Ἡ ἀπόφαση τοῦ Θεοῦ γιά τή θέωση τοῦ ἀνθρώπου εἶναι προαιώνια καί ἦταν ἀδύνατον νά μήν ἐκπληρωθεῖ. Ἐκπληρώθηκε διά τοῦ Χριστοῦ.
Γράφει ὁ Ἅγιος Νικόδημος στήν Εἰσαγωγή του στήν Φιλοκαλία: «Ἐπειδή ὅμως ἡ ἀπόφασι τοῦ Θεοῦ πού ἔχει γίνει γιά τή θέωσι τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως-γιά νά μιλήσω σύμφωνα μέ τίς θεῖες προφητεῖες-μένει εἰς τόν αἰῶνα καί οἱ λογισμοί τῆς καρδίας Του ἀπό γενεά σέ γενεά1, δηλαδή οἱ λόγοι τῆς Προνοίας καί τῆς Κρίσεως [τοῦ Θεοῦ], οἱ ὁποῖοι κατατείνουν πρός αὐτόν ἐδῶ τόν σκοπό [τῆς θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου] ἔχουν ἑδραιωθῆ ἀμετάτρεπτοι κατά τόν παρόντα καί κατά τόν μέλλοντα αἰῶνα, σύμφωνα μέ τήν ἀνάπτυξι τοῦ Ἱεροῦ Μαξίμου, [ἐπειδή λοιπόν ἡ ἀπόφασι τοῦ Θεοῦ, γιά τή θέωσι τοῦ ἀνθρώπου μένει εἰς τόν αἰῶνα] εὐδόκησε ὁ ἴδιος ὁ Θεαρχικώτατος Λόγος τοῦ Πατρός στίς ἔσχατες ἀπό τίς ἡμέρες ἐξ αἰτίας τοῦ σπλαχνικοῦ [Του] ἐλέους, νά ἀθετήσῃ τίς ἀποφάσεις τῶν ἀρχόντων τοῦ σκότους [τῶν δαιμόνων], καί νά περατώσῃ καί νά προωθήσῃ σέ ἔργο τήν ἀρχαία μαζί καί ἀληθινή ἀπόφασι, τήν ὁποία ὅρισε» 2
Εἶναι ἀδύνατον νά μήν ἐκπληρωθεῖ ὁ λόγος, ἡ βούληση, ἡ ἀπόφαση τοῦ Θεοῦ.
Διαβάζουμε στόν Προφήτη Ἡσαΐα:
«Ἡσ. 55,10 ὡς γὰρ ἂν καταβῇ ὁ ὑετὸς ἢ χιὼν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καὶ οὐ μὴ ἀποστραφῇ, ἕως ἂν μεθύσῃ τὴν γῆν, καὶ ἐκτέκῃ καὶ ἐκβλαστήσῃ καὶ δῷ σπέρμα τῷ σπείραντι καὶ ἄρτον εἰς βρῶσιν,
|
Ἡσ. 55,10 Διότι, ὅπως ὅταν κατεβῇ ἀπὸ τὸν οὐρανὸν ἡ βροχὴ ἤ ἡ χιών, δὲν θὰ ἐπιστρέψῃ πάλιν, ἕως ὅτου ποτίσῃ πλουσίως τὴν γῆν, φυτρώσῃ ὁ σπαρείς σπόρος, βλάστησῃ καὶ καρποφορήσῃ χάριν τοῦ γεωργοῦ, ποὺ τὸν ἔσπειρε, καὶ δώσει εἰς αὐτὸν ἄρτον πρὸς τροφήν,
|
Ἡσ. 55,11 οὕτως ἔσται τὸ ῥῆμά μου, ὃ ἐὰν ἐξέλθῃ ἐκ τοῦ στόματός μου, οὐ μὴ ἀποστραφῇ, ἕως ἂν τελεσθῇ ὅσα ἂν ἠθέλησα καὶ εὐοδώσω τὰς ὁδούς μου καὶ τὰ ἐντάλματά μου.
|
Ἡσ. 55,11 ἔτσι θὰ γίνῃ καὶ μὲ κάθε λόγον μου, ὁ ὁποῖος θὰ βγῇ ἀπὸ τὸ στόμα μου. Δὲν θὰ πέσῃ στὸ κενόν, δὲν θὰ ἐπιστρέψῃ ἀπραγματοποίητος, μέχρις ὅτου ἐκτελεσθοῦν ὅλα ὅσα ἐγὼ ἠθέλησα καὶ θέλω. Θὰ κατευοδώσω ἐγὼ ὅλους τους τρόπους ἐνεργείας μου καὶ θὰ μεταβάλω εἰς πραγματικότητα ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα διέταξα» 3
|
Τό μέσο γιά τήν ἐκπλήρωση τῆς προαιώνιας βούλησης τοῦ Θεοῦ γιά τήν θέωση τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἡ ἁγία μας Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.Γιαυτόν τόν λόγο ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ πῆρε τήν ἀνθρώπινη φύση: Γιά νά ἐγκαθιδρύσει στήν γῆ τήν Ἐκκλησία Του, πού δέν εἶναι παρά ὁ «χῶρος» καί ὁ «τρόπος» καί ἡ κοινωνία τῆς θεώσεως. Σ’ Αὐτήν ἐντασσόμενος ἐλεύθερα καί παραμένων αὐτοπροαίρετα ὁ ἄνθρωπος καθαρίζεται, φωτίζεται καί θεώνεται.
Ἐπειδή ἡ ἀμετάτρεπτη βούληση-ἀπόφαση τοῦ Θεοῦ γιά τή θέωση τῶν ἀνθρώπων ἰσχύει γιά ὅλους τούς ἀνθρώπους πού ὑπῆρξαν, ὑπάρχουν καί θά ὑπάρξουν μέχρι τήν συντέλεια τῶν αἰώνων- ἀφοῦ ὁ Θεός δέν κάνει διακρίσεις, οὔτε μεροληπτεῖ- γιαυτό καί τό «ἐργαστήριο τῆς θεώσεως», δηλαδή ἡ ἁγία μας Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, θά ὑπάρχει γιά πάντα ὡς εὐκαιρία καί δυνατότητα σωτηρίας καί θεώσεως ὅλων ἐκείνων πού θά θελήσουν.
Ὁ λόγος τοῦ Κυρίου στόν ἅγιο Ἀπόστολο Πέτρο τό ἐπιβεβαιώνει: «Καὶ ἐγὼ δὲ σοῦ λέγω τοῦτο· ὅτι σὺ εἶσαι Πέτρος καὶ ἐπάνω εἰς αὐτὴν τὴν πέτραν τῆς ὁμολογίας σου θὰ οἰκοδομήσω ἀσάλευτον τὴν Ἐκκλησίαν μου, καὶ πύλαι Ἅδου (δηλαδὴ ὅλαι αἱ κακαὶ δυνάμεις τοῦ πονηροῦ διαβόλου καὶ τῶν διεστραμμένων ἀνθρώπων, δὲν θὰ ὑπερισχύσουν καὶ δὲν θὰ κατορθώσουν τίποτε ἐναντίον της»4.
ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ Τῼ ΘΕῼ ΔΟΞΑ!
1Ψαλμ. 32,11: «Ἡ δὲ βουλὴ τοῦ Κυρίου εἰς τὸν αἰῶνα μένει, λογισμοὶ τῆς καρδίας αὐτοῦ εἰς γενεὰν καὶ γενεάν».
2 Ἁγίων Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου καί Μακαρίου τοῦ Νοταρᾶ, Φιλοκαλία τῶν Ἱερῶν Νηπτικῶν συνερανισθεῖσα παρά τῶν Ἁγίων καί Θεοφόρων Πατέρων, ἐν ᾗ διά τῆς κατά τήν πράξιν καί θεωρίαν ἠθικῆς φιλοσοφίας ὁ νοῦς καθαίρεται, φωτίζεται καί τελειοῦται καί εἰς ἥν προσετέθησαν τά ἐκ τῆς ἐν Βενετίᾳ ἐκδόσεως ἐλλείποντα κεφάλαια τοῦ μακαρίου Πατριάρχου Καλλίστου, ἔκδοσις Α΄, Ἐπιμέλεια ἀδελφῶν Ἱεροῦ Κοινοβίου Μονῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Μπούρα-Λεοντάρι Ἀρκαδίας, Ἔκδοσις Α΄ 2010 (στό ἑξῆς: Φιλοκαλία),τόμος Α΄, Προοίμιον εἰς τήν παροῦσαν βίβλον, σελ. 57-58: «Ἐπεί δέ κατά τούς θείους φάναι χρησμούς, ἡ ἐπί θεώσει τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως γεγονυῖα βουλή τοῦ Θεοῦ εἰς τόν αἰῶνα μένει, λογισμοί τε τῆς καρδίας αὐτοῦ εἰς γενεάν καί γενεάν , οἱ τῆς Προνοίας, δηλαδή, καί Κρίσεως λόγοι οἱ ἐπί τουτονί τείνοντες τόν σκοπόν, κατά τε τόν παρόντα κατά τε τόν μέλλοντα αἰῶνα ἀμετατρέπτως βεβήκασι, κατά τήν τοῦ Ἱεροῦ Μαξίμου ἀνάπτυξιν. Ηὐδόκησεν ἐπ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν διά σπλάγχνα ἐλέους αὐτός ὁ τοῦ Πατρός Θεαρχικώτατος Λόγος ἀθετῆσαι μέν τάς βουλάς τῶν Ἀρχόντων τοῦ σκότους, περᾶναι δέ καί εἰς ἔργον προαγαγεῖν, ἥν προέθεντο βουλήν ἀρχαίαν τε καί ἀληθινήν ».
3 Ἑρμηνεία Κολιτσάρα.
4 Ματθ. 16,18. :«κἀγὼ δέ σοι λέγω ὅτι σὺ εἶ Πέτρος, καὶ ἐπὶ ταύτῃ τῇ πέτρᾳ οἰκοδομήσω μου τὴν ἐκκλησίαν, καὶ πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου