Η ΨΥΧΗ ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ

• Τι γίνεται η ψυχή μόλις χωρισθεί από το σώμα;
• Που βρίσκονται οι ψυχές;
• Επικοινωνούν; Έχουν μνήμη; Μπορούν να μετανοήσουν;
• Μπορεί να βοηθηθεί η ψυχή μετά θάνατο;

Τι γίνεται η ψυχή μετά τον χωρισμό της από το σώμα:

Ο άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας λέγει, ότι κατά τον χωρισμό της ψυχής από το σώμα στέκονται μπροστά της από μια μεριά οι φωτεινοί άγγελοι του Θεού και από την άλλη οι σκοτεινοί δαίμονες, που την κατηγορούν για τα έργα της και ζητούν να την πάρουν μαζί τους. Όταν η ψυχή δει τους δαίμονες φοβάται και τρέμει και ζητά προστασία από τους αγγέλους του Θεού. Οι άγγελοι τότε την ανεβάζουν ψηλά κάτω από την προστασία τους για να προσκυνήσει τον Θεάνθρωπο Κύριο. Περνώντας η ψυχή τον εναέριο χώρο συναντά τα «τελώνια», δαίμονες που αντιστοιχούν σε διάφορα πάθη, και εμποδίζουν τον δρόμο της για τον ουρανό.

Σε κάθε «τελώνιο» απαιτείται από την ψυχή λογαριασμός για κάθε αμάρτημα που έκανε.

Που βρίσκονται οι ψυχές:

Μετά τον «τελωνισμό» κατά την τεσσαρακοστή ημέρα, η ψυχή οδηγείται ενώπιον του Κυρίου να προσκυνήσει, και Εκείνος κρίνει τον τόπο που θα οδηγηθεί. Αυτή είναι η ΜΕΡΙΚΗ ΚΡΙΣΗ.

Μεταφέρεται λοιπόν σε μια άλλη κατάσταση, σε μια άλλη πραγματικότητα που λέγεται ΜΕΣΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ. Οι ψυχές των δικαίων που γνώρισαν την αλήθεια και έζησαν με πίστη στον Θεάνθρωπο Ιησού, στην ευαγγελική διδασκαλία της Ορθοδόξου Πίστεως και στον Άγιο Τριαδικό Θεό, και με συνεχή μετάνοια, αυτές βρίσκονται στο φως και στην ανάπαυση. Προαπολαμβάνουν τα αιώνια αγαθά και προγεύονται της Θείας Μακαριότητας του Παραδείσου. Όσες όμως ψυχές δεν έζησαν σύμφωνα με το άγιο θέλημα του Θεού, αρνήθηκαν τον Ιησού και το έργο της Εκκλησίας Του και παρέμειναν μέχρι το τέλος της ζωής τους σκληρές, αμετανόητες και ασεβείς, όλες αυτές δοκιμάζουν θλίψη και στενοχώρια, αβάσταχτο πόνο και ψυχικό βάρος και μαρτύριο και προγεύονται τα αιώνια βάσανα της κολάσεως.

Η αναμονή των ψυχών στη ΜΕΣΗ αυτή κατάσταση διαρκεί από τη στιγμή του θανάτου του σώματος μέχρι που θα γίνει η Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου. Οπότε όλες οι ψυχές θα λάβουν εκ νέου τα σώματά τους, θα αναστηθούν και θα δεχθούν την τελική κρίση. Οι δίκαιοι θα ζουν μαζί με τον Άγιο Τριαδικό Θεό στη Βασιλεία του Θεού αιωνίως και οι άδικοι στην αιώνια Κόλαση. Αυτή θα είναι και η τελική κατάσταση των ανθρώπων.

Οι ψυχές επικοινωνούν; Θυμούνται; Μπορούν να μετανοήσουν;

Οι ψυχές των δικαίων επικοινωνούν μεταξύ τους και χαίρουν και προγεύονται τον Παράδεισο. Με τις ψυχές όμως που βρίσκονται στην άλλη κατάσταση και προγεύονται την κόλαση δεν μπορούν να επικοινωνήσουν. Υπάρχει μεταξύ τους μέγα και αγεφὐρωτο χάσμα.

Οι ψυχές στη Μέση Κατάσταση έχουν συναίσθηκη και συνείδηση ποιες είναι. Έχουν έντονη μνήμη της προτέρας ζωής των. Θυμούνται τους δικούς τους πάνω στη γη, γονείς, αδέλφια, συγγενείς, φίλους καθώς και με λεπτομέρεια τι έπραξαν κάτω στη γη.

Στην κατάσταση αυτή οι ψυχές δεν μπορούν να μετανοήσουν! Υποφέρουν, βασανίζονται, ζητούν ν’ ανακουφισθούν λίγο, αλλά δεν μπορούν να μετανοήσουν: «Εν τω Άδη ουκ έστι μετάνοια».

Μπορεί να βοηθηθεί η ψυχή μετά θάνατο;

Μπορεί να μην υπάρχει στον Άδη μετάνοια, όμως η άπειρη ευσπλαχνία του Θεού βοηθά τις ψυχές με δύο τρόπους, μέχρι και της Δευτέρας Παρουσίας του Χριστού.

Πρώτον, η επουράνιος Εκκλησία των Αγγέλων και των Αγίων δέχεται τις παρακλήσεις μας για τους ζώντες και τους κεκοιμημένους και τις μεταφέρει μεσιτεύοντας γι’ αυτούς στο Θεό.

Δεύτερον, εμείς τα μέλη της Στρατευμένης Εκκλησίας παρακαλούμε και τελούμε για τις ψυχές:

• την Θεία Λειτουργία.
• Τα ιερά Μνημόσυνα.
• Τα Τρισάγια.
• Τα καομποσχοίνια και τις μετάνοιες.
• Τις ελεημοσύνες.

Απόσπασμα από το βιβλίο του π. Γεωργίου Καλπούζου «ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΛΑΤΡΕΥΤΙΚΗΣ ΖΩΗΣ- Αυτονόητα αλλά τόσο άγνωστα θέματα», Εκδόσεις ΦΩΤΟΔΟΤΕΣ, σελ. 90-92