ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΩΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Ὑπὸ τοῦ κ. Ἰωάννη Θ. Χαΐνη, Ὁμ. Καθηγητοῦ Ε.Μ. Πολυτεχνείου

 Οἱ Ἀστροφυσικοὶ στηριζόμενοι στὶς παρατηρήσεις τοῦ Σύμπαντος μὲ τὰ τεράστια μέσα ποὺ διαθέτουν σήμερα (τηλεσκόπια – διαστημικὰ τηλεσκόπια – φασματοσκόπια – ραδιοτηλεσκόπια κ.λπ.) καθὼς καὶ στὰ ἀποτελέσματα ἐπὶ τῶν ἐπιστημονικῶν ἐρευνῶν στὴ σωματιδιακὴ φυσικὴ μὲ τοὺς σύγχρονους ἐπιταχυντές, καὶ μετρώντας τὴν κοσμικὴ ἀκτινοβολία μικροκυμάτων ὑποβάθρου, κατέληξαν νὰ ἐξηγήσουν μὲ ἐπιτυχία πολλὰ φαινόμενα γύρω ἀπὸ τὸ Σύμπαν.

Φυσικά, οἱ θεωρίες ποὺ ἀνεπτύχθησαν δὲ στηρίζονται μόνο στὶς ἀνωτέρω παρατηρήσεις, ἀλλὰ ἀκουμποῦν ἐπὶ τὸ πλεῖστον στὴ Γενικὴ Θεωρία τῆς Σχετικότητας τοῦ Einstein, καθὼς καὶ στὴν Κβαντικὴ Μηχανική. Ὅσα ἐπέτυχαν τὴν τελευταία εἰκοσαετία οἱ Ἀστροφυσικοὶ εἶναι ἀξιοθαύμαστα! Ἀλλὰ καὶ εἰς τὸ μέλλον θὰ ἔχουμε καὶ ἄλλες ἐκπλήξεις, σχετικὰ μὲ θέματα τῆς Κοσμολογίας. Ἀβίαστα μπορεῖ νὰ πεῖ κανεὶς ὅτι ὁ 21ος αἰώνας θὰ εἶναι ἡ λαμπρὰ ἐποχὴ τῆς Κοσμολογίας! Ποία εἶναι ὅμως τὰ θέματα, ποὺ ἡ ἐπιστήμη δὲ θὰ μπορέσει νὰ δώσει ἐπιστημονικὰ ἀποδεκτὴ ἀπάντηση; Εἶναι ἐρωτήματα, ποὺ ξεπερνοῦν τὶς δυνατότητες τῆς ἐπιστήμης, ὁσηδήποτε πρόοδο κι ἂν κάνει στὸ πεδίο της. Διάσημοι Κοσμολόγοι καὶ Ἀστρονόμοι εἶναι κάθετοι ὅτι ἡ ἐπιστήμη:

Ι. Δὲ θὰ μπορέσει ποτὲ νὰ δώσει ἐξήγηση γιὰ τὴν ὕπαρξη αὐτοῦ τοῦ ἀπειροελάχιστου ὄγκου, τῆς χωροχρονικῆς ἀνωμαλίας, μὲ ἄπειρη πυκνότητα, ἄπειρο βαρυτικὸ πεδίο, θερμοκρασία καὶ ἄπειρη καμπυλότητα, ποὺ ἔγινε αἰτία νὰ δημιουργηθεῖ τὸ Σύμπαν.

Ἔτσι στὴν τύχη βρέθηκε;

ΙΙ. Δὲ θὰ μπορέσει ποτὲ νὰ ἐξηγήσει πὼς ἒγινε ἡ Μεγάλη Ἔκρηξη (Big Bang), αὐτοῦ τοῦ ἀπειροελάχιστου ὄγκου.

 ΙΙΙ. Δὲ θὰ μπορέσει ποτὲ νὰ ἐξηγήσει πὼς ἀπὸ τὸν ἀπειροελάχιστο ὄγκο προῆλθε τὸ πληθωριστικὸ Σύμπαν, καὶ ἀκολούθως τὸ Σύμπαν, ὅπως τὸ βλέπουμε σήμερα καὶ τὸ θαυμάζουμε. Δὲν εἶναι μόνον αὐτά, ἀλλὰ καὶ πολλὰ ἄλλα ποὺ θὰ παραμείνουν ἀνεξήγητα ἀπὸ τὴν ἐπιστήμη, ὅσες προσπάθειες κι ἂν κάνει. Τὸ ἀνεξήγητο ἀπὸ τοὺς ἐπιστήμονες ἐξηγεῖται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο, ποὺ διαθέτει νοημοσύνη, λογικὴ καὶ εὐφυΐα καὶ δὲν διέπεται ἀπὸ μηδενιστικὲς ἀντιλήψεις.

 Τὰ προαναφερθέντα ἀπὸ Ι-ΙΙ δὲ μποροῦμε νὰ τὰ ἀποδώσουμε στὴν τύχη. Ἡ τύχη προϋποθέτει καὶ τὸ αἴτιο. Δὲν νοεῖται αἰτιατὸ χωρὶς αἴτιο. Ποιὸ λοιπὸν εἶναι τὸ αἴτιο; Τὸ αἴτιο εἶναι ἡ ὕπαρξη Μίας Ὑπέρτατης Ἄχρονης Δύναμης, ποὺ συνετέλεσε στὰ διαδοχικὰ στάδια τῆς Δημιουργίας τοῦ Σύμπαντος καὶ Αὐτὴ ἡ Δύναμη εἶναι τὸ Ὑπέρτατο Ὄν, εἶναι ὁ Θεός! Σήμερα διακεκριμένοι, ἀνὰ τὸν κόσμο, Ἀστρονόμοι, Κοσμολόγοι, Φυσικοὶ τῆς Σωματιδιακῆς Φυσικῆς, πιστεύουν ἀκράδαντα, ὅτι τὸ Μυστήριο τοῦ Σύμπαντος καὶ ἡ Δημιουργία του, ὁδηγεῖ ἀβίαστα στὴν ὕπαρξη τοῦ Θεοῦ! Κάθε ἄλλη διαφορετικὴ ἄποψη, εἴτε «ἐπιστημονική», εἴτε φιλοσοφικὴ ὁδηγεῖ σὲ πλήρη σύγχυση, σὲ χαοτικὲς καταστάσεις, σὲ ἀντιφάσεις καὶ πλήρη ἀδιέξοδα.
 Σήμερα ὑπάρχει τὸ Μοντέλο τῆς Μεγάλης Ἔκρηξης, μὲ ὁρισμένες παραλλαγές, πιθανὸν νὰ ὑπάρξουν στὸ μέλλον καὶ ἄλλα μοντέλα, σχετικὰ μὲ τὴ δημιουργία τοῦ Σύμπαντος. Ὁποιαδήποτε κι ἂν εἶναι ἡ πρόοδος τῆς ἐπιστήμης, ὁσοδήποτε κι ἂν προσεγγίσει ἡ ἐπιστήμη τὸν τρόπο τῆς δημιουργίας, δὲν θὰ μπορέσει ποτὲ νὰ ἐξηγήσει τὴν ὕπαρξη αὐτῆς τῆς ἀπειροελαχίστου σὲ ὄγκο μάζας, ἀλλὰ ἀπείρου πυκνότητας, θερμοκρασίας καὶ βαρυτικοῦ πεδίου καὶ τὴν περαιτέρω ἐνεργοποίηση καὶ τὸν πληθωρισμὸ αὐτῆς, ἂν δὲν δεχθεῖ ὅτι, αὐτὴ ἡ μάζα καὶ κατ' ἐπέκταση τὸ Σύμπαν, εἶναι δημιούργημα τοῦ Θεοῦ! Οἱ Νόμοι ποὺ διέπουν τὸ Σύμπαν καὶ γενικῶς τὰ οὐράνια σώματα εἶναι καθολικοὶ καὶ διαχρονικοί. Ἔτσι τυχαῖα ἐτέθησαν;
Τέλος, ἔχει ἀναλογισθεῖ κανεὶς ἂν τὸ Σύμπαν, ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τῆς δημιουργίας του, εὑρίσκετο σὲ μία ὑπερσυμμετρικὴ κατάσταση ἐμεῖς δὲν θὰ ὑπήρχαμε; Στὴν τύχη ἔγινε τὸ σπάσιμο τῆς Συμμετρίας, ὥστε νὰ ἔχουμε μικρὴ ὑπεροχὴ τῆς ὕλης ἀπὸ τὴν ἀντιύλη ἀπὸ τὰ πρῶτα στάδια τῆς Μεγάλης Ἔκρηξης; Οἱ μὴ πιστεύοντες στὸ Θεὸ ἂς μᾶς δώσουν μία ἐπιστημονικὴ ἐξήγηση.

Σημαντικὸ ἐρώτημα: Ἡ δημιουργία τῆς ζωῆς στὸν πλανήτη μας, ἡ Γῆ, ἡ δημιουργία ζωῆς κυρίως τοῦ ἀνθρώπου, καθὼς καὶ ὁλόκληρο τὸ ζωικὸ καὶ φυτικὸ βασίλειο, μὲ τὴ συνεχιζόμενη ἀναπαραγωγή του, ἕνα ὑπερβατικὸ γεγονός, εἶναι ἀνεξήγητο ἀπὸ ἐπιστημονικῆς πλευρᾶς, ἐὰν δὲν ἀναχθοῦμε στὴν ὕπαρξη τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, ποὺ δημιούργησε αὐτὸν τὸν ὑπέροχο κόσμο, ποὺ ἀπολαμβάνουμε ἐμεῖς σήμερα καὶ θὰ ἀπολαμβάνουν οἱ ἐπερχόμενες γενεὲς μέχρι συντελείας τοῦ κόσμου. Ἡ ἀπροσέγγιστη ὑπεροχὴ τοῦ ἀνθρώπου, μὲ νοημοσύνη, λογική, ἀπὸ τὰ ἄλλα ὄντα τῆς φύσεως, εἶναι ἀνεξήγητη, ἐὰν τὶς ἰδιότητες αὐτὲς δὲν τὶς ἔθετε στὸν ἄνθρωπο ὁ Δημιουργός τοῦ Σύμπαντος, ὁ Θεός