀνεπιστρεπτί. Ὁ νεαρός Εὐγένιος ἔπιασε δουλειά ὡς ἐπιπλοποιός.
Τό 1995, στίς 25 Ἰουνίου παρουσιάστηκε στό στρατό γιά νά ὑπηρετήσει τή θητεία του. Μετά τήν ἑξάμηνη βασική ἐκπαίδευση στίς 13 Ἰανουαρίου τοῦ 1996, τοποθετήθηκε στά συνοριακά φυλάκια Τσετσενίας-Ἠγκουερίνας. Στή γειτονική της Ρωσίας, Τσετσενία, δροῦν ἔνοπλες ἀντάρτικες ὁμάδες μουσουλμάνων, οἱ ὁποῖες πολλές φορές ἔχουν πραγματοποιήσει τρομοκρατικές ἐνέργειες ἐναντίον Ρώσων στρατιωτῶν καί πολιτῶν. Ἡ μετάθεση ἑπομένως τοῦ νεαροῦ φαντάρου ἔκρυβε πολλούς κινδύνους γιά τήν ἴδια του τή ζωή.
Τό Φεβρουάριο τοῦ 1996, ὁ Εὐγένιος καί ἄλλοι τρεῖς Ρῶσοι στρατιῶτες ἐστάλησαν σέ μία ἄκρως ἐπικίνδυνη ἀποστολή. Ἔλαβαν διαταγή νά ἐλέγχουν τά ὀχήματα πού περνοῦσαν ἀπό ἕνα δρόμο, χωρίς νά ὑπάρχει καμιά ὀργάνωση καί ἀσφάλεια. Ἀπό τό συγκεκριμένο δρόμο περνοῦσαν συχνά Τσετσένοι μεταφέροντας ὄπλα, ναρκωτικά καί αἰχμαλώτους. Οἱ στρατιῶτες θά ἦταν εὔκολη λεία γιά τούς διερχόμενους κακοποιούς, ἀφοῦ δέν ὑπῆρχε κάν φωτισμός. Σέ μία στιγμή πέρασε ἕνα ἀσθενοφόρο. Οἱ φαντάροι ἔπραξαν ὅπως εἶχαν διαταχθεῖ. Σταμάτησαν τό ὄχημα γιά ἔλεγχο. Ξαφνικά ὅμως, πετάχτηκαν μέσα ἀπό τό ἀσθενοφόρο ὁπλισμένοι Τσετσένοι κακοποιοί καί ἀκινητοποίησαν τούς Ρώσους στρατιῶτες. Κατ’ αὐτόν τόν τρόπο, ὁ Εὐγένιος καί οἱ ἄλλοι φαντάροι αἰχμαλωτίστηκαν ἀπό τούς Τσετσένους ἰσλαμιστές. Ὅταν ἦρθαν οἱ ἄλλοι στρατιῶτες γιά ἀλλαγή τῆς φρουρᾶς διαπίστωσαν ὅτι ἡ προηγούμενη βάρδια εἶχε ἐξαφανιστεῖ.
Μετά ἀπό λίγες μέρες ἡ ὑπηρεσία τοῦ στρατοῦ ἐνημέρωσε τούς γονεῖς τῶν στρατιωτῶν γιά τήν ἐξαφάνισή τους. Οἱ Τσετσένοι συνήθιζαν νά κρατοῦν αἰχμαλώτους καί νά τούς ἐλευθερώνουν ἀφοῦ λάβουν λίτρα. Ἡ μητέρα τοῦ Εὐγένιου, Λιοῦμποφ, μέ κίνδυνο τῆς ζωῆς τῆς πῆγε στήν Τσετσενία γιά νά διαπραγματευθεῖ μέ τούς αὐτονομιστές.
Ἐν τῷ μεταξύ, ὁ Εὐγένιος καί οἱ ἄλλοι τρεῖς αἰχμάλωτοι βρίσκονταν στά χέρια τῶν μουσουλμάνων. Ἀπό τήν πρώτη μέρα τῆς αἰχμαλωσίας τους, οἱ Τσετσένοι εἶδαν ὅτι ὁ Εὐγένιος φοροῦσε σταυρό. Αὐτόν πού τοῦ εἶχε χαρίσει ὁ ἐξομολόγος του καί ποτέ δέν ἔβγαλε ἔκτοτε. Τοῦ πρότειναν λοιπόν νά ἀρνηθεῖ τήν πίστη του καί νά βγάλει τό σταυρό. Τοῦ ὑποσχέθηκαν ὅτι ἄν τό πράξει θά κερδίσει τήν ἐλευθερία του. ὁ Εὐγένιος ἀρνήθηκε. Ἀκολούθησαν βασανιστήρια καί συνεχεῖς παραινέσεις νά βγάλει τό σταυρό. Ἐπί ἑκατό ἡμέρες πού διήρκεσε ἡ αἰχμαλωσία, οἱ ἰσλαμιστές προσπαθοῦσαν μάταια νά κάμψουν τό παλικάρι τοῦ Χριστοῦ.
Στίς 23 Μαΐου, ὅταν ὁ Εὐγένιος γινόταν 19 ἐτῶν (ἡμέρα τῶν γενεθλίων του), ὁ Θεός τόν τίμησε μέ τό στεφάνι τοῦ Μάρτυρα. Οἱ Τσετσένοι ἀφοῦ σκότωσαν τούς ἄλλους αἰχμαλώτους, πρότειναν στόν Εὐγένιο γιά τελευταῖα φορᾶ νά ἀρνηθεῖ τό Χριστό καί νά βγάλει τό σταυρό του. Ἐκεῖνος καί πάλι δέν δέχτηκε. Προτίμησε νά πεθάνει παρά νά προδώσει τό Χριστό. Ὀργισμένοι οἱ βασανιστές τοῦ τόν χτυποῦσαν καί τόν περιέπαιζαν. Ἐκεῖνος παρότι γνώριζε τί ἔμελλε νά συμβεῖ, ἀντιμετώπισε μέ ἠρεμία τό μαρτύριο. Ὁ δήμιος τόν τραβοῦσε μέ μανία καί μέ ἕνα μαχαίρι τοῦ ἔκοψε ἀργά καί βασανιστικά τό κεφάλι. Στό μαγνητοσκοπημένο βίντεο πού ἀργότερα ἔδωσαν οἱ Τσετσένοι στή μητέρα του, φαίνεται μέ πόση ἠρεμία ὑπέμεινε ὁ Ἅγιος Εὐγένιος τό τελειωτικό χτύπημα. Σάν πρόβατο σκυμμένο τόν ἀποκεφάλισε ὁ δήμιος. Καί σάν πρόβατο κάθησε στά δεξιά του Χριστοῦ δίπλα στοῦ Ἁγίους καί πρεσβεύει γιά τή σωτηρία τῶν ψυχῶν μας.
Μετά τόν ἀποκεφαλισμό τοῦ Μάρτυρα, ἡ μητέρα τοῦ ζήτησε ἀπό τούς δολοφόνους τό νεκρό σῶμα τοῦ γιοῦ της. Ἐκεῖνοι ζήτησαν χρήματα, καί ἀφοῦ ἡ γυναίκα πούλησε σχεδόν ὅλα της τά ὑπάρχοντα, μάζεψε ἕνα χρηματικό ποσό καί πῆρε τό ἄψυχο σῶμα τοῦ Εὐγένιου, ἐννέα μῆνες μετά τή δολοφονία. Βρῆκε τόν ἴδιο τό δήμιό του γιοῦ της, ὁ ὁποῖος τῆς εἶπε ὅτι ἄν ὁ Εὐγένιος ἔβγαζε τό σταυρό καί γινόταν μουσουλμάνος δέν θά τόν σκότωναν. Ἡ ταφή τοῦ μάρτυρα ἔγινε στίς 20 Νοεμβρίου 1996. Λίγες μέρες ἀργότερα, ὁ πατέρας του, ἐπηρεασμένος ἀπό τό θάνατο τοῦ μοναχογιοῦ του, πέθανε δίπλα στό μνῆμα.
Ἡ παρουσία ὅμως τοῦ Ἁγίου Εὐγενίου στή γῆ δέν σταμάτησε ἐκεῖ. Ἐμφανίσθηκε πολλές φορές μετά τόν ἐπίγειο θάνατό του.
Ἕνα μικρό κορίτσι πού ἔμενε σέ ἕνα ὀρθόδοξο ὀρφανοτροφεῖο, ἰσχυρίστηκε πώς εἶδε ἕνα στρατιώτη πού φοροῦσε ἕνα κόκκινο μανδύα. Αὐτός, ἀφοῦ τῆς εἶπε πώς λέγεται Εὐγένιος, τήν ἔπιασε ἀπό τό χέρι καί τήν ὁδήγησε στήν ἐκκλησία. Παραξενεύθηκε πού ὁ στρατιώτης φοροῦσε τέτοιο μανδύα. Εἶχε προσέξει στίς εἰκόνες τῶν Μαρτύρων παρόμοια φορεσιά. Τότε κατάλαβε ὅτι δέν πρόκειται γιά ἕνα συνηθισμένο στρατιώτη, ἀλλά γιά ἕναν Ἅγιο Μάρτυρα τοῦ Χριστοῦ. Ἦταν πράγματι ὁ Εὐγένιος.
Καί ἀλλοῦ βεβαίως ἔχει ἐμφανιστεῖ ὁ Νεομάρτυρας.
Σέ πολλούς Ναούς, κάποιοι πιστοί ἔχουν δεῖ ἕνα στρατιώτη μέ πύρινο μανδύα, νά προσεύχεται μαζί τους.
Ἄλλοι λένε, πώς ἔχουν δεῖ ἕνα στρατιώτη νά βοηθάει αἰχμαλώτους στήν Τσετσενία νά δραπετεύσουν ἀπό τήν αἰχμαλωσία τους καί νά γλιτώσουν ἀπό τούς κίνδυνους.
Σέ ἕνα νοσοκομεῖο τραυματιῶν πολέμου, οἱ τραυματισμένοι στρατιῶτες, ἰσχυρίζονται ὅτι ἐμφανίζεται κάποιος νεαρός μέ τό ὄνομα Εὐγένιος καί τούς βοηθάει, εἰδικά ὅταν πονᾶνε πολύ. Ὅταν κάποιοι ἀπό αὐτούς ἐπισκέφθηκαν τό Ναό τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ στή Μόσχα, εἶδαν τήν εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Εὐγενίου καί ἀναγνώρισαν ἐκεῖνον πού τούς βοηθοῦσε καί τούς ἁπάλυνε τούς πόνους. Ἀλλά καί κάποιοι φυλακισμένοι ἔχουν δεῖ τόν Μάρτυρα, ὁ ὁποῖος παρηγορεῖ τούς πολύ καταβεβλημένους καί συντετριμμένους ψυχικά λόγω τῆς φυλακίσεώς τους.
Ἕνα χρόνο μετά τήν κοίμηση τοῦ Νεομάρτυρα, τό 1997, ἐκδόθηκε ἕνα βιβλίο μέ τίτλο «Νέος Μάρτυς τοῦ Χριστοῦ, στρατιώτης Εὐγένιος». Σύντομα, ἕνας ἱερέας πού προμηθεύτηκε αὐτό τό βιβλίο, ἔστειλε στό Πατριαρχεῖο μία ἀναφορά ὅπου ἔγραφε ὅτι τό ἐξώφυλλο τοῦ βιβλίου μέ τή φωτογραφία τοῦ Μάρτυρα μυροβλύζει.
Στή Ρωσία τιμᾶται ἰδιαίτερα ὁ Νεομάρτυρας Εὐγένιος. Μάλιστα ἔχει ἀφιερωθεῖ ἕνας ναός στό ὄνομά του καί ἔχουν ἐκδοθεῖ ἀκολουθίες πρός τιμήν του. Ἀλλά αὐτοί πού τόν εὐλαβοῦνται περισσότερο εἶναι οἱ Ρῶσοι φαντάροι, οἱ ὁποῖοι ἐπικαλοῦνται συχνά τή βοήθειά του.
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ
Ἦχος πλ. ἅ
Συλληφθεῖς ὑπ’ ἀθέων, Μάρτυς Εὐγένιε
Τήν ὀρθόδοξον πίστην καθομολόγησας
Τοῦ Σωτῆρος τόν Σταυρόν ἐγκολπωσάμενος
Τήν κοπήν τῆς κεφαλῆς ἐπροτίμησας στερρῶς
Καί χαίρεις μετά Μαρτύρων, γόνε λαμπρέ της Ρωσίας
Καί στρατιώτα τοῦ Χριστοῦ εὐκλεῆ.
ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΟ
Τόν σφαγιασθέντα ὥσπερ ἀμνόν,
Ὑπό μισοχρίστων, εὐφημήσωμεν ἐν χορῷ,
Κεφαλήν τμηθέντα, ὑπέρ Ἐσταυρωμένου,
Εὐγένιον τόν Νέον, Ρωσίας Μάρτυρα.
Απόσπασμα από το νέο βιβλίο
Χαραλάμπους Χ. Άνδραλη
Νεομάρτυρες της Ορθοδοξίας στον 20ό και 21ο αιώνα
Μέρος Δεύτερο
Κεφάλαιο Δωδέκατο
π. Δανιήλ Σισόγιεφ
Ἐπιμέλεια κειμένου Αναβάσεις
Τιμή Βιβλίου: 10 ευρώ
Τηλέφωνο Παραγγελιών: 6982005670
