Φοβού τους παπικούς και … αγάπη «φέροντας»

Του μακαριστού Αρχιμανδρίτου Χαραλάμπους Βασιλόπουλου

Ο Παπισμός στις μέρες μας προσπαθεί να προωθήσει τα σχέδιά του. Μιλάει πάλι για «ένωση» και «διάλογο αγάπης», χωρίς όμως, ειλικρίνεια, χωρίς την παραμικρή ένδειξη παραιτήσεως από τις αντίχριστες κακοδοξίες του. Πεισματικά αμετακίνητος ο Παπισμός στο «αλάθητο» του Πάπα, επιδιώκει διάλογο, όχι μετανοίας, αλλά ευκαιρία να μας πείσει ότι κατέχει την αλήθεια.

Απώτερος σκοπός του Παπισμού είναι ένας. Να παγιδέψει την Ορθοδοξία, να την εκτρέψει από την πορεία της, να προκαλέσει σ’ αυτήν σάλο, διχασμό και να επωφεληθεί από το σχέδιο αυτό και να την απορροφήσει.

Αντιπρόσωπος του Βατικανού δήλωνε το 1969 τα εξής:

«Την ένωση την εννοούν οι μεν Ορθόδοξοι σαν συμπλησιασμό, ημείς όμως υπό έναν Πάπα».

Την υποταγή της Ορθοδοξίας στον Πάπα επεδίωκε ανέκαθεν ο Παπισμός και για το σκοπό αυτό χρησιμοποίησε τα πάντα. Και δόλο και υποκρισία και εκβιασμό και διπλωματικά τερτίπια και επεμβάσεις και απειλές και εγκλήματα.

Τι είναι όμως ο Παπισμός; Φοβερή αίρεσις. Φρικτή αποστασία. Μετέστρεψε την Εκκλησία σε κοσμική βασιλεία. Υποκατέστησε τον Θεάνθρωπο Χριστό με τον άνθρωπο Πάπα. Έδιωξε το Χριστό από αρχηγό της Εκκλησίας και στη θέση του ύψωσε τον Πάπα.

Ο Πάπας αυτοανακηρύχθηκε αλάθητος και πήρε θέση σαν θεός!

Παρεποίησε ο Παπισμός τον Χριστιανισμό. Διέστρεψε τη διδασκαλία του Χριστού, αλλοίωσε το Σύμβολο της Πίστεως και δημιούργησε ένα παραποιημένο Χριστιανισμό.

Ο Ρωμαιοκαθολικισμός με πρότυπο την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία έγινε πολιτική δύναμη κι έτσι δραστηριοποιείται σε παγκόσμια κλίμακα. Λειτουργεί σαν κοσμικό κράτος και όνειρό του είναι να κυριαρχήσει του κόσμου και κυρίως της Ορθοδοξίας.

Ο Άγιος Νεκτάριος έγραφε για τους Παπικούς:

«Τα πάντα εσοφίσθησαν, τα πάντα έδρασαν, όπως αναδείξωσι τους Πάπας ηγεμόνας της Εκκλησίας και τυράννους της Οικουμένης».

Και τώρα χωρίς ν’ απορρίπτουν τις αιρετικές δοξασίες τους, χωρίς ν’ απαρνούνται το «Πρωτείο» και το «αλάθητο», χωρίς ν’ αποκηρύττουν σαν αιρετική την προσθήκη του «Φιλιόκβε» στο Σύμβολο της Πίστεως, ζητούν διάλογο και ένωση!

Η Ορθοδοξία θα έπρεπε να δεχτεί αυτό τον διάλογο αν η Παπωσύνη, που αποκόπηκε από την Εκκλησία εκδήλωνε ειλικρίνεια και πρόθεση αγαθή, μετανοίας. Τέτοια πρόθεση όμως δεν βλέπουμε. Αντίθετα κυριαρχεί ψεύτικο σύνθημα αγάπης, υποκρισία και σκοπιμότητες αμαρτωλές από μέρους του Παπισμού.

Η Ορθόδοξος Εκκλησία τηρεί απαραχάρακτα τα της Πίστεως. Η Παπωσύνη είναι εκείνη, που διέστρεψε την Θεία Διδασκαλία του Χριστού και πολέμησε το Δόγμα και τις αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων. Η Παπωσύνη, λοιπόν, οφείλει σαν άσωτος υιός να επιστρέψει στην πηγή της Αληθείας. Αφού όμως μένει πεισματικά στις κακοδοξίες της, τι διάλογος αγάπης να γίνει;

Δεν υπάρχει, λοιπόν διάλογος με υποκριτάς αιρετικούς. Δεν μίλησαν οι Άγιοι Πατέρες σαν ίσοι προς ίσους. Δεν έκαμαν διάλογο «επί ίσοις όροις», με Αρειανούς και άλλους, όπως θέλουν σήμερα και αφελείς «Ορθόδοξοι» ενωτικοί.

Οι Πατέρες ανέτρεψαν τις πλάνες των αιρετικών και τους κάλεσαν σε μετάνοια. Όταν όμως εκείνοι έμειναν αμετακίνητοι στην πλάνη, οι Θεοφόροι Πατέρες τους απέκοψαν, τους καθαίρεσαν και τους αναθεμάτισαν…

Τι βλέπουμε όμως με τους αιρετικούς Παπικούς. Όχι μόνο δεν εκδηλώνουν μετάνοια, αλλά διαγράφουν εκείνοι αποφάσεις Οικουμενικών Συνόδων και Ιερούς Κανόνες Θεοφόρων Πατέρων!!

Αγάπη γι’ αυτούς σημαίνει να δεχτεί η Ορθοδοξία να πέσει στην παγίδα τους. Και αδίστακτα προωθούν το σχέδιό τους αυτό και με την σατανική απάτη της Ουνίας. Προσπαθούν, χρησιμοποιούντες εξωτερικά γνωρίσματα του Ορθοδόξου Κλήρου σε παπικούς Ιερωμένους, να προσηλυτίσουν τον Ορθόδοξο λαό και να τον προσκολλήσουν στο άρμα του Πάπα. Και για να πετύχουν τα σχέδιά τους κατά της Ορθοδοξίας έχουν επιλέξει την μέθοδο του Δούρειου Ίππου.

Έχουν επιστρατεύσει για το σκοπό αυτό τα πάντα. Συμπόσια και συνέδρια. Προσπάθειες για καθιέρωση κοινού εορτασμού του Πάσχα. Θεολογικές συζητήσεις με θεολόγους φιλενωτικούς. Διπλωματία και πολιτική.

Δυνάμεις σκοτεινές, που εχθρεύονται την Ορθοδοξία και την Ελλάδα νομίζουν, ότι μπορούν να κάνουν την Εκκλησία έρμαιο σε πολιτικές δυνάμεις και σκοπιμότητες του κόσμου τούτου. Νομίζουν, ότι μπορούν να κάνουν ένα είδος Θρησκευτικού ΝΑΤΟ. Έναν θρησκευτικά δηλαδή ενωμένο λαό της Ευρώπης!

Δεν μπορούν όμως να καταλάβουν οι σκοτεινές αυτές δυνάμεις, ότι ένωση στα της Πίστεως δεν σημαίνει συγκόλληση που επιβάλλουν οι εγκόσμιες σκοπιμότητες. Δεν μπορούν να καταλάβουν, ότι ο Χριστός δεν έχει καμία θέση σε Σύμφωνα τύπου Βαρσοβίας και ΝΑΤΟ.

Από το βιβλίο «Κατά Αντιχρίστων» Αρχιμ. Χαραλ. Βασιλόπουλου, εκδ. Ορθοδόξου Τύπου (σελ. 64-67)