Νικόλαος Γεωργαντώνης
θεολόγος - ιεροψάλτης
Στις 21 Οκτωβρίου, κάθε χρόνο
εορτάζουμε την μνήμη του νέου μάρτυρα, Αγ. Ιωάννου του Μονεμβασιώτου. Ο Άγιος
αυτός ίσως είναι άγνωστό σε πολλούς, αλλά δείχνει ένα μεγάλο παράδειγμα Ορθόδοξου
βιώματος, ειδικά στις νεότερες γενεές. Είναι ωραίο να εντρυφούμε στην μελέτη
των βίων των πάμπολλων αγίων της Εκκλησίας μας γιατί αυτό μας δίνει δύναμη και
κουράγιο να ξεπεράσουμε ότι δυσκολίες που περνάμε, φτάνοντας, συν Θεώ, στο
ποθούμενο που είναι η κατά χάριν θέωση μας!
Ο Αγ.
Ιωάννης γεννήθηκε στο χωριό Γούβες της Λακωνίας που υπαγόταν στην Μητρόπολη
Μονεμβασίας. Ο πατέρας του ήταν ιερέας με καταγωγή από το Γεράκι και η μητέρα
του είχε καταγωγή από τις Γούβες. Ήταν ευσεβείς άνθρωποι που νουθέτησαν τον γιό
τους με το ίδιο πνεύμα. Μεγάλωσε μαθαίνοντας την πίστη του από τους γονείς του.
Κατά την περίοδο του 1770 όπου έγινε μια αποτυγχημένη προσπάθεια απελευθερωσης
των Ελλήνων, η Τούρκοι στράφηκαν με μαίνος να καταστείλλουν αλλά και να
εκδικηθούν τους Έλληνες. Έτσι, φτάσανε στο χωριό του Αγ. Ιωάννη. Εδώ οι
Τουρκοαλβανοί σκότωσαν τον πατέρα του Αγ. Ιωάννου έξω από την Εκκλησία του Αγ.
Ιωάννου Χρυσοστόμου (βρίσκεται ακόμη και σήμερα αυτός ο ναός στις Γούβες). Μετά,
πήραν αιχμάλωτους τον μικρό Ιωάννη και την μητέρα του και τους πούλησαν στην
σκλαβιά στην Λάρισα.
Εκεί δούλεψαν στον Τούρκο αφέντη τους
και αυτός είδε τι καλό και ηθικό παιδί που ήταν ο μικρός Ιωάννης. Έτσι σκέφτηκε
να τον κάνει Τούρκο, Μουσουλμάνο δηλαδή για να τον έχει με το μέρος του.
Προσπάθησε με γλυκόλογα και υποσχέσεις να τον καταφέρει αλλά ανένδοτος ο Αγ.
Ιωάννης, με τίποτα δεν δεχόταν να αρνηθεί τον Ιησού Χριστό. Μετά άλλαξε ο
αφέντης και ξεκίνησε με τις απειλές και φοβέρες. Πάλι τίποτα! Προχώρησε σε
βασανισμούς για να τον καταφέρει, για αρκετό διάστημα. Ένα από τα βάσανα που
αξίζει να μελετήσουμε είναι το εξής: η περίοδος που τον βασάνιζαν ήταν αρχές
Δεκαπενταυγούστου όπου ως γνωστόν είναι η νηστεία της Παναγίας. Ο άγιος, παρόλον
τα βασαναστήρια, νήστευε κανονικά. Το είδε αυτό ο αφέντης και κοίταξε να τον
ρίξει με το να φάει αρτήσιμα φαγητά. Τον κρέμασε ανάποδα, τον άφησε μερικές
μέρες νηστικό και έβαλε ψητό κρέας από κάτω από το κεφάλι του στο πάτωμα για να
το μυρίσει και να χαλάσει την νηστεία του. Πάλι τίποτα! Τον παρακάλεσε η μάνα
του να φάει για να σταματήσουν τα βασανιστήρια αλλά ούτε στα παρακάλια της
μάνας αρνήθηκε να αρτηθεί. Είπε χαρακτηριστικά, «Εγώ είμαι γιός παπά, δεν μπορώ
να φάω και να αρνηθώ τον Χριστό!». Έτσι, μαρτύρησε ο Άγιος για τον Χριστό χωρίς
να σκεφτεί τίποτα. Τον μαχαίρωσαν στην καρδιά και έτσι πέθανε. Πριν μαρτυρήσει,
ζήτησε από την μητέρα του, όταν πεθάνει, να πάρει τα λείψανα του και να τα πάει
στην ιδιαίτερη πατρίδα του, στις Γούβες. Έτσι και έκανε η μάνα του. Μετά από
μερικά χρόνια, έβγαλε τα λείψανα του αγίου και τα πήγε από την Λάρισα στις
Γούβες. Φτάνοντας λίγο έξω από το χωριό, στάθηκε σε μια πέτρα να ξεκουραστεί
και άφησε λίγο εκεί τα λείψανα. Στο σημείο αυτό, ευωδίασε ο τόπος. Θείο σημείο
της αγιότητος του αγίου.
Βλέπουμε ότι ο Άγιος Ιωάννης, μόλις 15
χρονών, δεν σκέφτηκε τίποτα, ούτε τη ζωή του, ούτε πλούτη, ούτε δόξες. Τον
ενδιέφερε μόνο να είναι με τον Χριστό. Έτσι πρέπει και εμείς να σκεφτόμαστε. Να
ενδιαφερόμαστε να είμαστε σωστοί με τον Θεό και όχι με τον κόσμο. Ας παλέψουμε
να μοιάσουμε αλλά και οι νεώτερες γενεές στον Αγ. Ιωάννη τον Μονεμβασιώτη!
Εύχομαι η χάρη του Αγίου να μας σκεπάζει όλους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου