Μερικές σκέψεις εν όψει της Εορτής των Χριστουγέννων

- Νικόλαος Γεωργαντώνης

θεολόγος - ιεροψάλτης

Δεν είναι ωραίο να αλλάζουμε την ιερά μας Παράδοση που εκφράζει την Ορθόδοξη πίστη μας. Σε πολλές περιπτώσεις, θέλοντας να είμαστε πιο "κοντά" στον κόσμο, αλλοιώνουμε αυτή την Παράδοση, ακόμη και την Πίστη μας.

Προσωπικά, πάντα μου άρεσε η ιδέα ότι τα Χριστούγεννα, ξεκινούσε η ακολουθία του Όρθρους στις 5 το πρωί ή γινόταν αγρυπνία που τελείωνε τα ξημερώματα. Αυτό έχει μεγάλη σημασία, γιατί εαν σκεφτούμε λίγο, υπάρχει λόγος που ξεκινά η ακολουθία του Όρθρου μέσα στο σκότος. Όπως σε μια ομιλία του, λέει ο π. Αθανάσιος Μυτιληναίος ότι η νύχτα έχει το ιδίωμα του μυστηρίου, του άγνωστου αλλά και την δυνατότητα της κατάνυξης (κατά την ερμηνεία του Αγ. Ιωάννου Δαμασκηνού). Δεν είναι τυγχαίο που και μεγάλοι ασκητές και Πατέρες τις Εκκλησίας μας, προσευχόντουσταν με περισσότερη θέρμη κατά το βράδυ. Άρα, ξεκινώντας όταν ανατέλλει ο Ήλιος, χάνουμε αυτή την έννοια που υπήρχε από παλιά στην Εκκλησία μας κατά τις Δεσποτικές εορτές όπως Χριστούγεννα και Πάσχα. Τουλάχιστον κατά τις Μεγάλες εορτές (τουλάχιστον στις Δεσποτικές) είναι καλό να τηρήται η τάξη να ξεκινά νωρίτερα.

Μπορεί να θεωρείται αυτό ως μια ασήμαντη λεπτομέρεια, αλλά η υπόθεση της Σωτηρίας μας, κρίνεται από τις λεπτομέριες. Πρέπει να έχουμε κατά νού (κληρικοί και λαϊκοί) ότι είναι καλύτερο να αρέσουμε στον Θεό παρά στον κόσμο. Ο κόσμος μαθαίνει από τον κλήρο (κυρίως) στο πως θα συμπεριφέρεται εντός της Εκκλησίας. Άρα, αν έρχεται κόσμος στις ακολουθίες ή όχι, ευθυνόμαστε περισσότερο όσοι είμαστε στην Εκκλησία διότι κάτι δεν δίνουμε, κάτι δεν βιώνουμε σωστά. Γιατί, αν βιώνεις Χριστό, εκπέμπεις Χριστό.

Αυτές τις λίγες σκέψεις ήθελα να θέσω ως προβληματισμό για όλους μας αυτές τις ημέρες. Δεν μπορεί συνέχεια να κάνουμε εκπτώσεις σε βάρος της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας. Η βιασύνη της κοινωνίας δεν πρέπει να επηρεάζει την Θεία Λατρεία μας που βασικό στοιχείο έχει το άχρονο (εντός λογικών ορίων βέβαια). Ούτε πρέπει να κόβονται κανόνες, αντίφωνα, να βγαίνει το Άγιο Ποτήριο με το "Μετά φόβου..." και αμέσως να λένε "Σώσον ο Θεός..." και να συνεχίζεται η Θεία Μετάληψη κατά την απόλυση της Θείας Λειτουργίας, κ.α. Κάποια θέματα πρέπει να τηρούνται, όχι για τον τύπο αλλά για την ουσία.

Αυτό που πρέπει να σκεφτούμε είναι, τελικά, θα γιορτάσουμε φέτος Χριστούγεννα με Χριστό ή άνευ Χριστού;