Η εισήγηση του Αρχ. Αθανασίου Αναστασίου Προηγουμένου της Ι. Μονής Μεγάλου Μετεώρου στην Ημερίδα:«Νέα ταυτότητα-εισιτήριο χωρίς επιστροφή»

Ἀρ­χιμ. Ἀ­θα­να­σί­ου Ἀ­να­στα­σί­ου

Προ­η­γου­μέ­νου Ἱ­ε­ρᾶς Μο­νῆς Με­γά­λου Με­τε­ώ­ρου Ἁ­γί­ων Με­τε­ώ­ρων

«Ἡ ἐ­πι­βο­λή τῆς Παγ­κο­σμι­ο­ποί­η­σης καί τῆς Νέ­ας Ἐ­πο­χῆς

μέ­σῳ τῆς ἠ­λε­κτρο­νι­κῆς πα­ρα­κο­λού­θη­σης καί τῶν ἠ­λε­κτρο­νι­κῶν ταυ­το­τή­των»

Σε­βα­σμι­ώ­τα­τε,

Πα­νο­σι­ο­λο­γι­ώ­τα­τε π. Σα­ράν­τη, Πρό­ε­δρε τῆς Ἑ­στί­ας Πα­τε­ρι­κῶν Με­λε­τῶν

Σε­βα­στοί Πα­τέ­ρες, Σε­βα­στές Γε­ρόν­τισ­σες

Ἐλ­λο­γι­μώ­τα­τοι Κύ­ριοι Κα­θη­γη­ταί,

Ἀ­ξι­ό­τι­μοι κύ­ριοι Εἰ­ση­γη­ταί,

Προ­σφι­λέ­στα­τοι Ἀ­δελ­φοί,

Εἶ­ναι πλέ­ον δι­α­πι­στω­μέ­νη, κοι­νῶς παν­θο­μο­λο­γού­με­νη καί ὁ­ρα­τή δι­ά γυ­μνοῦ ὀ­φθαλ­μοῦ ἡ συν­το­νι­σμέ­νη ἐ­πι­χεί­ρη­ση ἰ­σο­πε­δώ­σε­ως τῆς ἐ­θνι­κῆς καί θρη­σκευ­τι­κῆς ἰ­δι­ο­προ­σω­πί­ας μας, ἐ­ξα­θλι­ώ­σε­ως τοῦ λα­οῦ μας καί ἀ­φα­νι­σμοῦ τῆς πα­τρί­δος μας.

Πρό­κει­ται γι­ά κα­τα­στρο­φή καί ό­λε­θρο. Πρό­κει­ται γι­ά τή σύγ­χρο­νη βι­ο­λο­γι­κή καί πνευ­μα­τι­κή γε­νο­κτο­νί­α τοῦ Ἔ­θνους μας, πού στυ­γνά καί ἀ­προ­κά­λυ­πτα ἐ­πι­βάλ­λον­ται στά πλαί­σια τῆς Παγ­κο­σμι­ο­ποι­ή­σε­ως καί τῆς Νέ­ας Τά­ξε­ως Πραγ­μά­των ἀ­πό τούς Παγ­κο­σμι­ο­κρά­τες ἐ­ξου­σια­στές μέ τίς με­θό­δους καί τίς πρα­κτι­κές τῆς Νέ­ας Ἐ­πο­χῆς.

Οἱ πρα­κτι­κές αὐ­τές ἐ­φαρ­μό­ζον­ται κυ­ρί­ως μέ τήν ἠ­λε­κτρο­νι­κή πα­ρα­κο­λού­θη­ση τῶν πο­λι­τῶν, γι­ά τόν ἔ­λεγ­χο καί τήν χει­ρα­γώ­γη­ση τῶν φρο­νη­μά­των τους, γι­ά τήν καλ­λι­έρ­γεια τῆς ἀ­να­σφά­λειας, τοῦ φό­βου καί τοῦ πα­νι­κοῦ, ἐν τέ­λει γι­ά τήν ἀ­κύ­ρω­ση τῆς θε­οσ­δό­του ἐ­λευ­θε­ρί­ας καί τοῦ αὐ­τε­ξου­σί­ου τοῦ προ­σώ­που τους, γι­ά τήν κα­τα­στο­λή κά­θε ἀν­τι­δρά­σε­ως σ’ ἐ­κεί­νους πού ἐ­πι­βου­λεύ­ον­ται τήν ὑ­πό­στα­σή τους. Ἡ ἠ­λε­κτρο­νι­κή πα­ρα­κο­λού­θη­ση εἶ­ναι ὁ κα­τα­λύ­της γι­ά τήν ὑ­πο­τα­γή καί τήν ἀ­φο­μοί­ω­σή τους στό «σύ­στη­μα» τῆς Παγ­κο­σμι­ο­ποι­ή­σε­ως. Εἶ­ναι ἡ αἰχ­μή τοῦ δό­ρα­τος πού φαλ­κι­δεύ­ει τίς ἐ­λευ­θε­ρί­ες τῶν πο­λι­τῶν, πού κα­τευ­θύ­νει τή δί­ω­ξη τῶν δρα­στη­ρι­ο­τή­των τους, πού ἐ­νο­χο­ποι­εῖ τά πι­στεύ­μα­τά τους, πού ἐ­πι­βάλ­λει τήν τε­λι­κή ὑ­πο­δού­λω­σή τους στήν παγ­κό­σμια ἠ­λε­κτρο­νι­κή Δι­κτα­το­ρί­α, ἡ ὁ­ποί­α εἶ­ναι ἡ ση­με­ρι­νή ἐ­ξε­λιγ­μέ­νη μορ­φή τοῦ ἀ­πό­λυ­του Ὁ­λο­κλη­ρω­τι­σμοῦ.

Αὐ­τὴ τὴ Δι­κτα­το­ρί­α δι­ορ­γα­νώ­νουν καί κα­τευ­θύ­νουν ὁ Δι­ε­θνὴς Σι­ω­νι­σμός καί ἡ Μα­σω­νί­α μέ κλει­στές ὁ­μά­δες ἀ­πο­φά­σε­ων (λέ­σχες), ὅ­πως μέ τήν Τρι­με­ρή Ἐ­πι­τρο­πή (δι­η­πει­ρω­τι­κή συ­νερ­γα­σί­α Ἀ­με­ρι­κῆς, Εὐ­ρώ­πης καί ΝΑ Ἀ­σί­ας - Ἰ­α­πω­νί­ας), μέ τήν πε­ρι­βό­η­τη Λέ­σχη Μπίλ­ντεν­μπεργκ, μέ τὀ Δι­ε­θνές Νο­μι­σμα­τι­κό Τα­μεῖ­ο, μέ τήν Εὐ­ρω­πα­ϊ­κή Κεν­τρι­κή Τρά­πε­ζα, μέ τήν Εὐ­ρω­πα­ϊ­κή Ἕ­νω­ση, μέ τήν Παγ­κό­σμια Τρά­πε­ζα, μέ τόν Παγ­κό­σμιο Ὀρ­γα­νι­σμό Ἐμ­πο­ρί­ου, μέ τόν Παγ­κό­σμιο Ὀρ­γα­νι­σμό Δι­α­τρο­φι­κοῦ Ἐ­λέγ­χου, μέ τίς Ὁ­μά­δες τῶν ἀ­νε­πτυγ­μέ­νων χω­ρῶν G8 καί G­20, μέ τό Δι­ε­θνές Δι­κα­στή­ριο τῆς Χά­γης, μέ τόν Παγ­κό­σμιο Ὀρ­γα­νι­σμό Ὑ­γεί­ας, μέ τήν Παγ­κό­σμια Δι­ά­σκε­ψη γι­ά τό Πε­ρι­βάλ­λον, καί μέ πολ­λούς ἄλ­λους δι­ε­θνεῖς ὀρ­γα­νι­σμούς πλα­νη­τι­κῆς ἰ­σχύ­ος καί ἐμ­βε­λεί­ας, πού ἐ­πι­βάλ­λουν τήν πο­λι­τι­κή τῆς δι­ε­θνοῦς ὀ­λι­γαρ­χί­ας ἐ­ρή­μην τῶν λα­ῶν. Κα­τα­σκευά­ζουν καί ἐ­πι­βάλ­λουν ἡ­γέ­τες-μα­ρι­ο­νέ­τες, πει­θή­νια ἀν­δρεί­κε­λά τους καί ἐ­κτε­λε­στι­κά ὄρ­γα­να τῶν σχε­δί­ων τους

Εἶ­ναι, βε­βαί­ως, γνω­στές ἀ­πό πο­λύ πα­λιά οἱ πρα­κτι­κές καί οἱ μέ­θο­δοι ὅ­λων αὐ­τῶν, τῶν δι­α­φό­ρων κλει­στῶν ὁ­μά­δων καί ἐ­λίτ πού κι­νοῦν τά νή­μα­τα τῆς ἱ­στο­ρί­ας τοῦ πλα­νή­τη. Χρη­σι­μο­ποι­οῦν τά ἐ­λεγ­χό­με­να ἀ­πό τούς ἴ­διους εἰ­δη­σε­ο­γρα­φι­κά δί­κτυ­α, τη­λε­ο­πτι­κούς σταθ­μούς, δι­ε­θνοῦς κυ­κλο­φο­ρί­ας ἐ­φη­με­ρί­δες καί μί­α πλειά­δα δῆ­θεν φι­λαν­θρω­πι­κῶν ἱ­δρυ­μά­των, ἀλ­λά καί φι­λο­σο­φι­κῶν, κοι­νω­νι­κῶν, ἀ­θλη­τι­κῶν καί ἄλ­λων φο­ρέ­ων, κι­νή­σε­ων καί σω­μα­τεί­ων. Μέ τόν τρό­πο αὐ­τό προ­βάλ­λουν καί ἀ­να­δει­κνύ­ουν, ἐν τέ­λει, οἱ ἴ­διοι τούς «ἐ­κλε­κτούς» τῶν λα­ῶν πρίν ἀ­κό­μη οἱ λα­οί τούς γνω­ρί­σουν, τούς ἐ­πι­λέ­ξουν καί τούς ψη­φί­σουν. Προ­κα­τα­σκευά­ζουν καί ἐ­πι­βάλ­λουν ἔ­τσι τό παγ­κό­σμιο πο­λι­τι­κό, κοι­νω­νι­κό καί οἰ­κο­νο­μι­κό σύ­στη­μα.

Μέ­σω αὐ­τῶν τῶν ἐ­κλε­κτῶν καί δο­τῶν ἡ­γε­τῶν κυ­βερ­νᾶ τόν κό­σμο ἡ πα­νί­σχυ­ρη πο­λι­τι­κή, οἰ­κο­νο­μι­κή, κοι­νω­νι­κή καί θρη­σκευ­τι­κή ὀ­λι­γαρ­χί­α τῆς σι­ω­νι­στι­κῆς καί τῆς μα­σω­νι­κῆς Παγ­κο­σμι­ο­κρα­τί­ας, πού προ­ο­ρί­ζε­ται νά γί­νει ἡ Παγ­κό­σμια Κυ­βέρ­νη­ση, ἡ ὁ­ποί­α συ­στη­μα­τι­κά προ­βάλ­λε­ται καί στήν χώ­ρα μας ἐ­πι­σή­μως ἀ­πὸ τούς πο­λι­τι­κούς ὅ­λων τῶν πα­ρα­τά­ξε­ων!­!!

Ἐν ὄ­ψει τῆς προ­τοι­μα­ζο­μέ­νης «Παγ­κό­σμιας Κυ­βερ­νή­σε­ως», οἱ Παγ­κο­σμι­ο­κρά­τες προ­ω­θοῦν καί ἀ­σκοῦν τήν ἐ­ξου­σί­α τους μέ­σα ἀ­πό τήν λε­γό­με­νη «Παγ­κό­σμια Δι­α­κυ­βέρ­νη­ση», χρη­σι­μο­ποι­ών­τας μί­α σει­ρά κη­δε­μο­νευ­ο­μέ­νων καί κα­θο­δη­γου­μέ­νων ἀ­πό τούς ἴ­διους δι­ε­θνῶν καί ἐ­θνι­κῶν ὀρ­γα­νι­σμῶν, φο­ρέ­ων, κι­νή­σε­ων, μή-κυ­βερ­νη­τι­κῶν ὀρ­γα­νώ­σε­ων (ΜΚΟ), ἱ­δρυ­μά­των, σχη­μα­τι­σμῶν καί ὁ­μά­δων πα­ρα­γω­γῆς καί ά­να­πα­ρα­γω­γῆς τῆς νε­ο­ε­πο­χί­τι­κης ἰ­δε­ο­λο­γί­ας.

Αὐ­τός ὁ μη­χα­νι­σμός τῆς Παγ­κο­σμι­ο­ποι­ή­σε­ως ἀ­πο­τε­λεῖ τό «πο­λυ­ερ­γα­λεῖ­ο» τῆς «Παγ­κό­σμιας Δι­α­κυ­βερ­νή­σε­ως». Εἶ­ναι ὁ κεν­τρι­κός ἀ­γω­γός, ἡ γι­γαν­τια­ία πο­λι­τι­στι­κή, θρη­σκευ­τι­κή, οἰ­κο­νο­μι­κή, ἐ­θνι­κή καί οἰ­κο­νο­μι­κή χο­ά­νη ὅ­που ὁ­μο­γε­νο­ποι­οῦν­ται, νο­θεύ­ον­ται, πα­ρα­λύ­ουν, ἀ­πο­δυ­να­μώ­νον­ται, ἀ­πο­συν­θέ­τον­ται καί ἐν τέ­λει με­ταλ­λάσ­σον­ται, θε­σμοί, πι­στεύ­μα­τα, πα­ρα­δό­σεις, πο­λι­τι­σμοί, ἤ­θη, ἀρ­χές, ἀ­ξί­ες, ἐ­θνό­τη­τες, λα­οί καί πα­τρί­δες.

Με­τά καί τήν κα­τάρ­ρευ­ση τοῦ ὑ­παρ­κτοῦ σο­σι­α­λι­σμοῦ ἑ­δραι­ώ­θη­κε μέ τα­χεῖς ρυθ­μούς ἡ Νέ­α Τά­ξη Πραγ­μά­των, δη­λα­δή ἡ P­axA­m­e­r­i­c­a­na τῶν Η.Π.Α. καί τῶν συμ­μά­χων της, ἡ ὁ­ποί­α κα­τα­σκευά­ζει καί προ­βάλ­λει ὡς τε­χνη­τή ἀ­νάγ­κη τό ἰ­δε­ο­λη­πτι­κό καί ὑ­πο­κρι­τι­κό κα­τα­σκεύ­α­σμα τῆς δι­ε­θνοῦς ἀ­σφά­λειας, τῆς πα­τά­ξε­ως τῆς τρο­μο­κρα­τί­ας, τῆς ἐ­κτο­νώ­σε­ως τῶν ἐν­τά­σε­ων, τῆς ἐ­ξο­μα­λύν­σε­ως τῶν ἀν­τι­πα­λο­τή­των, τῆς ἐ­πι­λύ­σε­ως τῶν δι­α­φο­ρῶν καί τῆς ἐ­πι­κρα­τή­σε­ως τά­χα τῆς παγ­κό­σμιας εἰ­ρή­νης. Συγ­χρό­νως —καί ἀν­τι­θέ­τως πρὸς τά προ­η­γού­με­να— προ­κα­λεῖ τε­χνη­τές καί προ­κα­τα­σκευ­α­σμέ­νες πο­λι­τι­κές, οἰ­κο­νο­μι­κές, κοι­νω­νι­κές καί στρα­τι­ω­τι­κές πε­ρι­φε­ρεια­κές κρί­σεις καί συγ­κρού­σεις ἀ­νά τήν ὑ­φή­λιο, δη­μι­ουρ­γών­τας σκο­πί­μως ἀ­να­σφά­λεια καί ἀ­γω­νί­α στούς πο­λί­τες, οἱ ὁ­ποῖ­οι κα­τα­λή­γουν νά «ἀ­πο­ζη­τοῦν» τήν σι­γου­ριά στήν ἐ­πί­πλα­στη «προ­στα­σί­α» τῶν να­το­ϊ­κῶν δυ­νά­με­ων καί νά «ἐ­κλι­πα­ροῦν» τήν ἐ­πέμ­βα­σή τους γι­ά τήν ἐ­πί­λυ­ση τῶν δι­ε­θνῶν καί ἐ­θνι­κῶν προ­βλη­μά­των, ἀ­κό­μα καί γι­ά τήν ἴ­δια τήν ἀ­το­μι­κή ἐ­πι­βί­ω­ση τους.

Τό εἶ­χε, ἄλ­λω­στε, δι­α­τυ­πώ­σει πο­λύ εὔ­στο­χα καί προ­φη­τι­κά, πά­νω ἀ­πό ἑ­κα­τό χρό­νια πρίν, ὁ με­γά­λος Ρῶ­σος καί ὀρ­θό­δο­ξος συγ­γρα­φέ­ας Φι­ον­τόρ Ντο­στο­γι­έφ­σκυ στόν ἀ­πα­ρά­μιλ­λο μύ­θο τοῦ Με­γά­λου Ἱ­ε­ρο­ε­ξε­τα­στῆ, ὁ ὁ­ποῖ­ος λέ­ει: «Καμ­μιά ἐ­πι­στή­μη δέν θά τούς δώ­σει ψω­μί ὅ­σο θά μέ­νουν ἐ­λεύ­θε­ροι, μά στό τέ­λος θάρ­θουν νά κα­τα­θέ­σουν τήν ἐ­λευ­θε­ρί­α τους στά πό­δια μας καί θά μᾶς ποῦν: “Κάν­τε μας σκλά­βους, μά χορ­τά­στε μας”­­» (Φ. Ντο­στο­γι­έφ­σκυ, Ἀ­δελ­φοί Κα­ρα­μα­ζόβ, ἐκδ. Γκο­βό­στη, τ. Β, σελ. 107).

Τό ΝΑ­ΤΟ, στρα­τι­ω­τι­κό κυ­ρί­ως ὄρ­γα­νο τῆς P­ax A­m­e­r­i­c­a­na, μέ τήν «νέ­α δο­μή» καί τόν δι­ευ­ρυ­μέ­νο ρό­λο του ἔ­χει με­τα­σχη­μα­τι­στεῖ στόν ἐν­τε­ταλ­μέ­νο παγ­κό­σμιο στρα­τό-χω­ρο­φύ­λα­κα γι­ά τήν ἐ­πι­βο­λή τῆς Νέ­ας Τά­ξε­ως Πραγ­μά­των κα­τά τήν κρί­ση καί τα συμ­φέ­ρον­τα τῆς Παγ­κο­σμι­ο­ποι­ή­σε­ως. Ἔ­τσι ρυθ­μί­ζει τήν ἱ­στο­ρί­α τῶν λα­ῶν καί τῶν ἐ­θνῶν καί ἀ­πο­φα­σί­ζει ποι­οί ἀ­πό αὐ­τούς θά πα­ρα­μεί­νουν ἤ θά δι­α­γρα­φοῦν ἀ­πό τόν παγ­κό­σμιο χάρ­τη, ποι­ά πα­λιά κρά­τη θά κα­τα­στρα­φοῦν καί ποι­ά νέ­α κρά­τη θά δη­μι­ουρ­γη­θοῦν!­.­..

Στά πλαί­σια αὐ­τά προ­κλή­θη­κε, ὑ­πο­δαυ­λί­στη­κε καί ἐ­πι­βλή­θη­κε ἡ λε­γο­μέ­νη «Ἀ­ρα­βι­κή Ἄ­νοι­ξη» (Αἴ­γυ­πτος, Λι­βύ­η, Συ­ρί­α κ.λπ.­). Πρό­κει­ται γι­ά τήν ἁ­λυ­σι­δω­τή τε­χνη­τή πο­λι­τι­κή ἀ­στά­θεια μέ τήν πρό­κλη­ση ἐμ­φυ­λί­ων συρ­ρά­ξε­ων δῆ­θεν γι­ά τήν ἀ­να­τρο­πή τῶν αἱ­μο­στα­γῶν κα­θε­στώ­των πού, ὡ­στό­σο, ὁ­δη­γοῦν στήν ἐ­πι­βο­λή νέ­ων χει­ρό­τε­ρων κα­θε­στώ­των, ἀ­ρε­στῶν καί «χρή­σι­μων» ὅ­μως στήν Νέ­α Τά­ξη Πραγ­μά­των. Τό σχέ­διο προ­βλέ­πει τήν ἄ­νο­δο τῶν ἀ­κραί­ων ἰσ­λα­μι­κῶν δυ­νά­με­ων —ποὺ δῆ­θεν πο­λε­μᾶ ὡς «τρο­μο­κρα­τι­κὲς» ἡ Δύ­ση!— οἱ ὁ­ποῖ­ες ἔ­χουν ἐ­ξα­πο­λύ­σει κυ­ρι­ο­λε­κτι­κά γε­νο­κτο­νι­κό δι­ωγ­μό ἐ­ναν­τί­ον τῶν Χρι­στια­νῶν καί γι­ά τόν ὁ­ποῖ­ο ἐ­λά­χι­στοι μι­λοῦν καί ὑ­πο­το­νι­κά δι­α­μαρ­τύ­ρον­ται!­.­.. Ὡ­στό­σο με­γα­λο­σχή­μο­νες τα­γοί μας προ­σφέ­ρουν ὡς ἐ­πί­ση­μο δῶ­ρο τό «ἱ­ε­ρό» Κο­ρά­νιο, πού προ­τρέ­πει τούς μου­σουλ­μά­νους νά σφά­ζουν τούς άλ­λο­πί­στους γι­ά νά πᾶ­νε στόν «πα­ρά­δει­σό» τους!­!!

Δέν εί­ναι λοι­πόν «ἀ­θῶ­ες τοῦ αἵ­μα­τος» οἱ τε­λευ­ταῖ­ες ἔ­ξαλ­λες τα­ρα­χές στόν ἀ­ρα­βι­κό κό­σμο, μέ ἀ­γρι­ό­τα­τες καί φο­νι­κές ἐ­πι­θέ­σεις ἐ­ναν­τί­ον καί αὐ­τῶν τῶν ἀ­με­ρι­κα­νι­κῶν πρε­σβει­ῶν, πού σκο­πί­μως καί ὀρ­γα­νω­μέ­να προ­κλή­θη­καν ἀ­πό ἀ­πε­χθή κι­νη­μα­το­γρα­φι­κή ται­νί­α προ­σβλη­τι­κή τοῦ Ἰσ­λάμ. «Συμ­πί­πτουν» —ὅ­λως «τυ­χαί­ως»— μέ τήν προ­ε­κλο­γι­κή πε­ρί­ο­δο στίς Η.Π.Α., ὥ­στε τε­λι­κά ἡ ἐ­πι­λο­γή τῶν ἀ­με­ρι­κα­νῶν ψη­φο­φό­ρων νά γί­νει ὑ­πό τό κρά­τος τοῦ πα­νι­κοῦ, τοῦ φό­βου καί τῆς ἀ­να­σφά­λειας πού προ­κα­λοῦν αὐ­τά τά γε­γο­νό­τα.

Ἡ Παγ­κο­σμι­ο­ποί­η­ση μέ τά ὄρ­γα­νά της καί μέ πρό­φα­ση τήν δι­ε­θνῆ καί ἐ­θνι­κή οἰ­κο­νο­μι­κή κρί­ση, πού σκο­πί­μως αύ­τά δη­μι­ουρ­γοῦν κυ­ρί­ως στίς χρι­στι­α­νι­κές χῶ­ρες, πα­γι­δεύ­ουν τούς λα­ούς καί κα­ταρ­γοῦν τήν έ­θνι­κή ἀ­νε­ξαρ­τη­σί­α καί κυ­ρι­αρ­χί­α, τήν ἐ­δα­φι­κή ἀ­κε­ραι­ό­τη­τα, τήν δη­μο­κρα­τί­α, την ἐ­λευ­θε­ρί­α, τά ἀν­θρώ­πι­να δι­και­ώ­μα­τα καί τίς πο­λι­τι­κές ἐ­λευ­θε­ρί­ες, τό κοι­νω­νι­κό κρά­τος καί τήν δι­και­ο­σύ­νη. Ἐν τέ­λει κα­τα­λύ­ουν τό σύν­ταγ­μα τῆς χώ­ρας-θύ­μα καί ἐ­πι­βάλ­λουν δι­ά τοῦ οἰ­κο­νο­μι­κοῦ ἐ­λέγ­χου ὁ­λο­κλη­ρω­τι­κή κα­το­χή, κα­θι­στών­τας τούς μέν λα­ούς δου­λο­πά­ροι­κους τόν δέ πλοῦ­το τους λεί­α πρός δι­α­μοι­ρα­σμό με­τα­ξύ τῶν δι­ε­θνῶν τρα­πε­ζι­τῶν καί το­κο­γλύ­φων, χρη­σι­μοι­ών­τας γι’ αὐ­τόν τό σκο­πό τίς «ἐ­θνι­κές» κυ­βερ­νή­σεις —πού ἡ Παγ­κο­σμι­ο­ποί­η­ση ἐ­πι­βάλ­λει— ὡς πει­θή­νια καί ἄ­βου­λα ἐ­κτε­λε­στι­κά ὄρ­γα­νά τους.

Σέ οἰ­κο­νο­μι­κό ἐ­πί­πε­δο, πο­λυ­ε­θνι­κές ἑ­ται­ρεῖ­ες, οἰ­κο­νο­μι­κοί κο­λοσ­σοί, ἑ­ται­ρεῖ­ες κα­τα­σκευ­ῆς ὁ­πλι­κῶν συ­στη­μά­των, πα­νί­σχυ­ρα οἰ­κο­νο­μι­κά συμ­φέ­ρον­τα καί νε­ό­κο­ποι κροί­σοι, «λόμ­πυ» ἐ­πη­ρε­α­σμοῦ καί ἐ­ξα­γο­ρᾶς συ­νει­δή­σε­ων —μέ ἐ­πι­κε­φα­λῆς τό δι­ε­θνές τρα­πε­ζι­κό καί χρη­μα­τη­στη­ρια­κό κε­φά­λαι­ο πού κυ­ρι­ο­λε­κτι­κά λη­στεύ­ει λα­ούς, κα­τα­στρέ­φει χῶ­ρες καί δι­α­λύ­ει κρά­τη— ἔ­χουν ἤ­δη ἀ­να­λά­βει καί δι­εκ­πε­ραι­ώ­νουν τήν οἰ­κο­νο­μι­κή Παγ­κο­σμι­ο­ποί­η­ση. Ἡ παγ­κό­σμια οἰ­κο­νο­μί­α εἶ­ναι πλέ­ον μί­α ἀ­δίρ­ρη­τη πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, πού ἐ­πι­βάλ­λει τούς δι­κούς της ἄ­τεγ­κτους καί ί­σο­πε­δω­τι­κούς κα­νό­νες στά ἐ­θνι­κά κρά­τη καί στούς λα­ούς, χω­ρίς νά τούς ἐ­πι­τρέ­πε­ται δυ­να­τό­τη­τα ἐ­πι­λο­γῆς ἤ ἄλ­λης δι­ε­ξό­δου.

Τό γε­γο­νός αὐ­τό ἐ­πι­βε­βαί­ω­σε, μέ τόν πι­ό ἀ­προ­κά­λυ­πτο τρό­πο, καί ὁ Πρό­ε­δρος τοῦ Ἰσ­ρα­ήλ (μι­ᾶς χώ­ρας «κλει­δί» στό παγ­κό­σμιο σύ­στη­μα ἐ­ξου­σί­ας) Σι­μόν Πέ­ρες πού σέ πρό­σφα­τη συ­νέν­τευ­ξη του στόν τη­λε­ο­πτι­κό σταθ­μό M­E­GA καί στόν δημοσιογράφο κ. Ἀντώνη Φουρλή (3 Αὐγούστου 2012), τό­νι­σε:

«Ὅ­λες οἱ χῶ­ρες ἀλ­λά­ζουν δι­ό­τι ἄλ­λα­ξε ὁ κό­σμος. Κα­νεὶς δὲν ἔ­χει ἐ­πι­λο­γή. Εἴ­τε θὰ πε­ρά­σει στὴ νέ­α ἐ­πο­χὴ ἢ θὰ μεί­νει πί­σω, φτω­χὸς καὶ ἀ­σή­μαν­τος. Αὐ­τὸ ποὺ συμ­βαί­νει εἶ­ναι ὅ­τι οἱ κυ­βερ­νή­σεις δὲν ἐ­λέγ­χουν τὶς οἰ­κο­νο­μί­ες τους.­.. Ἀν­τὶ γι­ὰ ἐ­θνι­κὴ οἰ­κο­νο­μί­α, ἔ­χου­με παγ­κό­σμια οἰ­κο­νο­μί­α. Κα­μί­α χώ­ρα δὲν μπο­ρεῖ νὰ γλυ­τώ­σει ἀ­πὸ τὶς ἐ­πι­πτώ­σεις τῆς παγ­κό­σμιας οἰ­κο­νο­μί­ας. Καὶ κα­μί­α χώ­ρα δὲν μπο­ρεῖ νὰ ἐ­λέγ­ξει τὴν παγ­κό­σμια οἰ­κο­νο­μί­α. Ἔ­χου­με παγ­κό­σμια οἰ­κο­νο­μί­α χω­ρὶς παγ­κό­σμια κυ­βέρ­νη­ση καὶ ἐ­θνι­κὲς κυ­βερ­νή­σεις χω­ρὶς ἔ­λεγ­χο τῶν οἰ­κο­νο­μι­ῶν τους. Ἐ­ὰν θέ­λε­τε νὰ συμ­με­τέ­χε­τε πρέ­πει νὰ ἀ­κο­λου­θή­σε­τε τοὺς και­νούρ­γιους κα­νό­νες οἱ ὁ­ποῖ­οι εἶ­ναι παγ­κο­σμι­ο­ποι­η­μέ­νοι, βα­σί­ζον­ται στὴν ἐ­πι­στή­μη, εἶ­ναι δη­μι­ουρ­γι­κοὶ καὶ δε­κτι­κοὶ στὶς προσ­δο­κί­ες τῆς νέ­ας γε­νιᾶς».

Εὔ­κο­λα γί­νε­ται ἀν­τι­λη­πτό, ὅ­τι ἕ­να παγ­κό­σμιο σύ­στη­μα ἐ­ξου­σί­ας, ὅ­πως τό πε­ρι­γρά­ψα­με, δέν εἶ­ναι δυ­να­τόν νά δι­α­μορ­φω­θεῖ, νά ἑ­δραι­ω­θεῖ καί νά λει­τουρ­γή­σει χω­ρίς τόν ἔ­λεγ­χο τῶν φρο­νη­μά­των, τῶν ἐ­πι­λο­γῶν καί τῶν δρα­στη­ρι­ο­τή­των τῶν πο­λι­τῶν καί τῶν λα­ῶν, χω­ρίς τήν ἀ­στυ­νό­μευ­ση, τόν χα­ρα­κτη­ρι­σμό, τόν στιγ­μα­τι­σμό καί ἐν τέ­λει τήν ἐ­νο­χο­ποί­η­ση τῶν ἀν­τι­φρο­νούν­των.

Ὁ ἔ­λεγ­χος, λοι­πόν, τῶν προ­σω­πι­κῶν δε­δο­μέ­νων τῶν πο­λι­τῶν μέ­σῳ τοῦ ἠ­λε­κτρο­νι­κοῦ φα­κε­λώ­μα­τος ἀ­πό τήν χρή­ση ἠ­λε­κτρο­νι­κῶν καρ­τῶν καί ταυ­το­τή­των εἶ­ναι τό «κλει­δί» στήν ὅ­λη ὑ­πό­θε­ση, εἶ­ναι ὁ ἀ­κρο­γω­νια­ῖος λί­θος ὅ­που στη­ρί­ζε­ται τό παγ­κό­σμιο οἰ­κο­δό­μη­μα ἐ­ξου­σί­ας καί ἐ­λέγ­χου.

Πα­ρά τόν οὐ­σι­α­στι­κά ἀρ­νη­τι­κό, ἐ­πι­κίν­δυ­νο καί ἀ­πάν­θρω­πο χα­ρα­κτή­ρα της, ἡ ἠ­λε­κτρο­νι­κή πα­ρα­κο­λού­θη­ση προ­βάλ­λε­ται καί προ­πα­γαν­δί­ζε­ται ὡς ἡ πα­νά­κεια τῆς ἐ­ξυ­πη­ρε­τή­σε­ως τῶν πο­λι­τῶν καί ἐ­πεν­δύ­ε­ται μέ τόν μαν­δύ­α τῆς ἀ­σφά­λειας καί τῆς προ­στα­σί­ας δῆ­θεν τῶν κοι­νω­νι­κῶν τους δι­και­ω­μά­των. Εἶ­ναι ἡ γνω­στή τα­κτι­κή τῆς Νέ­ας Ἐ­πο­χῆς πού δι­α­στρέ­φει τήν πραγ­μα­τι­κό­τη­τα καί πα­ρου­σιά­ζει τό ψέ­μα ὡς ἀ­λή­θεια καί τήν ἀ­λή­θεια ὡς ψέ­μα.

Ἕ­να πρό­σφα­το χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό πα­ρά­δειγ­μα εἶ­ναι ἡ πα­ρο­χή ἀ­δεί­ας ἐκ μέ­ρους τῆς Ἀρ­χῆς Προ­στα­σί­ας Προ­σω­πι­κῶν Δε­δο­μέ­νων γιά τήν το­πο­θέ­τη­ση καί χρή­ση ἔ­ξυ­πνων συ­σκευ­ῶν γε­ω­εν­το­πι­σμοῦ καί πα­ρα­κο­λου­θή­σε­ως (τά γνω­στά G­PS) σέ εὐ­αί­σθη­τες ὁ­μά­δες, ὅ­πως ἀ­νή­λι­κα παι­διά, ὑ­πε­ρή­λι­κες καί ἀ­σθε­νεῖς.

Μέ τό πρό­σχη­μα, λοι­πόν, τῆς ἀ­σφά­λειας ὑ­πο­βάλ­λου­με τά παι­διά μας σέ μί­α δι­α­δι­κα­σί­α δια­ρκοῦς πα­ρα­κο­λού­θη­σης μέ τρο­μα­κτι­κές συ­νέ­πει­ες γι­ά τήν ζω­ή τους, τήν ψυ­χο­λο­γι­κή, τήν πνευ­μα­τι­κή καί κοι­νω­νι­κή κα­τά­στα­σή τους, κα­θώς ἔ­χον­τας ἐ­θι­σθεῖ σέ μί­α τέ­τοι­α ἐ­ξάρ­τη­ση θά τήν ἀ­πο­δέ­χον­ται καί ἀ­πό τρί­τους ἤ κυ­βερ­νη­τι­κές ὑ­πη­ρε­σί­ες, χω­ρίς νά ἀν­τι­λαμ­βά­νον­ται καί νά ἀ­ξι­ο­λο­γοῦν τούς κιν­δύ­νους, πού αὐ­τό ἐγ­κυ­μο­νεῖ.

Ἕ­να ἀ­νά­λο­γο «ψέ­μα», στά πρό­τυ­πα τῆς Νέ­ας Ἐ­πο­χῆς, εἶ­ναι καί ἡ πε­ρι­βό­η­τη καί τό­σο δι­α­φη­μι­σμέ­νη «Κάρ­τα τοῦ Πο­λί­τη». Μά­λι­στα ὁ τό­τε Πρω­θυ­πουρ­γός κ. Γι­ῶρ­γος Πα­παν­δρέ­ου τήν πα­ρου­σί­α­σε τρί­α χρό­νια πρίν ὡς πα­νά­κεια γιά τόν ἐκ­συγ­χρο­νι­σμό τοῦ ἑλ­λη­νι­κοῦ Κρά­τους, τήν κα­το­χύ­ρω­ση τῶν κοι­νω­νι­κῶν δι­και­ω­μά­των καί τήν ἐ­ξυ­πη­ρέ­τη­ση τῶν πο­λι­τῶν.

Καί ἐ­νῶ προ­ε­τοι­μα­ζό­ταν καί ἀ­να­με­νό­ταν, σύμ­φω­να μέ τίς κυ­βερ­νη­τι­κές ἐ­ξαγ­γε­λί­ες, ἡ ἔκ­δο­ση τῆς Κάρ­τας τοῦ Πο­λί­τη μέ τσίπ, πού θά συμ­πε­ρι­ε­λάμ­βα­νε μί­α σει­ρά ἀ­πό προ­σω­πι­κές πλη­ρο­φο­ρί­ες καί δρα­στη­ρι­ό­τη­τες τῶν πο­λι­τῶν, ξαφ­νι­κά, πα­ρα­μο­νές τῶν ἐ­κλο­γῶν καί ἐ­λά­χι­στες ἡ­μέ­ρες πρίν τήν λή­ξη τῆς θη­τεί­ας της, ἡ Ὑ­πη­ρε­σια­κή Κυ­βέρ­νη­ση τοῦ κ. Πι­κρα­μέ­νου, ἀ­να­κοί­νω­σε ἀν­τί γιά τήν κάρ­τα τοῦ πο­λί­τη, τήν ἔκ­δο­ση νέ­ων ταυ­το­τή­των ὑ­ψη­λῆς ἀ­σφα­λεί­ας, στά πρό­τυ­πα τῶν ταυ­το­τή­των τῶν ἀ­στυ­νο­μι­κῶν, γιά τόν προ­σε­χή Νο­έμ­βριο.

Τό ἴ­διο νε­ο­ε­πο­χί­τι­κο «ψέ­μα» συ­νε­χί­ζε­ται καί ἀ­πό τήν πα­ροῦ­σα Κυ­βέρ­νη­ση. Πρό­σφα­τα καί πρίν τόν Νο­έμ­βριο, πού εἶ­χε ὁ­ρί­σει τήν έκ­δο­ση τῶν νέ­ων ταυ­το­τή­των ἡ Κυ­βέρ­νη­ση Πι­κρα­μέ­νου, ὁ νέ­ος Ὑ­πουρ­γός Προ­στα­σί­ας τοῦ Πο­λί­τη κ. Δέν­διας δη­λώ­νει, πώς δέν ὑ­πάρ­χει καμ­μί­α ἀ­πό­φα­ση γιά τίς νέ­ες ταυ­τό­τη­τες. Σέ σχε­τι­κή ἐ­πί­και­ρη ἐ­ρώ­τη­ση στήν Βου­λή ἔ­δω­σε τήν ἀ­κό­λου­θη ἀ­πάν­τη­ση: «Δέν ὑ­πάρ­χει καμ­μί­α ἀ­πό­φα­ση ἀ­κό­μη... Δέν εἶ­ναι δυ­να­τόν νά δο­θεῖ [ἀ­πάν­τη­ση], δι­ό­τι τέ­τοι­α ἀ­πό­φα­ση αὐ­τήν τή στιγ­μή του­λά­χι­στον, ὅ­πως μοῦ λέ­νε οἱ ὑ­πη­ρε­σί­ες, δέν ὑ­φί­στα­ται».

Ὅ­μως σύμ­φω­να μέ πλη­ρο­φο­ρί­ες πού βλέ­πουν τό φῶς τῆς δη­μο­σι­ό­τη­τος, ἡ Κυ­βέρ­νη­ση ἐ­πε­ξερ­γά­ζε­ται τήν ἔκ­δο­ση νέ­ων ἠ­λε­κτρο­νι­κῶν ταυ­το­τή­των —προ­ηγ­μέ­νης μά­λι­στα τε­χνο­λο­γί­ας— καί ἀ­να­ζη­τᾶ τήν ἑ­ται­ρεί­α στήν ὁ­ποί­α θά ἀ­να­θέ­σει τό ὅ­λο ἔρ­γο. Ἐ­κτός τῆς ἰ­α­πω­νι­κῆςT­o­p­p­an P­r­i­n­t­i­ng Co L­td στό προ­σκή­νιο βρί­σκον­ται καί γερ­μα­νι­κές ἑ­ται­ρεῖ­ες (B­u­n­d­e­s­d­r­u­c­k­e­r­ei καί G­i­e­s­e­keu­nd D­e­v­r­i­e­nt), μέ «ἁ­μαρ­τω­λό» μά­λι­στα πα­ρελ­θόν, ὅ­πως στήν ἔκ­δο­ση τῶν δι­α­βα­τη­ρί­ων τῆς Ἀλ­βα­νί­ας (βλ. πε­ρι­ο­δι­κό Ἐ­πί­και­ρα .­.. καί w­ww. N­e­w­s­b­o­mb.gr.­).

Ἔ­τσι ἡ οἰ­κο­νο­μι­κή καί πο­λι­τι­κή γερ­μα­νι­κή κα­το­χή, πού ὑ­φί­στα­ται ἡ πα­τρί­δα μας, θά κα­λύ­πτει ὅ­λες τίς ἐκ­φάν­σεις τῆς ζω­ῆς τῶν πο­λι­τῶν, κα­θώς θά μᾶς πα­ρα­κο­λου­θοῦν καί ἠ­λε­κτρο­νι­κά οἱ Γερ­μα­νοί, πού ἄλ­λω­στε ξε­κι­νοῦν ἤ­δη τό ἠ­λε­κτρο­νι­κό φα­κέ­λω­μα τῶν κα­τα­θέ­σε­ών μας. Πο­λύ πρό­σφα­τα δη­μο­σι­εύ­θη­κε στήν ἐ­φη­με­ρί­δα ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ στίς 16 Σε­πτεμ­βρί­ου 2012 ἡ ἑ­ξῆς εἴ­δη­ση:

«Πλή­ρη στοι­χεῖ­α γιὰ τὶς κα­τα­θέ­σεις ἑ­κα­τομ­μυ­ρί­ων Ἑλ­λή­νων κα­τα­θε­τῶν καὶ σπά­σι­μο κά­θε ἀ­πορ­ρή­του ἀ­να­φο­ρι­κὰ μὲ τὰ δε­δο­μέ­να τῶν ἑλ­λη­νι­κῶν τρα­πε­ζῶν ἀ­παι­τοῦν οἱ Γερ­μα­νοὶ τε­χνο­κρά­τες, κα­θώς ἀ­παί­τη­σαν ἀ­πὸ τὸ ΣΔΟΕ τὸ ἠ­λε­κτρο­νι­κὸ φα­κέ­λω­μα ὅ­λων τῶν στοι­χεί­ων γιὰ κα­τα­θέ­σεις φυ­σι­κῶν προ­σώ­πων καὶ νο­μι­κῶν σχη­μά­των. Ἕ­να αἴ­τη­μα πού, με­τα­ξὺ ἄλ­λων, πε­ρι­λαμ­βά­νει καὶ τὴ δη­μι­ουρ­γί­α ἐ­λεγ­χό­με­νου πλή­ρως ἀ­πὸ τὸ Βε­ρο­λί­νο μη­τρώ­ου τρα­πε­ζι­κῶν λο­γα­ρια­σμῶν». Καί συ­νε­χί­ζει τό ἄρ­θρο:

«Πρό­κει­ται γιὰ θέ­μα μεί­ζο­νος ἐ­θνι­κοῦ ἐν­δι­α­φέ­ρον­τος, κα­θὼς σὲ πε­ρί­πτω­ση ποὺ ἡ ἑλ­λη­νι­κὴ κυ­βέρ­νη­ση ὑ­πο­χω­ρή­σει στὶς πι­έ­σεις τῆς TaskForce καὶ τοῦ κ. Χὸρστ Ρά­ι­χεν­μπαχ, μί­α ξέ­νη χώ­ρα θὰ ἔ­χει ἄ­με­ση πρό­σβα­ση στὶς κα­τα­θέ­σεις τῶν Ἑλ­λή­νων πο­λι­τῶν, μὲ ἄ­γνω­στες συ­νέ­πει­ες».

Ἄλ­λω­στε καί ὁ ση­με­ρι­νός πρω­θυ­πουρ­γός κ. Ἀν­τώ­νιος Σα­μα­ράς, κα­τά τήν ἀ­νά­λη­ψη τῶν κα­θη­κόν­των του καί στίς προ­γραμ­μα­τι­κές δη­λώ­σεις τῆς Κυ­βερ­νή­σε­ώς του στήν Βου­λή, ἔ­θε­σε ὡς πρώ­τη προ­τε­ραι­ό­τη­τα τήν ἐ­φαρ­μο­γή τῆς ἠ­λε­κτρο­νι­κῆς δι­α­κυ­βερ­νή­σε­ως, στά πλαί­σια τῆς ὁ­ποί­ας ἐν­τάσ­σε­ται καί ἡ κάρ­τα τοῦ πο­λί­τη, ἡ φο­ρο­κάρ­τα καί μί­α σει­ρά ἄλ­λων ἠ­λε­κτρο­νι­κῶν καρ­τῶν.

Δή­λω­σε συγ­κε­κρι­μέ­να ὁ Πρω­θυ­πουρ­γός: «Δέν ὑ­πάρ­χει οὐ­σι­α­στι­κή δι­οι­κη­τι­κή με­ταρ­ρύθ­μι­ση χω­ρίς τήν ἠ­λε­κτρο­νι­κὴ Δι­α­κυ­βέρ­νη­ση. Δη­λα­δή τὴν ἀ­ξι­ο­ποί­η­ση τῶν νέ­ων τε­χνο­λο­γι­ῶν γιὰ τὴν κα­τάρ­γη­ση τῶν γρα­φει­ο­κρα­τι­κῶν δι­α­δι­κα­σι­ῶν ποὺτα­λαι­πω­ροῦν τὸν πο­λί­τη...»

Ἀ­πό ὅ­λα αὐ­τά γί­νε­ται φα­νε­ρό, πώς τε­λι­κά ὁ βα­σι­κός σκο­πός τοῦ ὅ­λου ἐγ­χει­ρή­μα­τος εἶ­ναι ἡ ὁ­λο­κλη­ρω­τι­κήὑ­πα­γω­γή μας στό σύ­στη­μα τῆς ὁ­μο­γε­νο­ποι­ή­σε­ως τῶν πο­λι­τι­σμῶν, τῶν ἐ­θνῶν, τῶν λα­ῶν καί τῶν προ­σώ­πων, πούἐ­πι­χει­ρεῖ νά ἐ­πι­βά­λει μέ­σω τῆς Παγ­κο­σμι­ο­ποι­ή­σε­ως ἡ Νέ­α Ἐ­πο­χή καί ἡ Νέ­α Τά­ξη Πραγ­μά­των. Εἶ­ναι φα­νε­ρόπώς οἱ ἐ­ξου­θε­νω­μέ­νοι οἰ­κο­νο­μι­κά καί ἐ­ξου­δε­νω­μέ­νοι κοι­νω­νι­κά Ἕλ­λη­νες πο­λί­τες θε­ω­ρή­θη­καν εὔ­κο­λημά­ζα γι­ά νά πει­ρα­μα­τι­στοῦν τά δι­ε­θνὴ κέν­τρα ἐ­ξου­σί­ας, οἱ παγ­κο­σμι­ο­κρά­τες ἐ­ξου­σια­στές καί σχε­δια­στές τῆςΝέ­ας Τά­ξε­ως Πραγ­μά­των.

Μέ τό συγ­κεν­τρω­τι­κό αὐ­τό σύ­στη­μα ἐ­λέγ­χου τῆς Νέ­ας Ἐ­πο­χῆς τά προ­σω­πι­κά μας στοι­χεῖ­α θά ἀ­πο­τε­λοῦν μέ­ροςτοῦ παγ­κό­σμιου ἠ­λε­κτρο­νι­κοῦ συ­στή­μα­τος, πού θά δι­α­χει­ρί­ζε­ται ἡ Παγ­κό­σμια Κυ­βέρ­νη­ση καί ἡ Νέ­α Τά­ξηΠραγ­μά­των. Παν­τοῦ θά εἶ­ναι κα­τα­γε­γραμ­μέ­νο καί θά γί­νε­ται ἀν­τι­κεί­με­νο ἐ­πε­ξερ­γα­σί­ας τό λε­γό­με­νο «προ­φίλ» μας. Ὅ­λοι θά γνω­ρί­ζουν τίς προ­τι­μή­σεις μας, τίς ἀ­ρέ­σκει­ες καί ἀ­πα­ρέ­σκει­ές μας, τίς συ­νή­θει­ές μας, τίς πο­λι­τι­κές, κοι­νω­νι­κές, θρη­σκευ­τι­κές πε­ποι­θή­σεις καί ἀν­τι­λή­ψεις μας. Μέ βά­ση τίς ἀν­τι­λή­ψεις μας αὐ­τές θά μᾶς χα­ρα­κτη­ρί­ζουν, θά μᾶς κα­τη­γο­ρι­ο­ποι­οῦν, θά μᾶς στιγ­μα­τί­ζουν καί θά μᾶς ἐ­νο­χο­ποι­οῦν, ὅ­ταν αὐ­τές δέν θά εἶ­ναι σύμ­φω­νες μέ τήν κρα­τοῦ­σα ἰ­δε­ο­λο­γί­α τῆς Παγ­κό­σμιας Κυ­βέρ­νη­σης καί τῆς Νέ­ας Ἐ­πο­χῆς, κυ­ρί­ως ὅ­ταν θά ἐκ­φρά­ζουν τήν ἐ­θνι­κή καί θρη­σκευ­τι­κή ἰ­δι­ο­προ­σω­πί­α μας, τή Ρω­μη­ο­σύ­νη μας!­.­..

Γιά τόν λό­γο αὐ­τό θε­ω­ροῦ­με ἀ­φε­λές τό ἐ­πι­χεί­ρη­μα πού προ­βάλ­λε­ται καί ὑ­πο­στη­ρί­ζει ὅ­τι κα­νείς νο­μι­μό­φρων πο­λί­της, κα­νείς τί­μιος καί ἠ­θι­κός ἄν­θρω­πος, κα­νείς σω­στός ἐ­παγ­γελ­μα­τί­ας καί οἰ­κο­γε­νειά­ρχης δέν ἔ­χει νά φο­βη­θεῖ τί­πο­τε ἀ­πό τήν ἠ­λε­κτρο­νι­κή πα­ρα­κο­λού­θη­ση καί τίς ἠ­λε­κτρο­νι­κές ταυ­τό­τη­τες, ἀ­φοῦ δέν ἔ­χει τί­πο­τε νά κρύ­ψει. Πο­λύ πε­ρισ­σό­τε­ρο, ἰ­σχυ­ρί­ζον­ται κά­ποι­οι, δέν ἔ­χει νά φο­βη­θεῖ τί­πο­τε ὁ χρι­στια­νός, ἡ ζω­ή τοῦ ὁ­ποί­ου εἶ­ναι σάν γυ­ά­λι­νος πύρ­γος.

Κα­νείς μας, ὅ­μως, δέν εἶ­ναι τέ­λει­ος καί ἀ­να­μάρ­τη­τος ὡς γυ­ά­λι­νος πύρ­γος. Τέ­λει­ος καί ἀ­να­μάρ­τη­τος καί πα­νά­γιος εἶ­ναι μό­νον ὁ Χρι­στός μας!!! Ἐ­κεῖ­νοι πού ἰ­σχυ­ρί­ζον­ται, κλη­ρι­κοί καί λα­ϊ­κοί, ὅ­τι οἱ ἴ­διοι εἶ­ναι ἤ μπο­ρεῖ νά γί­νουν «γυ­ά­λι­νοι πύρ­γοι» —προ­κει­μέ­νου νά δι­και­ο­λο­γή­σουν τήν ἀ­πο­δο­χή τοῦ ἠ­λε­κτρο­νι­κοῦ φα­κε­λώ­μα­τος καί τήν πα­ρα­λα­βή τῆς ἠ­λε­κτρο­νι­κῆς ταυ­τό­τη­τας— δέν λαμ­βά­νουν ὑ­πό­ψη τους τό κύ­ριο γνώ­ρι­σμα τῆς ὀρ­θο­δό­ξου ἀν­θρω­πο­λο­γί­ας, πού το­νί­ζε­ται σέ ὅ­λα τά ἁ­γι­ο­γρα­φι­κά καί ἁ­γι­ο­πα­τε­ρι­κά εί­με­να καί συ­νί­στα­ται στήν συ­ναί­σθη­ση τῆς ἁ­μαρ­τω­λό­τη­τος καί τῆς μη­δα­μι­νό­τη­τός μας. «Εἶ­μαι τό οὐ­δέν, καί μπο­ρῶ νά κά­νω τό οὐ­δέν. Ὅ,τι εἶ­μαι κι ὅ,τι κά­νω, εἶ­μαι καί τό κά­νω μέ τή χά­ρη τοῦ Θε­οῦ. Ὅ,τι κα­λό ἔ­χω εἶ­ναι δι­κό σου Θε­έ μου, δο­ξα­σμέ­νο τ’ ὄ­νο­μά Σου, ὅ,τι κα­κό ἔ­χω εἶ­ναι δι­κό μου καί ζη­τῶ τό ἔ­λε­ός Σου», μᾶς δι­δά­σκουν οἱ πα­λιοί καί σύγ­χρο­νοι Γε­ρον­τά­δες μας).

Ὁ λό­γος γι­ά τόν ὁ­ποῖ­ο ἀρ­νού­μα­στε τό ἠ­λε­κτρο­νι­κό μας φα­κέ­λω­μα καί τήν ἠ­λε­κτρο­νι­κή μας πα­ρα­κο­λού­θη­ση δέν εἶ­ναι ἐ­πει­δή ἐν­δε­χο­μέ­νως ἔ­χου­με κά­τι νά κρύ­ψου­με, ἀλ­λὰ για­τί ἔ­χου­με νά δι­α­φυ­λά­ξου­με τήν Ὀρ­θό­δο­ξη Πί­στη μας καί τήν Ἑλ­λη­νι­κό­τη­τά μας, τήν Πα­ρά­δο­σή μας καί τόν Πο­λι­τι­σμό μας, τή Ρω­μη­ο­σύ­νη μας καί τήν Ἱ­στο­ρί­α μας καί εἶ­ναι γνω­στό ὅ­τι ὅ­λα αὐ­τά ὄ­χι μό­νον δέν συ­νά­δουν μέ τήν νε­ο­ε­πο­χί­τι­κη Παγ­κο­σμι­ο­ποί­η­ση ἀλ­λά καί βρί­σκον­ται σέ πλή­ρη ἀν­τι­πα­ρά­θε­ση καί πο­λε­μι­κή ἀ­πέ­ναν­τί της!­!! Καί ἂν ἀ­κό­μα κά­τι πα­ρά­νο­μο δέν ἔ­χου­με νά κρύ­ψου­με ἐ­πι­θυ­μοῦ­με νά δι­α­τη­ρή­σου­με γι­ά τόν ἑ­αυ­τό μας τό δι­καί­ω­μα νά ὁ­ρί­ζου­με τήν προ­σω­πι­κή μας ζω­ή, τίς ἐ­πι­λο­γές μας καί τίς προ­τι­μή­σεις μας καί νά μήν γι­νό­μα­στε ὑ­πο­χεί­ριο στίς ἐ­πι­θυ­μί­ες καί τίς ἐ­πι­βου­λές τῶν δι­ε­θνῶν κέν­τρων ἐ­ξου­σί­ας, πού ἐ­πι­δι­ώ­κουν τήν χει­ρα­γώ­γη­σή μας, με­ταλ­λάσ­σον­τάς μας ἀ­πό πρό­σω­πα μέ ἐ­λευ­θε­ρί­α καί αὐ­τε­ξού­σιο σέ ἄ­το­μα κα­θο­δη­γού­με­να καί ὑ­πο­δου­λω­μέ­να καί ἐν τέ­λει ἀ­πο­ορ­θο­δο­ξο­ποι­η­μέ­να καί ἀ­φελ­λη­νι­σμέ­να.

Καί ἄς μήν λη­σμο­νοῦ­με ὅ­τι αὐ­τό πού γιά μᾶς θε­ω­ρεῖ­ται ἠ­θι­κό καί τί­μιο, αὐ­τό πού γιά μᾶς ἀ­πο­τε­λεῖ ἀ­ξί­α καί ἰ­δα­νι­κό, δη­λα­δή ἡ πί­στη μας, ἡ πα­τρί­δα μας, ἡ πα­ρά­δο­σή μας, τά ἰ­δα­νι­κά τῆς φυ­λῆς μας, γιά τήν ἀν­τί­θε­η παγ­κό­σμια ὀ­λι­γαρ­χί­α πού κα­θο­ρί­ζει τίς τύ­χες τοῦ κό­σμου εἶ­ναι ἀ­κρι­βῶς αὐ­τό πού πρέ­πει νά ἀλ­λοι­ω­θεῖ καί νά ἐ­κλεί­ψει. Αὐ­τό ση­μαί­νει ὅ­τι οἱ Ἕλ­λη­νες ρω­μιοί, οἱ ὀρ­θό­δο­ξοι πι­στοί εἴ­μα­στε «ἀ­σύμ­βα­τοι» μέ τό παγ­κό­σμιο σύ­στη­μα ἐ­ξου­σί­ας καί ἐ­λέγ­χου καί μέ τό ὁ­μο­γε­νο­ποι­η­μέ­νο πρό­τυ­πο πού ἐ­πι­βάλ­λουν παν­τοῦ.

Χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό πα­ρά­δειγ­μα ἡ ἐ­φε­τι­νή ἔκ­θε­ση γιά τήν θρη­σκευ­τι­κή ἐ­λευ­θε­ρί­α τοῦ Ὑ­πουρ­γεί­ου Ἐ­ξω­τε­ρι­κῶν τῶν Η.Π.Α. ἡ ὁ­ποί­α στήν ἀ­να­φο­ρά της γιά τήν χώ­ρα μας συμ­πε­ρι­λαμ­βά­νει καί τόν Σε­βα­σμι­ώ­τα­το Μη­τρο­πο­λί­τη Πει­ραι­ῶς κ. Σε­ρα­φείμ! Τό Στέ­ιτ Ντι­πάρ­τμεντ στιγ­μα­τί­ζει τόν Σε­βα­σμι­ώ­τα­το ὡς φον­τα­μεν­τα­λι­στή καί φα­να­τι­κό γιά τήν μή­νυ­ση ἐ­πί προ­ση­λυ­τι­σμῷ πού ὑ­πέ­βα­λε κα­τά τῶν ρω­μαι­ο­κα­θο­λι­κῶν τοῦ Πει­ραι­ᾶ, κα­θώς καί γιά τίς κρί­σεις του γιά τόν δι­ε­θνή σι­ω­νι­σμό καί τόν ἔ­λεγ­χο ἀ­πό αὐ­τόν τοῦ δι­ε­θνοῦς τρα­πε­ζι­κοῦ κα­τε­στη­μέ­νου.

Σε­βα­σμι­ώ­τα­τε, σε­βα­στοί πα­τέ­ρες, ἀ­ξι­ό­τι­μοι κύ­ριοι εἰ­ση­γη­τές, κυ­ρί­ες καί κύ­ριοι, προ­σφι­λέ­στα­τοι ἀ­δελ­φοί μας

Ἄς μή ξε­χνᾶ­με ὅ­τι ὅ­λα ὅ­σα σᾶς πε­ρι­γρά­ψα­με ἔ­χουν καί τήν ἐ­σχα­το­λο­γι­κή τους δι­ά­στα­ση. Οἱ ἠ­λε­κτρο­νι­κές ταυ­τό­τη­τες ἤ ἡ κάρ­τα τοῦ πο­λί­τη δέν εἶ­ναι, βε­βαί­ως, τό χά­ραγ­μα τοῦ Ἀν­τι­χρί­στου, πού πε­ρι­γρά­φε­ται στήν Ἀ­πο­κά­λυ­ψη. Κα­νείς ἄλ­λω­στε δέν γνω­ρί­ζει πό­τε θά ἔρ­θει ἐ­κεί­νη ἡ στιγ­μή.

Τά κύ­ρια, ὅ­μως, μη­νύ­μα­τα τοῦ ἱ­ε­ροῦ βι­βλί­ου τῆς Ἀ­πο­κα­λύ­ψε­ως εἶ­ναι τό πνεῦ­μα ἐ­γρη­γόρ­σε­ως, νή­ψε­ως καί ἀ­φυ­πνί­σε­ως, πού πρέ­πει νά ἔ­χου­με ὡς χρι­στια­νοί, εἶ­ναι ἡ ἀν­τί­θε­σή μας στίς δυ­νά­μεις τῆς ἀ­πο­στα­σί­ας, εἶ­ναι ἡ ἄρ­νη­ση συ­σχη­μα­τι­σμοῦ μας μέ αὐ­τές, εἶ­ναι τό ὁ­μο­λο­για­κό φρό­νη­μα καί ἡ μαρ­τυ­ρί­α Χρι­στοῦ, πού πρέ­πει νά δί­νου­με μέ τόν λό­γο καί τήν ζω­ή μας καί ἄν χρεια­σθεῖ καί μέ τό αἷ­μα μας.

Χρέ­ος μας εἶ­ναι νά με­λε­τοῦ­με τά ση­μεῖ­α τῶν και­ρῶν καί νά ἔ­χου­με τήν κα­λή καί ὑ­γι­ῆ ἀ­νη­συ­χί­α γιά τά τε­κται­νό­με­να στόν κό­σμο, κα­θώς «Ἀν­τί­χρι­στοι πολ­λοί γε­γό­να­σι» (Α΄ Ἰ­ω. 2, 18). Αὐ­τή ἡ ἀν­τί­θε­η παγ­κό­σμια κο­σμο­κρα­το­ρί­α, πού δι­α­μορ­φώ­νε­ται στίς μέ­ρες μας, εἶ­ναι φα­νε­ρό ὅ­τι δέν εἶ­ναι κα­τά Θε­όν, ἀλ­λά ἀν­τί­θε­τα ἐ­πι­δι­ώ­κει νά ἀλ­λοι­ώ­σει καί νά ἐ­ξο­βε­λί­σει κά­θε τί χρι­στι­α­νι­κό καί ἀ­λη­θι­νό ἀ­πό τήν ζω­ή τῶν ἀν­θρώ­πων.

Ἕ­να ἄλ­λο ση­μαν­τι­κό στοι­χεῖ­ο γιά τό ὁ­ποῖ­ο μᾶς μι­λᾶ ἡ Ἀ­πο­κά­λυ­ψη εἶ­ναι ἡ προ­ϊ­οῦ­σα, ἡ στα­δια­κή πο­ρεί­α πρός τά ἔ­σχα­τα τῆς ἱ­στο­ρί­ας. Ὁ Ἀν­τί­χρι­στος, δη­λα­δή, δέν θά ἐμ­φα­νι­σθεῖ καί δέν θά ἑ­δραι­ώ­σει τήν παγ­κό­σμια κυ­ρι­αρ­χί­α του ἐν­τε­λῶς ξαφ­νι­κά, ἀ­να­τρέ­πον­τας ἄρ­δην τήν πο­ρεί­α τῆς ἱ­στο­ρί­ας. Ἀν­τί­θε­τα, θά στη­ρι­χθεῖ σέ μί­α δι­α­μορ­φω­μέ­νη ἀ­πό πο­λύ νω­ρί­τε­ρα κα­τά­στα­ση, στήν ὁ­ποί­α θά ἔ­χουν ἐ­θι­σθεῖ οἱ ἄν­θρω­ποι ἔ­χον­τας γιά πά­ρα πο­λύ με­γά­λο χρο­νι­κό δι­ά­στη­μα ζή­σει καί δρα­στη­ρι­ο­ποι­η­θεῖ μέ βά­ση τίς συ­νή­θει­ες καί τίς πρα­κτι­κές ἑ­νός συγ­κε­κρι­μέ­νου ἀν­τί­θε­ου καί ὑ­λό­φρο­νος τρό­που ζω­ῆς, πού θά φαν­τά­ζει πλέ­ον μο­νό­δρο­μος γιά τόν κα­θέ­να.

Σέ ἕ­ναν τέ­τοι­ο μο­νό­δρο­μο μᾶς εἰ­σά­γει ἡ ἄ­νε­ση, ἡ εὐ­κο­λί­α καί ἡ εὐ­μά­ρεια, στίς ὁ­ποῖ­ες εἴ­χα­με καί ἔ­χου­με ἐ­θι­σθεῖ καί ἀ­πό τίς ὁ­ποῖ­ες δέν δι­α­νο­ού­μα­στε νά ἀ­πεγ­κλω­βι­στοῦ­με. Ἡ ἄ­νε­ση ἀ­σκεῖ μί­α ἰ­δι­ό­μορ­φη βί­α καί ἀ­πο­συν­θέ­τει τήν πνευ­μα­τι­κή μας ὑ­πό­στα­ση, ἡ ὁ­ποί­α, ὅ­ταν δέν ἀ­κο­λου­θεῖ τό ὀρ­θό­δο­ξο ἦ­θος τῆς ἀ­σκή­σε­ως, μᾶς ὁ­δη­γεῖ στήν ὑ­πο­δού­λω­ση τῶν πα­θῶν. Ἡ ἄ­νε­ση καί ἡ ἐ­ξα­θλί­ω­ση, ὅ­πως καί ὁ φό­βος, δη­μι­ουρ­γοῦν ἰ­σχυ­ρή καί δια­ρκή ψυ­χο­λο­γι­κή ἐ­ξάρ­τη­ση, στήν ὁ­ποί­α βα­σί­ζον­ται ὅ­λα τά συ­στή­μα­τα ἐ­λέγ­χου τῶν ἀν­θρώ­πων.

Ἀ­πό τήν ἄλ­λη πλευ­ρά, ἐ­ξί­σου κα­τα­λυ­τι­κά καί ψυ­χα­ναγ­κα­στι­κά γιά τήν πα­ρα­λα­βή τῆς ἠ­λε­κτρο­νι­κῆς ταυ­τό­τη­τας λει­τουρ­γεῖ ὁ φό­βος ὅ­τι σέ πε­ρί­πτω­ση πού θά ἀρ­νη­θοῦ­με τήν πα­ρα­λα­βή της, ὄ­χι ἁ­πλῶς θά χά­σου­με ὅ­λες τίς εὐ­κο­λί­ες καί τίς ἀ­νέ­σεις πού μᾶς πα­ρέ­χει, ἀλ­λά θά βρε­θοῦ­με οὐ­σι­α­στι­κά ἐ­κτός συ­στή­μα­τος, ἀ­πο­κομ­μέ­νοι καί ἀ­νύ­παρ­κτοι κοι­νω­νι­κά, οἰ­κο­νο­μι­κά καί γε­νι­κά ὡς πο­λί­τες τοῦ κρά­τους. Δέν θά ἔ­χου­με, δη­λα­δή, τήν δυ­να­τό­τη­τα ἐρ­γα­σί­ας, μι­σθο­δο­σί­ας, συν­τα­ξι­ο­δο­τή­σε­ως, κο­νω­νι­κῆς πρό­νοι­ας, ἰ­α­τρι­κῆς πε­ρι­θάλ­ψε­ως καί ὅ­λων τῶν ἄλ­λων δη­μο­σί­ων ἀ­γα­θῶν καί ὑ­πη­ρε­σι­ῶν.

Ἡ νέ­α ἠ­λε­κτρο­νι­κή ταυ­τό­τη­τα μπο­ρεῖ νά εἶ­ναι ἡ ἀρ­χή, ἡ συ­νέ­χεια, ὅ­μως, εἶ­ναι ἤ­δη προ­δι­α­γε­γραμ­μέ­νη καί τήν βλέ­που­με νά ἐ­φαρ­μό­ζε­ται. Ἤ­δη, ὅ­πως εἶ­ναι γνω­στο, στίς Η.Π.Α. τό μι­κρο­τσίπ, πού ἐ­μεῖς θά ἔ­χου­με στήν ταυ­τό­τη­τα, ἔ­χει ἀρ­χί­σει νά ἐμ­φυ­τεύ­ε­ται στό χέ­ρι γιά με­γα­λύ­τε­ρη ἀ­σφά­λεια. Ἡ τε­χνο­λο­γι­κή πρό­ο­δος, ἄλ­λω­στε, εἶ­ναι τό­σο ρα­γδαί­α καί ἀ­να­κα­λύ­πτει συ­νε­χῶς νέ­ες με­θό­δους γιά τόν ἔ­λεγ­χο καί τήν χει­ρα­γώ­γη­ση τῶν πο­λι­τῶν, ἀ­κό­μη καί γιά τόν ἐ­πη­ρε­α­σμό τῆς κρί­σε­ως, τῆς ψυ­χο­λο­γί­ας καί τῆς νο­η­μο­σύ­νης τους μέ τε­χνη­τά μέ­σα.

Γι’ αὐ­τό καί ἀρ­νού­μα­στε νά δι­α­κιν­δυ­νεύ­σου­με τήν σω­μα­τι­κή καί πνευ­μα­τι­κή μας ἀ­κε­ραι­ό­τη­τα πα­ρα­λαμ­βά­νον­τας τήν κάρ­τα τοῦ πο­λί­τη ἤ τίς νέ­ες ἠ­λε­κτρο­νι­κές ταυ­τό­τη­τες. Ἀρ­νού­μα­στε ἐκ τῶν προ­τέ­ρων τήν εἴ­σο­δό μας στό συγ­κεν­τρω­τι­κό, ὁ­λο­κλη­ρω­τι­κό καί ὀ­λέ­θριο αὐ­τό σύ­στη­μα. Ἀρ­νού­μα­στε ἐξ ἀρ­χῆς ὁ­ποι­α­δή­πο­τε δέ­σμευ­ση καί πα­γί­δευ­σή μας σέ μί­α ἀ­δι­έ­ξο­δη καί ἀ­νε­πί­στρο­φη πο­ρεί­α ἀ­πό τήν ὁ­ποί­α δέν ξέ­ρου­με ἄν θά ἔ­χου­με τήν δύ­να­μη καί τήν δυ­να­τό­τη­τα νά ἐ­ξέλ­θου­με.

Ἡ ἄρ­νη­σή μας αὐ­τή δέν ἔ­χει τόν πα­θη­τι­κό χα­ρα­κτή­ρα τῆς μή ἀ­πο­δο­χῆς τε­τε­λε­σμέ­νων γε­γο­νό­των. Ἀν­τί­θε­τα θά πρέ­πει νά λά­βει τήν μορ­φή ἐ­νερ­γη­τι­κῆς καί μα­χη­τι­κῆς δρα­στη­ρι­ο­ποι­ή­σε­ως, ἀ­πό τήν ἀ­πο­φα­σι­στι­κό­τη­τα καί τήν μα­ζι­κό­τη­τα τῆς ὁ­ποί­ας θά κρι­θεῖ καί τό ἀ­πο­τέ­λε­σμά της. Ἐν­νο­οῦ­με, δη­λα­δή, ὅ­τι δέν ἀρ­κεῖ νά δη­λώ­νου­με ἁ­πλῶς ὅ­τι δέν θά πα­ρα­λά­βου­με τίς νέ­ες ἠ­λε­κτρο­νι­κές ταυ­τό­τη­τες, ἀλ­λά νά προ­λά­βου­με καί νά ἀ­πο­τρέ­ψου­με ἀ­πο­φά­σεις καί τε­τε­λε­σμέ­να γι’ αὐ­τές.

Ὅ­σο πε­ρισ­σό­τε­ροι θά εἴ­μα­στε ἐ­μεῖς πού θά ἀν­τι­τα­χθοῦ­με στίς νέ­ες ἠ­λε­κτρο­νι­κές ταυ­τό­τη­τες, ὅ­σο πε­ρισ­σό­τε­ρες καί συν­το­νι­σμέ­νες θά εἶ­ναι οἱ κι­νή­σεις καί οἱ πα­ρεμ­βά­σεις μας, ὅ­σο πιό δυ­να­μι­κές καί ἐμ­πε­ρι­στα­τω­μέ­νες θά εἶ­ναι οἱ δι­εκ­δι­κή­σεις μας, τό­σο με­γα­λύ­τε­ρες θά εἶ­ναι καί οἱ ὑ­πο­χω­ρή­σεις τῶν κυ­βερ­νών­των καί αὐ­τῶν πού ἐ­πι­βάλ­λουν ἀ­νά­λο­γες ρυθ­μί­σεις.

Ἡ ἀν­τί­δρα­σή μας πρέ­πει νά δι­α­τυ­πω­θεῖ προ­λη­πτι­κά καί νά προ­λά­βει τίς ὅ­ποι­ες κυ­βερ­νη­τι­κές ἀ­πο­φά­σεις. Εἶ­ναι φα­νε­ρό ὅ­τι ἡ ἑ­κά­στο­τε Κυ­βέρ­νη­ση ἐ­ξα­πα­τᾶ κά­θε φο­ρά τόν λα­ό στά πε­ρισ­σό­τε­ρα θέ­μα­τα. Χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό πα­ρά­δειγ­μα εἶ­ναι ἡ πλή­ρης ἀ­ναν­τι­στοι­χί­α προ­ε­κλο­γι­κῶν ἐ­ξαγ­γε­λι­ῶν καί με­τε­κλο­γι­κῶν μέ­τρων ἀ­πό τήν πα­ροῦ­σα Κυ­βέρ­νη­ση.

Κά­τι ἀ­νά­λο­γο συμ­βαί­νει καί μέ τό θέ­μα τῶν ταυ­το­τή­των. Στήν πε­ρί­πτω­ση αὐ­τή οἱ κυ­βερ­νῶν­τες βο­λι­δο­σκο­ποῦν τίς ἀν­τι­δρά­σεις μας, ὥ­στε νά ὑ­πο­λο­γί­σουν πῶς θά ὀρ­γα­νώ­σουν καί θά ἐ­πι­βά­λουν τε­λι­κά τούς σχε­δια­σμούς τους.

Θά πρέ­πει νά ἀν­τι­λη­φθοῦ­με καί νά συ­νει­δη­το­ποι­ή­σου­με ὅ­τι οἱ σχε­δια­σμοί τῆς Νέ­ας Τά­ξε­ως Πραγ­μά­των ἀ­να­τρέ­πον­ται μέ μα­ζι­κή, δυ­να­μι­κή, συν­το­νι­σμέ­νη καί ἀ­πο­φα­σι­στι­κή ἀν­τί­στα­ση. Ἀ­να­τρέ­πον­ται μέ ἀ­φύ­πνι­ση καί ἐ­γρή­γορ­ση, μέ ὁ­μο­λο­για­κό καί μαρ­τυ­ρι­κό φρό­νη­μα.

Τέ­λος το­νί­ζου­με μέ τόν πιό κα­τη­γο­ρη­μα­τι­κό τρό­πο πρός ὅ­λους ὅ­σους λαμ­βά­νουν τίς ἀ­πο­φά­σεις νά μήν θε­ω­ρή­σουν τήν πα­ροῦ­σα συγ­κυ­ρί­α τῆς οἰ­κο­νο­μι­κῆς κρί­σε­ως ὡς μί­α «κα­λή εὐ­και­ρί­α» γιά νά ἐ­πι­βά­λουν ἀ­νε­λεύ­θε­ρες πο­λι­τι­κές καί πρα­κτι­κές στήν ζω­ή τῶν πο­λι­τῶν. Ὁ λα­ός μας πλέ­ον ἔ­χει ἀ­φυ­πνι­σθεῖ καί ἔ­χει ἀ­πό­λυ­τη συ­ναί­σθη­ση τοῦ ἐμ­παιγ­μοῦ καί τῆς πα­γί­δευ­σής του, ἐ­πί δε­κα­ε­τί­ες ὁ­λό­κλη­ρες, ἀ­πό τό νο­ση­ρό πο­λι­τι­κό, κοι­νω­νι­κό καί οἰ­κο­νο­μι­κό κα­τε­στη­μέ­νο, πού ἐ­πι­χει­ρεῖ ἀ­κό­μη καί τώ­ρα, σέ κα­τά­στα­ση πιά προ­χω­ρη­μέ­νης ἀ­πο­σύν­θε­σης, νά τόν ἐ­ξα­πα­τή­σει καί νά τόν ὁ­δη­γή­σει ἐ­ξου­θε­νω­μέ­νο καί σι­δε­ρο­δέ­σμιο στόν ἀ­πό­λυ­το ἀ­φα­νι­σμό του.

Οἱ ὀρ­θό­δο­ξοι Ἕλ­λη­νες, οἱ ἐ­λεύ­θε­ροι πο­λί­τες αὐ­τῆς τῆς χώ­ρας θά ἀν­τι­στα­θοῦ­με καί θά ἀν­τι­δρά­σου­με στήν νέ­α κα­το­χή τῆς πα­τρί­δας μας, θά ἀν­τι­στα­θοῦ­με καί θά ἀν­τι­δρά­σου­με στίς ἐ­πι­βου­λές τῆς Νέ­ας Τά­ξε­ως Πραγ­μά­των καί τῆς Νέ­ας Ἐ­πο­χῆς καί δέν πρό­κει­ται νά ἀ­πο­δε­χθοῦ­με τόν ἀν­τί­θε­ο καί ἀν­θελ­λη­νι­κό ὁ­λο­κλη­ρω­τι­σμό τοῦ ἠ­λε­κτρο­νι­κοῦ φα­κε­λώ­μα­τος καί τῶν ἠ­λε­κτρο­νι­κῶν ταυ­το­τή­των. 

Πηγή  http://orthros.eu/