Αγίες Σοφία, Πίστη, Ελπίδα και Αγάπη

Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,

Σήμερα εορτάζουμε της αγίες Σοφία, Πίστη, Ελπίδα και Αγάπη που έζησαν επί την εποχή του Αυτοκράτορας Ανδιανού.

Όταν οι Αγ. Σοφία χήρεψε, πήρε τιε 3 κόρες τις (Πίστη, Ελπίδα, και Αγάπη) και πήγε να ζήσει στην Ρώμη. Μετά από καιρό, ο αυτοκράτορας έμαθε ότι η οικογένεια ήταν χριστιανοί, διέταξε να τις συλλάβουνε. Τις έπιασαν και χώρισε τα κορίτσια από την μητέρα τους. Πρώτα έφερε μπροστά του την δωδεκάχρονη Πίστη. Προσπάθησε με διαφόρους τρόπους να πείσει την Πίστη να αρνηθεί τὸ Χριστό, αλλά το νεαρό κορίτσι έμενε σταθερά στην πίστη της. Την ίδια ένθερμη πίστη και σθένος έδειξαν οι άλλες δύο αδελφές τις, η Ελπίδα ( δέκα χρονών) και η Αγάπη (εννέα χρονών). Τότε ὁ άκαρδος αυτοκράτορας Ανδριανός διέταξε τὸν αποκεφαλισμό και των τριών κοριτσιών.

Η Αγ. Σοφία, όντως περίφανη για την πίστη που είχαν οι κόρες τις, τις έθαψε και έμεινε κοντά στους τάφους τους, προσευχόμενη στον Θεό για να την πάρει και αυτήν κοντά του.

Ο Θεός, πράγματι, άκουσε την προσευχή της, και η αγία παρέδωσε το πνεύμα της δίπλα από τους τάφους των παιδιών της.

Πράγματι πρέπει να είναι παράδειγμα για εμάς τους χριστιανούς ο βίος της Αγ. Σοφίας και της τρείς κόρες τις. Πόσοι από εμάς, συμπεριλαμβανομένου και τον εαυτό μου, θα μπορούσε να παλέψει και να μαρτυρήσει για την πίστη μας;!

Πολλές φορές ακούμε για τα μαρτύρια των αγίων και φρίττουμε μόνο στο άκουσμα του μαρτυρίου. Αλλά δεν τους φόβιζε τίποτα όπως βλέπουμε και στον βίο των τεσσάρων γυναικών. Τα τρία μικρά σε ηλικία κορίτσια είχανε την μεγάλη πίστη και σθένος να αρνηθούν ότι θα τους έδινε ο ηγεμόνας για να μην αποχωριστούνε τον Χριστό! Δεν φοβήθηκαν καθόλου, ούτε σκέφτηκαν τα υλικά αγαθά ή τίποτα άλλο παρά το ανεκτίμητο θησαυρό που ήταν ο Χριστός.

 Και εμείς δυστυχώς κάθε μέρα ντρεπόμαστε να κάνουμε τον σταυρό μας ή να μιλήσουμε για πνευματικά θέματα. Γιατί;! Τι φοβόμαστε; Εδώ τόσοι και τόσοι άγιοι και αγίες δεν φοβήθηκαν να μαρτυρήσουνε για το όνομα του Ιησού Χρηστού. Πόσο μάλλον εμείς που δεν έχουμε διωγμούς ή άλλες συνθήκες για να μας δυσκολεύουν. Πρέπει να παίρνουμε θάρρος από τα παραδείγματα που μας δίνουνε οι βίοι των αγίων και να πολεμάμε κάθε μέρα για την εξάλειψη των παθών μας. Γιατί εάν ζούμε φοβισμένα, δηλαδή ντρεπόμαστε να κάνουμε τον σταυρό μας, να συζητήσουμε για πνευματικά ζητήματα, πώς μπορούμε να αποκαλούμαστε Ορθόδοξοι Χριστιανοί;! Γιατί ζώντας χωρίς Χριστό είναι σαν να ζούμε χωρίς οξυγόνο, αδελφοί! Πρέπει να είμαστε περήφανοι που είμαστε Ορθόδοξοι χριστιανοί, χωρίς να έχουμε έπαρση, και να πολεμάμε να βελτιώσουμε τον εαυτό μας.

Εύχομαι ο πανάγαθος Θεός και οι Αγίες Σοφία, Πίστη, Ελπίδα, και Αγάπη να μας δίνουνε φωτίσει και δύναμη να προχωράμε σε αυτόν τον δύσκολο δρόμο προς την σωτηρία μας. Να παίρνουμε δυνάμεις από των βίο των αγίων και να συνεχίζουμε δυναμικά στην πνευματική ζωή μας και όταν έρθει η φοβερή μέρα της Κρίσεως, να μας βρει ο Θεός όρθιους και πραγματικούς στρατιώτες της Ορθοδόξου πίστεως. Αμήν, γένοιτο!

                                                                                                                 Νικόλαος Δ. Γεωργαντώνης

                                                                                                      Φοιτητής Θεολογικής Σχολής Αθηνών