Δόξα τω Θεώ, πάντων ένεκεν. - Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος

Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2011

Πατρικὲς νουθεσίες ἀπὸ ἀνέκδοτες ἐπιστολὲς του π. Φιλοθέου Ζερβάκου

Διά νὰ κατορθώση κανεὶς νὰ ὑψωθῆ ἀπὸ τὰ γήινα εἰς τὰ οὐράνια, νὰ πλησιάση καὶ ἑνωθῆ μὲ τὸν Χριστόν, χρειάζονται δύο πτερά… Δι’ αὐτὸ ὁ προφήτης Δαβὶδ ἔλεγε· ποῖος θὰ μοῦ δώση πτέρυγας ὡσὰν τῆς περιστερᾶς γιὰ νὰ πετάξω ἀπὸ τὴν γῆν εἰς οὐρανοὺς, νὰ φθάσω εἰς τὴν αἰωνίαν ἀνάπαυσιν!
Ἡ μὶα πτέρυγα, τέκνον μου, εἶναι ἡ ταπείνωσις καὶ ἡ ἄλλη εἶναι ἡ ἀγάπη.
Χωρὶς αὐτὰς τὰς δυὸ πτέρυγας ἀδύνατον ὁ ἄνθρωπος νὰ ὑψωθῆ, νὰ πλησιάση πρὸς τὸν Θέον καὶ νὰ ἑνωθῆ μὲ Αὐτόν. Ἡ μὲν ταπείνωσις ὑψώνει τὸν ἄνθρωπον καὶ τὸν ἀναβιβάζει εἰς τὸν οὐρανόν, ἡ δὲ ἀγάπη ἐνώνει τὸν ἄνθρωπον μὲ τὸν Θεὸν καθὼς λέγει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος «ὁ Θεὸς ἀγάπη ἐστὶ καὶ ὁ μένων ἐν τῇ ἀγάπῃ ἐν τῷ Θεῷ μένει καὶ ὁ Θεὸς ἐν αὐτῷ»…

*… Θέλω τὰ πνευματικά μου παιδιὰ νὰ ἀγαποῦν καὶ ἐκεῖνα τὸν Θεόν, νὰ εἶναι φρόνιμα, σεμνά, ταπεινά, ἠθικά, νὰ ἀγαποῦν, νὰ σέβωνται, νὰ τιμοῦν τοὺς γονεῖς των καὶ διδασκάλους των, ὅλους τοὺς ἀνθρώπους καὶ περισσότερον τοὺς πτωχούς, τοὺς ἀσθενεῖς καὶ δυστυχεῖς…

Νὰ ἔχουν φόβον Θεοῦ, νὰ ἀπέχουν ἀπὸ κάθε κακὸν καὶ νὰ πράττουν πᾶν ὅτι εἶναι καλὸν καὶ ἀρεστὸν εἰς τὸν Θεόν, καὶ ἰδίως νὰ ἀπέχουν ἀπὸ κακὰς συναναστροφάς ἀνηθίκων, διεφθαρμένων, ἀσεβῶν καὶ βλασφήμων ἀνθρώπων … Θέλω νὰ γίνουν καλὸν ὑπόδειγμα ἀρετῆς, σεμνότητος καὶ ἠθικῆς …

*…Νὰ ἀποφεύγετε τὴν ἐπικοινωνίαν καὶ συναναστροφὴν τῶν διεφθαρμένων, φαύλων, φιληδόνων, πονηρῶν καὶ κακῶν ἀνθρώπων ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν. Νὰ τηρῆτε τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ ποιῆτε ὅσα εἶναι ἀληθῆ, σεμνά, ὅσα δίκαια , ὅσα ἁγνά, ὅσα προσφιλῆ , ὅσα εὔφημα. Ἀποφεύγετε πᾶσαν κακίαν καὶ ἐργάζεσθε πᾶσαν ἀρετήν, διὰ νὰ εἶσθε πάντα μὲ τὸν Θεὸν καὶ ὁ Θεὸς νὰ εἶναι κοντά σας…

* Αὐτὸ τὸ ἔπαθον, διότι εὑρίσκονται μακρὰν τῆς Ἐκκλησίας, τῆς μετανοίας, ἐξομολογήσεως, τῆς Θείας Κοινωνίας, μακρὰν τοῦ Θεοῦ. Νὰ μετανοήσουν, νὰ προσεύχωνται, νὰ ἐκκλησιάζωνται καὶ περισσότερον νὰ ἑνωθοῦν μὲ τὸν σύνδεσμον τῆς χριστιανικῆς ἀγάπης, διὰ νὰ σώσουν τὸν ἑαυτόν τους καὶ τὰ παιδιά τους... Πρέπει ἡ Α… νὰ διώξη τες καφετζοῦδες καὶ μάγισσες καὶ τοὺς συγγενεῖς της, διότι δὲν ὑπανδρεύθη αὐτούς…

* Σᾶς παρακαλῶ καὶ νουθετῶ, νὰ ἀγαπᾶτε τὸν Θεὸν καὶ νὰ φυλάττετε τὰς ἐντολάς Του, διὰ νὰ σᾶς ἀγαπᾶ καὶ ὁ Θεὸς καί σας φυλάξη ἀπὸ τὴν μεγάλην ὀργήν Του, ἡ ὁποία πλησιάζει διὰ τὰς ἁμαρτίας τῶν ἀνθρώπων, τὴν ἀσέβειαν, τὴν ἀπιστίαν, τὴν ἔλλειψιν ἀγάπης, τὴν ὑπερηφάνειαν, τὸν φθόνον, τὰς κακοηθείας καὶ αἰσχρουργίας…

* Ἐὰν οἱ ἄνθρωποι θελήσουν νὰ γνωρίσουν τὸν Θεόν, νὰ Τὸν ἀγαπήσουν καὶ νὰ φυλάξουν τὰς δυὸ μεγάλας Του ἐντολάς, τῆς ἀγάπης πρὸς τὸν Θεὸν καὶ τὸν πλησίον, ὅλα τὰ ζητήματα καὶ τὰ προβλήματα λύονται καὶ φυγαδεύονται ὅλαι αἱ θλίψεις, αἱ συμφοραὶ , αἱ δυστυχίαι, οἱ φόβοι, οἱ κίνδυνοι καὶ οἱ πόλεμοι, ὁπότε γίνεται τὸ θέλημα τοῦ Οὐράνιου Πατρός, ὡς ἐν Οὐρανῷ κι ἐπὶ γῆς.
Οἱ περισσότεροι ὅμως ἄνθρωποι δυστυχεῖς καὶ ταλαίπωροι, προτιμοῦν νὰ κάνουν τὸ θέλημα τοῦ πονηροῦ, τοῦ μισοκάλου ἐχθροῦ μας, τοῦ διαβόλου καὶ ὄχι τοῦ Πανάγαθου μας Θεοῦ. Χάνουν τὸ χάρισμα τῆς υἱοθεσίας, τὸ νὰ εἶναι παιδιὰ τοῦ Θεοῦ, θεοὶ κατὰ χάριν καὶ κληρονόμοι τῆς ἀτελευτήτου Βασιλείας Του, καὶ κερδίζουν νὰ γίνωνται, διὰ τῆς ἐλλείψεως τῆς ἀγάπης, παιδιὰ τοῦ διαβόλου καὶ κληρονόμοι τῆς αἰωνίου κολάσεως!

Ταλαίπωρος ἀνθρωπότης! ἕως πότε θὰ πλανᾶσαι, ἕως πότε ἐθελουσίως θὰ κλείης τοὺς ὀφθαλμούς σου νὰ μὴ θέλης νὰ ἰδῆς τὸ φῶς; ἄνοιξε τούς ὀφθαλμούς σου καί δράμε πρός τό φῶς τὸ ἀληθινὸν πρὶν νὰ σὲ καταλάβη τὸ αἰώνιον σκότος…* Ἡ μὲν κακία προξενεῖ εἰς τοὺς ἀνθρώπους δυστυχίας, στεναχωρίας, ταραχάς, συγχύσεις, φόβους, κινδύνους ἡ δὲ ἀρετὴ προξενεῖ χαρά, εἰρήνη, γαλήνη, δόξα, τιμή, εὐτυχία καὶ πᾶν ἀγαθόν.
Ἡ κακία ποιεῖ τοὺς ανθρώπους τέκνα τοῦ διαβόλου, τῆς κατάρας, τῆς ὀργῆς καὶ κληρονόμους τῆς κολάσεως· ἡ δὲ ἀρετὴ ποιεῖ τοὺς ἀνθρώπους τέκνα Θεοῦ, τέκνα εὐλογίας, χάριτος καὶ κληρονόμους τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν καὶ τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν…

* Ὡς ψάλλει ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία· Φῶς ὁ Πατήρ, φῶς ὁ Λόγος, φῶς καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, τὸ ὁποῖον ἐπέμφθη διὰ πυρίνων γλωσσῶν εἰς τοὺς Ἀποστόλους καὶ δι’ αὐτῶν πᾶς ὁ κόσμος φωταγωγεῖται Τριάδα σέβειν Ἁγίαν.
Ἐγὼ εἰμὶ τὸ φῶς τοῦ κόσμου, λέγει ὁ Χριστὸς . Σύ λοιπόν, ἀγαπητέ μου, ποὺ ἐπλανήθης ἀπὸ τὸν Ἄρχοντα τοῦ σκότους καὶ τοὺς ἐργάτας αὐτοῦ καὶ κατόπιν σὲ ἐφώτισε ὁ Χριστὸς καὶ Τὸν ἠκολούθησες ἀκολούθησε Τὸν μέχρι τέλους. Νὰ μετανοήσης καὶ ἐξομολογηθῆς πάσας τὰς ἁμαρτίας σου, διὰ νὰ καθαρισθῆς…

* Ὅταν δὲν ἔχετε ἀνάγκην νὰ μὴ ζητᾶτε ἀπὸ τοὺς ξένους. Κάθε τί ποὺ ἔχετε ἀνάγκην νὰ ζητᾶτε ἀπὸ τὸν Ἡγούμενον, καὶ ἂν ἐκεῖνος δὲν ἔχη νὰ σᾶς δώση τὸ ζητούμενον, καί σᾶς πῆ νὰ ζητήσετε ἀπὸ ἄλλους, νὰ ζητήσετε, δὲν ἔχετε ἁμαρτίαν ἀλλ’ ὅταν ζητήσετε χωρὶς τὴν θέλησιν τοῦ Ἡγουμένου, ἢ χωρὶς νὰ ἔχη γνῶσιν ἁμαρτάνετε. Ἐπίσης ὅτι σᾶς περισσεύη δύνασθε νὰ τὸ δίδετε εἰς πτωχοὺς ἀλλὰ νὰ εἶναι μὲ τὴν ἄδειαν καὶ εὐλογίαν τοῦ Ἡγουμένου.

* Νὰ μὴ ἔχης οὔτε ἴχνος μνησικακίας καὶ λυπεῖσαι καὶ σύ καὶ λυπεῖς καὶ τὸν Θεόν… Κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπον θὰ ἠρεμήση, θὰ γαληνεύση ἡ ψυχή σου καὶ ἡ καρδιά σου… Μὲ τὸν καλὸν τρόπον, τὴν ἀνεξικακίαν, τὴν ἀγάπην, ἡ ὁποία πάντα στέγει, πιστεύει, ἐλπίζει, ὑπομένει καὶ ἔξω βάλλει τὸν φόβον, θὰ τὴν ὠφελήσης περισσότερον, καθώς καὶ τὸν ἑαυτόν σου.

* Ἔτυχε νὰ παρευρεθῶ πλησίον της εἰς στιγμὰς ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὸ χεῖλος τοῦ θανάτου καὶ οἱ ἰατροὶ τὴν ἀπεφάσιζαν, καὶ τῆς ἔκανα εὐχέλαιον καὶ ἁγιασμοὺς καὶ ἐθαύμαζα τὴν πίστιν της καὶ μεγαλοψυχίαν.
Μόλις ἠδύνατο νὰ ὁμιλήση ἀπὸ τὴν δύσπνοιαν ποὺ τὴν κατεῖχε καὶ μοὶ ἔλεγε: Ἐγὼ δὲν πιστεύω εἰς τοὺς ἰατροὺς καὶ τὰ φάρμακα, ὅτι θὰ μὲ κάμουν καλά, καλὰ θὰ μὲ κάμη ὁ Θεὸς καὶ ἡ Παναγία εἰς τὴν ὁποίαν ἔχω τὰς ἐλπίδας μου.
Καλὰ θὰ μὲ κάμουν αἱ εὐχαὶ τῶν Πατέρων, τὸ εὐχέλαιον, ὁ ἁγιασμός, ἡ Ἁγία Κοινωνία, τὸ Σῶμα καὶ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ, ὁ ἄρτος τῆς ζωῆς· ἐὰν πάλιν δὲν εἶναι συμφέρον μου νὰ ζήσω, θὰ ἀποθάνω εὐχαριστημένη, διότι θὰ ζήσω αἰωνίως εἰς τὴν μετὰ θάνατον ἀληθινὴν ζωήν…

*…Νὰ εἰπῆτε εἰς τὴν κ. Ἄνναν νὰ κάνη ὑπομονήν, καὶ ὅταν δοξάζη καὶ εὐχαριστῆ τὸν Κύριον, θὰ γίνη ἐντελῶς καλὰ νὰ κάνη δὲ κάθε τρόπον νὰ πλησιάζη εἰς τὴν Ἁγίαν Κοινωνίαν, εἰς τὸν Χριστόν. Διότι ὅσο ἀπομακρύνεται ἀπὸ τὸν Χριστόν…

Η μακαρίτης Ἀναστασία Θ., ποὺ τὴν ἐγνώρισα, ἧτο διαρκῶς ἀσθενὴς καὶ εἶχε μεγάλην ὑπομονήν. Πάντοτε ἐδόξαζε τὸν Θεόν. Τὸ δόξα σοὶ ὁ Θεὸς καὶ ἡ εὐχαριστία δὲν ἔλειπε ἀπὸ τὸ στόμα της. Τώρα ὅλα ἐπέρασαν, εὑρίσκεται εἰς τὴν αἰωνίαν ζωὴν καὶ ἀνάπαυσιν…

* Ἡ ἀγάπη ἑνώνει τὸν ἄνθρωπον μὲ τὸν Θεὸν ἡ ἁμαρτία τὸν χωρίζει ἀπὸ τὸν Θεόν… Πόσον εὐτυχεῖς θὰ εἴμεθα νὰ εἴμεθα πάντοτε μὲ τὸν Θεόν! καὶ πόσον δυστυχεῖς μακρὰν τοῦ Θεοῦ! δὲν τὸ κατανοήσαμεν καλῶς. Τὸ σκότος τῆς ἁμαρτίας μᾶς ἐκάλυψε τὸ φῶς καὶ τοὺς νοεροὺς ὀφθαλμοὺς καὶ δὲν βλέπομεν οἱ δυστυχεῖς καὶ ταλαίπωροι ἄνθρωποι!

* Ἐάν, τέκνον μου, δὲν ἔχεις ἀγάπην, νὰ ζητήσης μὲ θερμὴν πίστιν, μὲ κατανυκτικὴν προσευχὴν καὶ ταπείνωσιν ἀπὸ τὸν Θεὸν νὰ σοῦ δώση. Μὴ ζητήσης ἄλλο πράγμα εἰς τὴν γῆν τόσον, ὅσον τὴν ἀγάπην, διότι ἐὰν ἀποκτήσης ὅλον τὸν κόσμον με ὅλα του τὰ ἀγαθά, τίποτε δὲν θὰ κερδίσης, θὰ εἶσαι δυστυχής. Ἐὰν ἀποκτήσης τὴν ἀγάπην θὰ ἀποκτήσης τὸν Θεόν, τὰ ἀπέκτησες ὅλα, θὰ εἶσαι εὐτυχής…

* Ἡ γνώμη μου εἶναι νὰ καθήση νὰ ὑπηρετήση τὸν πατέρα καὶ ὅταν ἀποθάνη πηγαίνει στὸ μοναστήρι. Μερικοὶ ἄνδρες καὶ γυναῖκες νομίζουν, ὅτι ἐὰν ἀφήσουν τοὺς γέροντες γονεῖς των καὶ τοὺς ἀσθενεῖς ἀδελφούς των καὶ ὑπάγουν στὸ μοναστήρι, θὰ σωθοῦν, θὰ ἁγιάσουν, ἀλλὰ ἀντὶ νὰ ἁγιάσουν, ξεπαγιάζουν οἱ δυστυχεῖς. Οἱ ἅγιοι καλόγηροι καὶ καλογρηὲς ἄφηναν τὰ μοναστήρια καὶ τὰς ἐρήμους καὶ ἔτρεχαν νὰ βοηθήσουν, νὰ ὑπηρετήσουν, γέρους, ἀσθενεῖς, πάσχοντας καὶ κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπον τῆς ἀγάπης, τῆς φιλαδελφίας καὶ ἐλεημοσύνης ἁγίασαν.
Ἐνῶ σὲ ἀρκετὰ σημερινὰ μοναστήρια δὲν βλέπει τις τὴν πρέπουσαν προκοπήν. Ἡ πρόοδος εἰς τοὺς περισσότερους καλογήρους καὶ καλογραίας εἶναι ὑπερηφάνεια, φθόνος, κατάκρισις, καταλαλιά, ζήλεια κ.λ.π..

* Ἐπληροφορήθην ὅτι εἶσθε καλαί, εὐσεβεῖς, θεοβοβούμεναι, ἐνάρετοι, φιλάδελφοι, ἀγαπᾶτε τὸν Θεόν, βοηθεῖτε τοὺς πάσχοντας, ἀλλ’ ἔχετε κάτι τί, τὸ ὁποῖον καλὸν εἶναι νὰ μὴ τὸ ἔχετε· δὲν ἔχετε τὴν πρέπουσαν, τὴν παρὰ Θεοῦ ἀγάπην, εἰρήνην καὶ ὁμόνοιαν, εἰς τὰ ὁποῖα περισσότερον ἀπὸ ὅλα ὁ Θεὸς εὐχαριστεῖται. Ἐὰν ἔχετε ὅλας τὰς ἀρετὰς καὶ δὲν ἔχετε τὴν εἰρήνην, ὁμόνοιαν καὶ συμφωνίαν, δέν σας ὠφελοῦν αἱ ἄλλαι ἀρεταὶ· ἐνῶ ἐὰν ἔχετε ἀγάπην, ὁμόνοιαν καὶ εἰρήνην, θὰ σωθῆτε… Σᾶς παρακαλῶ νὰ εἰρηνεύσετε καὶ νὰ μὴ φιλονικῆτε…

Ὅταν, τέκνα μου, ἔχετε ἀγάπην, θὰ ἔχετε μαζί σας τὸν Θεόν, ὅταν δὲν ἔχετε καὶ φιλονικῆτε θὰ ἔχετε μαζί σας τὸν διάβολον. Ποῖον, λοιπόν, θὰ προτιμήσετε;… Μείνατε, εἰς τὴν ἀγάπην τοῦ Θεοῦ γιὰ νὰ μένη καὶ ὁ Θεὸς μαζί σας.

* Τόσον μεγάλη εἶναι ἡ ἀρετὴ τῆς ἀγάπης ὥστε, ἐκείνους ποὺ εἶναι πολὺ μακριὰ στὴν ἄκρη τοῦ κόσμου, τοὺς φέρνει κοντὰ καὶ τοὺς βλέπει μὲ τὰ μάτια τοῦ σώματος.

* Σήμερον οἱ καλοὶ ἐξέλιπον, εἶναι σπάνιοι, δυσεύρετοι. Πολλοὶ οἱ κλητοί, ὀλίγοι οἱ ἐκλεκτοί. Οἱ πολλοὶ τρέχουν ὡς ἀχαλίνωτοι εἰς τὴν ὁδὸν τῆς ἀπωλείας· ὀλίγοι δὲ εἰς τὴν ὁδὸν τῆς σωτηρίας…

* Νὰ ἀποφεύγετε νὰ πηγαίνετε εἰς τὰ ἄσεμνα καὶ αἰσχρὰ θέατρα καὶ κινηματογράφους, νὰ ἐνδύεσθε σεμνὰ καὶ ταπεινὰ ὡς αἱ ἅγιαι γυναῖκες καὶ ὡς αἱ παλαιότεραι χριστιαναὶ γυναῖκες, καὶ ὄχι ὡς συγχρονισμέναι μοντέρναι τουρίστριαι γυναῖκες, αἱ ὁποῖαι ἁμιλῶνται ποία θὰ ξεπεράση τὴν ἄλλην στὴν γύμνια, στὴν ξετσιπωσύνη, στὴν ἀδιαντροπία, στὴν ἀσέλγεια, στὴν διαφθορὰν καὶ ἀκολασίαν, διὰ τὰ ὁποῖα κινδυνεύει νὰ καταντήση ἡ σημερινὴ κοινωνία ὡς Σόδομα καὶ Γόμορρα. Καὶ ἐὰν δὲν μετανοήσουν καὶ ἐὰν ἡ Κυβέρνησις δὲν λαβὴ μέτρα αὐστηρά, δρακόντια, νὰ περιορίση τὴν γύμνια τῶν τρελῶν γυναικῶν, ὁ Θεὸς θὰ παραχωρήση πολέμους ἢ σεισμοὺς νὰ ἀφανίση τοὺς ἁμαρτωλούς, καὶ θὰ μείνουν ὀλίγοι ἄνθρωποι εἰς τὸν κόσμον…

Λοιπὸν μετανόησον διὰ τὰς ἁμαρτίας σου, ὡς ἡ πόρνη καὶ ὁ ἄσωτος, στέναξον ὡς ὁ τελώνης καὶ μιμήσου τὴν ὀσὶαν Μαρίαν τὴν Αἰγυπτίαν, καὶ διὰ τῆς μετανοίας θὰ γίνετε καλὸν παράδειγμα καὶ εἰς ἄλλα πρόσωπα…

*… Σὲ συμβουλεύω εἰς τὸ ἑξῆς νὰ μὴ διαβάσης βιβλία ἀσεβῆ ἢ μυθιστορήματα, καὶ μόνον τὴν Ἁγίαν Γραφὴν καὶ ὅσα βιβλία περιέχουν βίους Ἁγίων καὶ διδασκαλίας τῶν Ἁγίων Πατέρων νὰ διαβάζης. Νὰ ἀφήσης τὴν ὑπερηφάνειαν καὶ μοχθηρίαν καὶ ἀντί αὐτῶν νὰ ἀποκτήσης τὴν ταπείνωσιν καὶ τὴν ἀγάπην… Ἔκκλινον ἀπὸ κακοῦ καὶ ποίησον ἀγαθόν.

* Ἐὰν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἐφύλαττον τὰς δυὸ μεγάλας ἐντολάς, τῆς ἀγάπης πρὸς τὸν Θεὸν καὶ τὸν πλησίον, πάντα ἄνθρωπον, ποτὲ κακὸν δὲν θὰ ἐγίνετο εἰς τὸν κόσμον. Θὰ ἦσαν ὅλοι εὐτυχεῖς, θὰ ἔζων ὅλοι οἱ ἄνθρωποι εἰς τὴν γῆν ὅπως ζοῦν εἰς τὸν Οὐράνον οἱ Ἄγγελοι, ἐπειδὴ ὅμως δὲν ἔχουν ἀγάπην ἀληθινὴν οὔτε εἰς τὸν Θεὸν οὔτε πρὸς ἀλλήλους, δι’ αὐτὸ γίνονται πόλεμοι, σεισμοί, καταποντισμοί, συμφοραί, θλίψεις, στενοχωρίαι, ὑστερήσεις κ.λ.π. κακά.

Ἀλλ’ ἐπειδὴ οἱ πολλοὶ δὲν ἔχουν ἀγάπην δὲν πρέπει καὶ ἡμεῖς νὰ τοὺς μιμηθοῦμε. Ἐμεῖς νὰ μιμηθοῦμε τοὺς Προφήτας, τοὺς Ἀποστόλους, τοὺς Μάρτυρας καὶ τοὺς Ἁγίους Πάντας , οἱ ὁποῖοι ἀγάπησαν ἀληθινὰ τὸν Θεὸν καὶ ὁ Θεὸς τοὺς ἀγάπησε καὶ τοὺς ἐδόξασε καὶ τοὺς ἐτίμησε καὶ τούς ἀξίωσε τῆς Βασιλείας Του…

* Ζήτησον ἀπὸ τὸν Θεὸν νὰ σοῦ χαρίση τὴν πραγματικὴν ἀγάπην καὶ τὴν ταπείνωσιν, διότι χωρὶς αὐτὰς τὰς ἀρετὰς ὅλας τὰς ἄλλας καὶ ἐὰν ἀποκτήσης, εἶναι ἀνωφελεῖς. Φρόντισε, λοιπόν, νὰ τὰς ἀποκτήσης. Ὅταν τάς ἀποκτήσης δὲν θέλεις ἄλλον διδάσκαλον μόνον τὴν διάκρισιν νὰ τὰς μεταχειρίζεσαι καὶ ἐργάζεσαι καλῶς. Τότε δύνασαι νὰ ὁμιλῆς καὶ εἰς τὸν κύκλον μετ’ ἀγάπης, ταπεινώσεως καὶ διακρίσεως.

* Ἐὰν ἔχεις τὴν ἀγάπην τοῦ Θεοῦ, αὐτὸ εἶναι ὁ μεγαλύτερος πλοῦτος, ἡ μεγαλυτέρα δόξα καὶ εὐτυχία. Ὅταν εἶσθε καλοί, φρόνιμοι, ταπεινοί, ὑπομονητικοί, εὐλαβεῖς, ἐνάρετοι, ἀγαπᾶτε τὴν Ἐκκλησίαν, κάνετε τὰ θρησκευτικά σας καθήκοντα, θὰ σᾶς ἀγαπᾶ καὶ ἡ Παναγία καὶ πάντες οἱ Ἅγιοι…

* Ὅπου καὶ ἂν χειροτονηθεῖτε καὶ διορισθεῖτε, νὰ μὴ ἀμελήσετε τὰ χριστιανικά, θρησκευτικὰ καὶ ἱερατικά σας καθήκοντα. Νὰ ἐπιτελῆτε προθύμως, ἐπιμελῶς καὶ ἀνελλιπῶς τὰς ἱερὰς ἀκολουθίας Ἑσπερινοῦ, Ἀποδείπνου, Μεσονυκτικοῦ, Ὄρθρου κ.λ.π., διότι ἡ ἀμέλεια καὶ παράλειψις αὐτῶν ἐπιφέρει μεγάλας εὐθύνας. Ἐπίσης τά Ἅγια Μυστήρια νὰ τὰ τελῆς μὲ φόβον, μὲ πίστιν καὶ μὲ ἀγάπην, συναισθανόμενος τίνος ὑπηρέτης εἶσαι καὶ τίνα ὑπηρετεῖς!...

* Τὰς ἀσθενεῖς ψυχάς, ἰδίως ἐκείνας ποὺ ἔχουν κλῆσιν πρὸς τὴν ἀπογοήτευσιν καὶ ἀπελπισίαν, οἱ Ἅγιοι Πατέρες παραγγέλλουν νὰ τὰς ἐνθαρρύνωμεν καὶ ἐνισχύωμεν νὰ ἐλπίζουν εἰς τὸ ἔλεος τῆς ἀμετρήτου εὐσπλαχνίας τοῦ Θεοῦ…

* Χθὲς ἐπεσκέφθην τοὺς σεβαστοὺς γονεῖς σας καὶ τοὺς ἐξομολόγησα. Καταφρονήσας βαθυτάτου γήρατος, ἀσθενείας καὶ δριμυτάτου ψύχους καὶ ψάλλων τὸ δριμὺς ὁ χειμὼν ἀλλὰ γλυκὺς ὁ παράδεισος, ἔφθασα. Ἀλλὰ τόσον ηὐχαριστήθην καὶ συνεκινήθην ἐκ τῆς γενικῆς καὶ καθαρὰς καὶ εἰλικρινοῦς μετανοίας καὶ ἐξομολογήσεως τοῦ πατρός σας, ὥστε καὶ ὁ δριμὺς χειμὼν μετεβλήθη εἰς γλυκὸν παράδεισον καὶ τὸ γῆρας εἰς νεότητα, καὶ ἡ ἀσθένεια εἰς εὐρρωστίαν.

* Ἐκ τῶν πολλῶν ἁμαρτιῶν τῶν ἀνθρώπων καὶ ἰδίως ἡ κακία καὶ ἀμετονοησία τῶν ἀνθρώπων μὲ ἔφεραν εἰς τὸ σημεῖον νὰ ἐπιθυμῶ τὸν θάνατον καὶ νὰ παρακαλῶ τὸν Θέον νὰ μὲ πάρη γρήγορα.

* Ἐνῶ χαίρω διὰ τὴν ἐπιστροφὴν καὶ ὠφέλειαν τῶν ἀνθρώπων, λυποῦμαι διὰ τὸν ἑαυτόν μου, διότι ἐνῶ φροντίζω νὰ στείλω ἄλλους εἰς τὴν σωτηρίαν, ἐγὼ δὲν φροντίζω διὰ τὸν ἑαυτόν μου νὰ κάμνω καλὰ ἔργα, νὰ ἔχω ὑπομονήν, ἀγάπην, πραότητα, ἀοργησίαν, ἀμνησικακίαν, ταπείνωσιν, ἐγκράτειαν, φιλαδελφίαν, ἐπιμέλειαν, προθυμίαν καὶ φοβοῦμαι μὴ μείνω ἔξω τοῦ νυμφῶνος τοῦ Χριστοῦ. Εὔχεσθε παρακαλῶ νὰ μὲ ἐλεήση ὁ Κύριος δωρεάν.

* Ἐπαρακαλέσαμεν τὸν Θεὸν μὲ κατάνυξιν νὰ παύση ὁ πόλεμος καὶ γίνη παγκόσμιος εἰρήνη καὶ γίνη τὸ θέλημα Κυρίου, ὅπως γίνεται εἰς τὸν Οὐρανόν, νὰ γίνη καὶ εἰς τὴν γῆ, διότι ἐὰν γίνη πόλεμος, ὀλίγοι ἄνθρωποι θὰ μείνουν εἰς τὴν γῆν.

* Καὶ ἐσὺ καὶ ὁ πατέρας σου θὰ σωθεῖτε ἐὰν ἀληθινὰ μετονοήσετε καὶ τηρεῖτε τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ.

* Ἔχε, παιδί μου, ὑπομονὴ καὶ μὴ στενοχωρῆσαι. Ἡ στενοχωρία καὶ ἀνυπομονυσία βλάπτουν καὶ τὸ σῶμα καὶ τὴν ψυχήν…


Ἀπό τό Τετραμηνιαῖο τεῦχος Ὀρθοδόξου πνευματικῆς οἰκοδομῆς :
«Ο ΟCIOC ΦΙΛΟΘΕOC ΤΗC ΠΑΡΟΥ Ο ΑCΚΗΤΗC ΚΑΙ ΙΕΡΑΠΟCTOΛOC (1884-1980)»,Τεῦχος 19, Ἰανουάριος-Ἀπρίλιος 2007.
Ἐκδόσεις: Ὀρθόδοξος Κυψέλη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου