Σκέψεις διὰ τὴν εἴσοδόν μας εἰς τὴν Ἁγίαν καὶ Μεγάλην Τεσσαρακοστήν

ΜΕ ΤΗΝ Κυριακὴ τῆς Τυρινῆς τελειώνει ἡ προπαρασκευαστικὴ περίοδος τοῦ Ἁγίου Τριωδίου.
Τὴν Καθαρὰ Δευτέρα εἰσερχόμαστε στὴν Ἁγία καὶ Μεγάλη Τεσσαρακοστή, στὴν ἱερότερη καὶ κατανυκτικότερη περίοδο τῆς Ἐκκλησίας μας. Καλούμαστε ὡς ὀρθόδοξοι πιστοὶ νὰ διανύσουμε τὸ προσωπικό μας νοητὸ στάδιο καὶ νὰ κάνουμε τὸ δικό μας πνευματικὸ ἀγώνα. Νὰ βάλλουμε στόχους πνευματικῆς κάθαρσης καὶ νίψης αὐτὴ τὴν εὐλογημένη περίοδο. Νὰ ἀλλάξουμε πορεία στὴ ζωή μας, ἀφήνοντας τὸν εὐρύχωρο καὶ εὔκολο δρόμο τοῦ πτωτικοῦ καὶ ἁμαρτωλοῦ κόσμου, ὁ ὁποῖος ὁδηγεῖ στὴν ἀπώλεια καὶ στὴν καταστροφή. Νὰ πάρουμε τὸν δύσβατο, ἀνηφορικὸ καὶ ἐπίπονο δρόμο τῆς ἀρετῆς, τὸν ὁποῖο μᾶς ὑποδεικνύει ἡ Ἐκκλησία μας, καὶ ὁ ὁποῖος ὁδηγεῖ στὸν ἁγιασμό, τὴ σωτηρία καὶ τὴν κατὰ χάριν θέωση. Μόνο ἔτσι θὰ φτάσουμε νὰ προσκυνήσουμε θεοπρεπῶς τὰ Ἅγια καὶ σωτήρια Πάθη τοῦ Κυρίου καὶ Σωτήρα μας Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ νὰ ἑορτάσουμε, ὅπως Ἐκεῖνος ἐπιθυμεῖ τὴ λαμπροφόρο Ἀνάστασή Του.

Ἰδοὺ λοιπὸν ἀδελφοί μας «ἡ πύλη τῶν ἀρετῶν ἠνέωκται», γιὰ νὰ εἰσέλθουμε στὸ νοητὸ στάδιο, νὰ «τρέξουμε» τὸν προσωπικό μας ἀγώνα καὶ νὰ πάρουμε τὸ «ἔπαθλο» ποὺ θὰ εἶναι ἀντάξιο τοῦ ἀγώνα μας!

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ 2012

Σεβ. Κορέας: Μηδενιστικὴ ἡ καῦσις τῶν νεκρῶν

Συμφώνως πρὸς τὸν διαδικτυακὸν ἱστότοπον «aeginaportal. gr»: «''Ἡ Καύση τῶν Νεκρῶν - Ἐμπειρίες ἀπὸ τὴν χώρα τῆς Πρωινῆς Γαλήνης", ἦταν τὸ θέμα τῆς ὁμιλίας τοῦ Σεβασμιώτατου Μητροπολίτη Κορέας κ. Ἀμβρόσιου, ποὺ πραγματοποιήθηκε σήμερα τὸ ἀπόγευμα στὴν αἴθουσα τοῦ κινηματογράφου "Τιτίνα". Τὴν ἐκδήλωση διοργάνωσε ὁ Σύλλογος Φίλων Ἱεραποστολῆς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Κορέας.

 Ἡ ἐκδήλωση ξεκίνησε μὲ ὕμνους ἀπὸ τὴ Βυζαντινὴ Χορωδία Αἴγινας, συνοδείᾳ παραδοσιακῶν ὀργάνων. Κατὰ τὴν ἔναρξη τῆς ὁμιλίας του ὁ Σεβασμιώτατος εἶπε ἀνάμεσα σὲ ἄλλα: "Τὸ θέμα δὲν εἶναι εὐχάριστο, τὸ ξέρω, ἀλλὰ πρέπει νὰ εἴμαστε ἕτοιμοι νὰ ἀκοῦμε καὶ μὴ εὐχάριστα. Ἐπειδὴ καὶ στὴν Ἑλλάδα, ἔμαθα πρόσφατα ὅτι ἐγκρίθηκε ἡ δημιουργία τοῦ πρώτου ἀποτεφρωτήρα στὸ Βόλο καὶ πολὺ συζήτηση γίνεται καὶ ἐδῶ στὴν πατρίδα μας, γιὰ αὐτὸ νομίζω ὅτι θὰ ἦταν ὠφέλιμο νὰ ἀκούσουμε ὄχι τὴ γίνεται στὴν Ἐγγὺς Ἀνατολή, ἀλλὰ στὴν Ἄπω Ἀνατολή".

Ὁ Σεβασμιώτατος διευκρίνισε ἀπὸ τὴν ἀρχὴ ὅτι δὲν θέλει ἡ ὁμιλία του νὰ γίνει θεωρητική, ἀλλὰ μέσα ἀπὸ μία ἐμπειρία, ποὺ ἔζησε ὁ ἴδιος, αὐτὴ νὰ ὁδηγηθεῖ σὲ ἕνα βαθύτερο θεολογικὸ συμπέρασμα. Παρουσίασε μὲ περιγραφικὸ τρόπο τὶς βιωματικὲς σκηνὲς ποὺ ἔζησε, παρουσιάζοντας ἕνα - ἕνα τὰ βήματα τῆς καύσης ἑνὸς νέου ποὺ ἔφυγε ἀπὸ τὴ ζωή.

 "Ὁ τρόπος καύσης τῶν νεκρῶν ποὺ περιγράψαμε, ἔχει γίνει μὲ τὴν σύγχρονη τεχνολογία ὑπόθεση πατήματος ἠλεκτρικῶν κουμπιῶν. Γι᾽ αὐτὸ τὸν λόγο θὰ μποροῦσε ἴσως νὰ ἰσχυρισθεῖ κανεὶς ὅτι δὲν ἔχει τὴν φρίκη, ποὺ παρουσιάζει ἡ καύση τῶν νεκρῶν πάνω σὲ στιβάδα ξύλων εἰς κοινὴ θέα στὴν πλατεῖα τοῦ χωριοῦ μὲ τὴν μυρωδιὰ τοῦ ψημένου κρέατος τοῦ νεκροῦ ὅπως π.χ. στὴν Ἰνδία καὶ σ᾽ ἄλλες χῶρες τῆς Ἀσίας, ποὺ ὑπολείπονται σὲ τεχνολογία καὶ ἀνάπτυξη. Ὅμως τὸ μεῖζον πρόβλημα παραμένει τὸ ἴδιο. Ἡ ὅλη διαδικασία ἀποτέφρωσης, μὲ τὸν προηγμένο ἢ τὸν πρωτόγονο τρόπο, εἶναι τὸ ἴδιο μηδενιστική. Κι αὐτὴ ἀκριβῶς ἡ μηδενιστικὴ ἀντίληψη περὶ ζωῆς ποὺ περικλείει, ἑρμηνεύει γιατί στὶς Ἀσιατικὲς χῶρες ὑπάρχει τόσο πολὺ μεγάλο ποσοστὸ αὐτοκτονιῶν, μὲ ὑψηλότερο αὐτὸ τῆς Κορέας. Στὴν Κορέα κάθε μέρα αὐτοκτονοῦν 40-45 ἄνθρωποι" εἶπε.

 Μετὰ τὴν ὁμιλία ἀκολούθησαν σχετικὲς ἐρωτήσεις, ἐνῶ μετὰ τὸ τέλος τῆς συζήτησης προβολὴ ταινίας ἀπὸ τὴ δράση τῆς Ἱερᾶς Μητρόπολης Κορέας. Τὴν ἐκδήλωση χαιρέτησε ὁ Μητροπολίτης Ὕδρας, Σπετσῶν καὶ Αἰγίνης κ. Ἐφραίμ».

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ 2012

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Ὁ Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς ἑρμηνεύοντας τό Εὐαγγέλιο τῆς Κυριακῆς τοῦ Θωμᾶ, λέγει: «Ὅταν οἱ ἄνθρωποι χάνουν τήν ἐσωτερική εἰρήνη τους κι οἱ ἐπίγειες μέριμνες τούς γονατίζουν, λένε εἰρήνη ὑμῖν, ἀλλά προσφέρουν κάτι, πού οἱ ἴδιοι δέν ἔχουν. Ὁ χαιρετισμός αὐτός οὔτε τήν δική τους εἰρήνη μπορεῖ νά αὐξήσει οὔτε τήν εἰρήνη ἐκείνων στούς ὁποίους ἀπευθύνονται. Ὁ χαιρετισμός τοῦ Χριστοῦ ὅμως εἶναι διαφορετικός. Ἐκεῖνος δίνει αὐτό, πού πραγματικά ἔχει. Ἡ δική Του εἰρήνη εἶναι τοῦ Νικητῆ, πού ἡ νίκη Του εἶναι πλήρης, ὁλοκληρωτική. Ἡ εἰρήνη Του ἑπομένως εἶναι χαρά, θάρρος, ὑγεία, εἰρήνη καί δύναμη. Δέ δίνει τήν εἰρήνη Του ὅπως κάνει ὁ κόσμος. Δέν τή δίνει ἁπλά μέ τά χείλη Του, ἀλλά μέ τήν ἴδια τήν ψυχή Του, μέ ὅλη Του τήν καρδιά καί τό νοῦ, ὅπως ἡ ἀγάπη δίνεται στήν ἀγάπη. Χαρίζοντάς τους τήν εἰρήνη Του, τούς μεταγγίζει μέ ἕνα μυστηριώδη τρόπο τήν ὕπαρξή Του. Τέτοια εἰρήνη σηματοδοτεῖ τήν βασιλεία τοῦ Θεοῦ μέσα στήν ψυχή τοῦ ἀνθρώπου»1.  

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς στήν ὁμιλία του, Στήν κατά σάρκα γέννηση τοῦ Κυρίου, σημειώνει: «Ἄς εἰρηνεύουμε πρός τόν Θεό, ἐκτελώντας τά ἀρεστά σ’ αὐτόν, σωφρονώντας, λέγοντας τήν ἀλήθεια, πράττοντας τά δίκαια, “ἐπιδιδόμενοι μέ ἐπιμονή σέ προσευχές καί δεήσεις”, καί “ὑμνώντας καί ψάλλοντας μέ τίς καρδιές μας” καί ὄχι μόνο μέ τά χείλη. Ἄς εἰρηνεύομε μέ τούς ἑαυτούς μας ὑποτάσσοντας τή σάρκα στό πνεῦμα καί προτιμώντας τόν συνειδητό τρόπο ζωῆς καί ἔχοντας τόν μέσα μας κόσμο τῶν λογισμῶν νά κινεῖται μέ τρόπο κόσμιο καί σεμνό, γιατί ἔτσι θά διαλύσομε τήν μέσα μας πραγματική ἐμφύλια στάση. Ἄς εἰρηνεύσομε μεταξύ μας “ἀνεχόμενοι ὁ ἕνας τόν ἄλλο καί συγχωρώντας ὁποιαδήποτε μομφή τυχόν ἔχει κανείς, ὅπως καί ὁ Χριστός μᾶς συγχώρεσε” καί δείχνοντας τό ἔλεος ὁ ἕνας πρός τόν ἄλλο μέ τήν ἀγάπη μεταξύ μας»2.  

Ὁ ἅγιος Νεκτάριος σχετικά μέ τήν εἰρήνη τοῦ Θεοῦ, λέγει: «Ἡ κορυφή τῶν εὐχαρίστων πραγμάτων εἶναι ἡ εἰρήνη, ἡ ὁποία ὅταν λείπει δέν ἀφήνει νά ὑπάρξει τίποτε ἀπό ὅσα φέρνουν τήν εὐθυμία. Γιατί ὁ πόλεμος σβήνει τήν εἰρήνη. Εἶναι κοντά στό Θεό καί τό θεῖον ὅσοι δέχονται καί ἐπιδιώκουν τό ἀγαθό τῆς εἰρήνης, καί ἀντιθέτως, φαίνονται νά μισοῦν τήν βία. Τίποτε δέν εἶναι ἴσο πρός τήν εἰρήνη καί τήν συμφωνία. Ἀληθινή εἰρήνη εἶναι ἡ εἰρήνη πρός τόν Θεό. Γιατί κανένα ὄφελος δέν ὑπάρχει σέ μᾶς, ἄν πρός ὅλους μέν εἴμαστε εἰρηνικοί, μέ δέ τόν Θεό πολεμοῦμε, ὅπως καί καθόλου δέν μᾶς βλάπτει, ἄν ἀπό ὅλους πολεμούμεθα, ὅμως εἴμαστε εἰρηνικοί μέ τόν Θεό. Ἄν κάποιος εἶναι δυνατόν νά ἀπολαμβάνει τήν εἰρήνη, πού δίνει ὁ Θεός, τότε δέν ἔχει ἀνάγκη κανενός ἀγαθοῦ ἄλλου. Ἡ ἀπό τόν Χριστό προερχομένη εἰρήνη εἶναι βέβαια, ἀκίνητη, σταθερή, μόνιμη, ἀθάνατη, αἰώνια. Γι᾽ αὐτό καί δέν ὑπάρχει ὅριο τῆς εἰρήνης του, ἐπειδή εἶναι ὑπερκόσμιο δῶρο. Γιατί, ἄν ἦταν ἀπό τόν κόσμο, στή σύσταση τοῦ κόσμου θά εἶχε συναριθμηθεῖ. Τώρα ὅμως ὅποιος δεχθεῖ τήν εἰρήνη αὐτή καί τήν φυλάξει, αἰωνίως θά συμβιώσει μέ τά καλά αὐτῆς τῆς εἰρήνης»3.  

Ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς ἑρμηνεύοντας τό «καί ὑποδησάμενοι τούς πόδας ἐν ἑτοιμασίᾳ τοῦ εὐαγγελίου τῆς εἰρήνης», γράφει: «Τρίτο ὅπλο στόν πνευματικό ἀγώνα, εἶναι τό εὐαγγέλιο τῆς εἰρήνης. Στόν πόλεμό μας μέ τά πνεύματα τοῦ κακοῦ, εἶναι ἀπαραίτητο τό εὐαγγέλιο τῆς εἰρήνης. Γιατί μέ τό Ἅγιο Εὐαγγέλιό Του ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός μᾶς συμφιλίωσε “μετά τοῦ Θεοῦ”, συγχωρώντας τίς ἁμαρτίες μας, καί μᾶς δίδαξε τήν σωστή εἰρήνη. Ἡ δίκαιη εἰρήνη εἶναι ἡ ζωή στήν δικαιοσύνη καί στήν ἁγιότητα τῆς ἀλήθειας. Αὐτή εἶναι ἡ ὀρθή εἰρήνη καί μέ τόν Θεό καί μέ τούς ἀνθρώπους. Καί ἡ ἅγια καί δίκαιη ζωή βρίσκεται στόν ἀδιάκοπο ἀγώνα, πού διεξάγεται μέ τίς ἁμαρτίες… Ὁ Ἀπόστολος χρησιμοποίησε τήν λέξη εἰρήνη, γιατί μνημόνευσε καί τήν λέξη πόλεμος. Τά εἶπε, γιά νά τονίσει ὅτι πρέπει νά ἔχετε εἰρήνη μεταξύ σας καί μέ τόν Κύριό σας καί νά διεξάγετε πόλεμο μέ τόν διάβολο καί μέ τίς δυνάμεις του»4.

Σημειώσεις: 1. Ἁγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς Ὁμιλίες Γ΄ Ἐπιμέλεια Πέτρου Μπότση σελ. 37. 2. Γρηγορίου Παλαμᾶ Ε.Π.Ε. τόμ. 11 σελ. 475. 3. Νεκταρίου Κεφαλᾶ Ἅπαντα τόμ. Ε΄ σελ. 378. 4. Ἀρχιμ. Ἰουστίνου Πόποβιτς Πρός Ἐφεσίους Ἐκδ. Ρηγοπούλου σελ. 361.

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ 2012

Ἡ νίκη ξανακερδίζεται

Τοῦ κ. Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Ὡραία εἶναι ἡ νίκη, ἀλλά δύσκολα κερδίζεται. Κι ἄν ὑπάρξουν προβλήματα, πάλι μέ τήν προπόνηση καί τόν ἀγώνα, ἡ νίκη ξανακερδίζεται. Δέν εἶναι ἡ πρώτη φορά, πού συνέβησαν τέτοιες νίκες. Τό ἴδιο συμβαίνει καί στούς πνευματικούς ἀγῶνες. Κοινός εἶναι ὁ ἀγώνας ἐνάντια στήν ἁμαρτία. Οἱ ἄνθρωποι παλεύουν, ἀλλ᾽ ὄχι πάντες. Πολλά τ᾽ ἀγωνίσματα, πολλές καί οἱ φάσεις τῶν ἀγώνων. Κάποτε ἡ ἀποστασία τῶν ἀνθρώπων ἔχει τέτοια μορφή καί τόσες προεκτάσεις, πού μοιάζει μέ μεταδοτική χολέρα.

Ἡ ἐποχή μας εἶναι εἰκόνα τῶν Σοδόμων... Πολλά λέγονται καί συζητοῦνται, καί δέ ξέρουμε τί ἄλλα, χωρίς ν᾽ ἀμφισβητοῦν φοβερά κακά καί «Ἀρμαγεδῶνες»! Μελετώντας τήν Ἁγία Γραφή, βρίσκουμε διάφορες λύσεις σέ τέτοιες περιπτώσεις γενικῆς ἀποστασίας τῶν ἀνθρώπων ἀπ᾽ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί διάφορες ἀπαντήσεις τοῦ ἴδιου τοῦ Θεοῦ. Κι αὐτό, γιατί παραμένουν ἄγνωστες οἱ βουλές Του. «Τίς ἔγνω νοῦν Κυρίου;» (Ρωμ. ΙΑ´ 34)... «Ὡς ἀνεξερεύνητα τά κρίματα αὐτοῦ καί ἀνεξιχνίαστοι αἱ ὁδοί αὐτοῦ» (Ρωμ. ΙΑ´ 33). Ἐάν δέν εἶναι δυνατό νά κατανοήσουμε τόν «ὑπέρ νοῦν», ὡστόσο, ἕνα γνωρίζουμε θετικά καί ρητά: τή μετάνοια καί τήν ἐπιστροφή τῶν ἀνθρώπων πρός τόν Θεό. Τόν ἔχασαν, ὅσο ἁμάρταναν. Τώρα –καί πάντοτε– τούς ἀναμένει νά ξανάρθουν κοντά Του. Δέν τούς διώχνει, ὅσες ἁμαρτίες κι ἄν ἔκαναν. Τούς συγχωρεῖ, ὅσο κι ἄν Τόν ἀρνήθηκαν ἤ Τόν πρόδωσαν.
Καί στήν Καινή Διαθήκη, ἀλλά πολύ περισσότερο στήν Παλαιά Διαθήκη, ὁ Θεός συνεχῶς, «πάλιν καί πολλάκις» τούς καλεῖ καί προτρέπει νά ἐπιστρέψουν, νά μετανοήσουν, καί εἶναι προθυμότατος νά τούς δεχτεῖ, ὅπως ὁ Πατέρας τῆς παραβολῆς πού δέχτηκε τόν ἄσωτο γιό στήν ἀγκαλιά Του.
 Σημειώνω μερικούς χαρακτηριστικούς στίχους: Ἐνῶ λέγει τοῦ ἁμαρτωλοῦ ὁ Θεός, «πικρόν σοι τό καταλιπεῖν σε ἐμέ» (Ἰερ. Β´ 19), μετά τόν συμβουλεύει: «Ἐπιστράφητε, υἱοί ἀφεστηκότες» (Γ´ 14). Γυρίστε πίσω παιδιά μου ἀποστατημένα. Τώρα, «διορθώσατε τάς ὁδούς ὑμῶν» (Ζ´ 3). «Βελτίους ποιήσατε τάς ὁδούς ὑμῶν καί τά ἔργα ὑμῶν καί ἀκούσατε τῆς φωνῆς Κυρίου» (ΛΓ΄13). «Μή ὁ πίπτων οὐκ ἀνίσταται;» (Η´ 4). Μήπως ὅταν πέσει κανείς, δέ σηκώνεται; Παράδειγμα γιά ἀνόρθωση καί συνέχιση τοῦ ἀγώνα. Καί ἄλλοι προφῆτες μιλοῦν γιά ἐπιστροφή στό Θεό: «Ἐπιστράφητε πρός Κύριον τόνΘεόν ὑμῶν» (Ὠσηέ ΙΔ´ 3). «Ἐπιστράφητε πρός με ἐξ ὅλης τῆς καρδίας ὑμῶν» (Ἰωήλ Β´ 12). Πάλι καλοῦν σέ ἐπιστροφή καί μετάνοια, ὅταν κηρύττουν: «Ἐπιστράφητε πρός Κύριον τόν Θεόν ὑμῶν, ὅτι ἐλεήμων καί οἰκτίρμων ἐστι, μακρόθυμος καί πολυέλεος καί μετανοῶν ἐπί ταῖς κακίαις» (Β´ 12). Τό ἴδιο ρεφραίν: «Ἐπιστρέψατε πρός με καί ἐπιστραφήσομαι πρός ὑμᾶς» (Ζαχ. Α´ 3).
Πόση ἀγάπη ἔχει ὁ Θεός! Πόση εὐσπλαγχνία! Πόσο ἔλεος! Ποιοῦ ἁμαρτωλοῦ ἡ ψυχή δέν συγκινεῖται καί τά μάτια δέ δακρύζουν;

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ 2012

Τὰ καρναβάλια δὲν εἶναι γνησία ἀρχαιοελληνικὴ παράδοσις!

ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ τῆς Τυρινῆς «κορυφώνονται» οἱ αἰσχρὲς καὶ ἀνίερες καρναβαλικὲς «ἑορτὲς» τῶν «ἀλιβάνιστων», γιὰ τοὺς ὁποίους τὸ Τριώδιο εἶναι συνώνυμο μὲ τὸ ξέφρενο γλέντι καὶ τὶς ἀσχήμιες. Γιὰ μία ἀκόμα φορά θὰ βροῦν εὐκαιρία οἱ πάσης φύσεως καὶ προελεύσεως χριστιανομάχοι νὰ διακωμωδήσουν μὲ τὸν πλέον χυδαῖο τρόπο τὰ ἱερὰ καὶ τὰ ὅσια τῆς πίστεώς μας. Εἶναι πιὰ ξεκαθαρισμένο πὼς τὰ καρναβάλια εἶναι θλιβερὰ κατάλοιπα τῆς ἀρχαίας εἰδωλολατρικῆς ἀρχαιότητας καὶ μάλιστα τῆς πλέον ἐκχυδαϊσμένης μορφῆς τῆς ἀρχαιοελληνικῆς παγανιστικῆς θρησκείας, ὅπου ἔπαιρνε μέρος ὁ χύδην ὄχλος καὶ ἀσχημονοῦσε, πιστεύοντας ὅτι λατρεύει μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ τὸ «θεὸ» Διόνυσο.

Εἶναι ἱστορικὰ βεβαιωμένο πὼς τὰ αἰσχρὰ διονυσιακὰ ὄργια (ὅπως καὶ ἡ λατρεία τοῦ Διονύσου) εἶχαν προέλευση τὴ Φρυγία τῆς Μ. Ἀσίας, ἀπὸ μὴ Ἕλληνες, λάτρεις τοῦ φρυγικοῦ «θεοῦ» Σαβάζιου. Τὸ χυδαῖο «ἐκστατικὸ διονυσιακὸ πνεῦμα» παραμέρισε τὸ «σεμνὸ ἀπολλώνιο», λένε οἱ εἰδικοί. Στὴν Ἑλλάδα τὸ διονυσιακὸ θρησκευτικὸ μόρφωμα οὐδέποτε ἀπέβαλε τὸν λαϊκό του χαρακτήρα καὶ ὡς ἐκ τούτου οὐδέποτε τὸ ἐνστερνίστηκαν οἱ σοφοὶ καὶ μορφωμένοι πρόγονοί μας. Δὲν εἶναι τυχαῖο πὼς στὴν Ἀθήνα τὰ «Διονύσια» καθιερώθηκαν καὶ ὑποστηρίχτηκαν ἀπὸ τοὺς Πεισιστρατίδες τυράννους γιὰ νὰ «ἱκανοποιοῦν» καὶ νὰ ἀποκοιμίζουν τὶς λαϊκὲς ἀμαθεῖς μάζες. Κατόπιν αὐτῶν παραμένει αἴολος ὁ ἰσχυρισμὸς τῶν συγχρόνων μας ἐραστῶν τῶν καρναβαλικῶν «ἑορτῶν», ὅτι πρόκειται γιὰ παράδοση τῶν προγόνων μας! Τέλος γιὰ μᾶς τοὺς Χριστιανοὺς στὰ πρόσωπα τῶν παγανιστικῶν «θεῶν» λατρεύονται τὰ δαιμόνια, καὶ ὡς ἐκ τούτου δὲν εἶναι ἐπιτρεπτὴ οὐδεμία συμμετοχή μας στὰ καρναβάλια, τὰ ὁποῖα «τιμοῦν» τὸν μπεκρὴ ἀσιάτη ψευτοθεό!

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ 2012